در حالی که عزت الله ضرغامی ماه های آخر دوره دوم ریاستش بر رسانه ملی را پشت سر می گذارد، گمانه زنی ها برای جانشین او از مدت ها پیش آغاز شده و نام هایی همچون محمدحسین صفارهرندی، سید محمد حسینی و عبدالرضا رحمانی فضلی برای این پست مطرح شده اند.

در کنار این موضوع، مطرح شدن نام یک جوان بی تجربه سی و سه ساله به نام مهرداد بذرپاش بیشتر به یک شوخی می‌ماند تا گزینه ای که بتوان نامش را در کار نام های فوق قرار داد.

اما ظاهرا اطرافیان این فرد همین شوخی را جدی گرفته اند – یا اینکه خود آن را ساخته اند – تا به وسیله آن نام رفیق بامرام‌شان را که در هر شرایط و با هر پست و سمتی فراموش‌شان نکرده تا اندازه ریاست صداوسیما بالا ببرند.

اینکه نام این فرد شاید حداکثر در اندازه مدیرکلی در رسانه ملی باشد بر هیچ یک از دوستانش پوشیده نیست اما ظاهرا تجربه های قبلی او چنان بر مذاق آنها خوش آمده که حاضر نیستند این فرصت را نیز از دست بدهند.

آخرین این تجربه ها به مطرح کردن نام او به عنوان یکی از گزینه های شهرداری تهران مربوط می شود؛ آنجا که قرار بود نامش در کنار افرادی که هر یک بیش از سن او تجربه کار مدیریتی دارند مطرح شود.

کارهای این روزهای این جوان جویای نام تقریبا قابل پیش بینی است. هر جا پستی مهم مطرح باشد نام او از منابعی نا معلوم! در کنار گزینه های دیگر نیز گنجانده می شود و همین برایش کافی است تا اندازه او تا اندازه آن پست ارتفاع بگیرد. حال هرچه این پست بزرگتر بهتر؛ و چه توفیقی از این بالاتر که این پست ریاست بزرگترین سازمان و تشکیلات فرهنگی کشور باشد که حکم ریاستش را نیز مقام معظم رهبری امضا می کنند.

این فرد متولد سال ۵۹ است. او سرپرست بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف بود که با انتخاب احمدی‌نژاد به عنوان شهردار تهران رییس گروه مشاوران جوان او شد و این سمت را پس از انتخاب احمدی نژاد به ریاست جمهوری نیز در کنار او حفظ کرد.

این جوان جویای نام پس از آن صرفا وارد آن دسته از فعالیت های سیاسی می شد که در انتهای راهش یک «پست» در انتظار او بود.

ابتدا با کناره گیری از ریاست مشاوران جوان، ریس ستاد ائتلاف رایحه خوش خدمت در سومین دورهٔ انتخابات شوراهای شهر تهران و نامزد راهیابی به شورا شد اما ائتلاف آنها شکست خورد.

در سال ۱۳۸۶ ابتدا مدیرعامل شرکت پارس خودرو و سپس با حمایت احمدی نژاد، رئیس هیات عامل سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران مدیرعامل گروه خودروسازی سایپا شد.

تنها سابقه او برای به دست گرفتن این پست مهم اقتصادی بستری بود که او از سال ۸۴ برای خود مهیا کرده بود و به‌نمایندگی از شرکت سرمایه‌گذاری تامین‌ اجتماعی عضو هیات مدیره گروه خودروسازی سایپا بود.

اوج گیری این جوان جویای نام با انتصاب او به عنوان معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان ملی جوانان در مردادماه ۸۸ ادامه یافت و یک سال و اندی بعد، در آذر ۸۹ ناگهان اعتماد احمدی نژاد از او برگشت و از این سمت برکنار شد.

بذرپاش که تا آن هنگام تمامی سمت های خود را از نزدیکی به احمدی نژاد به دست آورده بود، از آن پس در حالی که تنها ۳۲ سال داشت، تصمیم گرفت تا نامی برای خودش دست و پا کند و در این راه اولین تلاش او راهیابی به مجلس بود.

حال او که تنها تجربه حضورش در رسانه ملی به عضویتش در شورای راهبری شبکه سوم سیما بازمی‌گردد سودای هم‌شان کردن نامش با اندازه پست ریاست سازمان صداوسیما را در سر دارد.

علی لاریجانی بعد از سال ها فعالیت در عرصه های مختلف فرهنگی و سیاسی و نظامی در دوران انقلاب و دفاع مقدس به ریاست رسانه ملی انتخاب شده بود و اندکی بعد نامش برای ریاست جمهوری نیز به گوش رسید و سرانجام رییس مجلس شد. عزت الله ضرغامی نیز با تجربه ای کم و بیش مشابه بعد از سال ها کار کردن به عنوان دست راست لاریجانی، جانشین او شد و بارها نامش برای انتخابات ریاست جمهوری نیز مطرح شده است. حال چگونه می توان نام فردی را که در آغاز جنگ تحمیلی متولد شده و سوابقش در بالا توضیح داده شد در کنار این افراد قرار داد؟ این یک شوخی مضحک است به همان اندازه که تلاش دولتی ها برای نشاندن منتقد این روزهای ضرغامی – حسام الدین آشنا – روی کرسی ریاست رسانه ملی مضحک دیده می شود.