من پرایدم، معمولی و ساده. دیشب موقع خواب تو پارکینگ یه چیزی تو ذهنم اومد که خوابم نبرد. عید داره میاد و باز پشت سر من حرف درست می کنن: آی پراید بیشترین حجم تصادفات رو داره و آی اینجور و اونجور. اینقدر حالم بد بود که مادر بچه ها وقتی شام یه باک بنزین برام آورد نتونستم لب بزنم. حالا می خوام باهاتون درددل کنم.

آقا من چه کنم؟ هر کی تصادف می کنه می گن من امن نیستم! آخه توروخدا جواب منو بدید. یعنی انتظار دارید عین تانک باشم؟ من و می زنید به کوه و دره و هزارجای دیگه بعد فحش میدید به من بخت برگشته؟

باور کنید تعداد افرادی که سفر سلامتی رو با من تجربه کردن بیشتره. کی گفته من باید تاوان بی حوصلگی راننده ها رو بدم؟ راننده من؛ شب با اهل بیتت دعوا نکنی بعد بیای بزنی به دیوار و بازم پراید و محکوم کنی.

آقا منم احساس دارم! یکم به من برس جون بچه ات! یارو اسبش و چند کیلومتر به چند کیلومتر چک می کنه که تشنه نباشه، خسته نباشه و گشنه نباشه. نخواستم اونقدر مهربون باشی ولی قبل سفر این کاپوت و بزن بالا ببین چیزیم نیست بعد راه بیافت. والا! میری تو راه می مونه چنان با لگد میزنه به لاستیک و فحش های بوق دار می ده که آگه خوبم بشم دیگه غیرتم اجازه نمی ده راه بیافتم. 

آقا! یه سوال! چرا با من با ماشین های دیگه کورس می ذاری؟ آقا دور از جون تو شوماخر من کجای کارم؟

الان بعنوان اتمام حجت از تون می خوام:
1-    با من راه بیا تا باهات راه بیام
2-    حواستو به رانندگی جمع کن و قبل سفر هم یه چک بکن که مشکل نداشته باشم مخصوصاً تایر هامو چک کن

خلاصه نبینم برید حال و حول خود را بکنید و بعد بیاید بگید امسال هم پراید اوله البته تو تصادفات. اولاً من اول نیستم بخاطر تعداد زیادمون بیشتر به چش میایم. ثانیاً تو از 120 بالاتر نرو خطرداشت هر چی خواستی به من بگو.