به گزارش شبکه خبری هزاره سومسید حسن موسوی چلک در گفتگو با مهر افزود: یکی از ویژگی های جامعه امروزی گسترش شهر نشینی، دسترسی بیشتر به فناوری، مشغله های فراوان،تحمیل استرس های متعدد بر افراد، تعامل فرهنگی بالا و مستعد شدن جهت تضعیف هویت فرهنگی ، کاهش ارتباطات عاطفی میان مردم،افزایش اختلالات روانی و ...است. در چنین جامعه ای، یکی از مهمترین دغدغه ها برنامه ریزی مناسب ، افزایش پویایی اجتماعی و روانی به عنوان مولفه ای مهم در سبک زندگی مردم است چرا که یکی از گمشده های مردم در چنین جامعه ای، نشاط و شادابی اجتماعی بوده و بدون تردید این نشاط در عملکرد افراد در جامعه تاثیر گذار است.

وی در ادامه گفت: تاملی بر برخی آمار های موجود در کشور نیز گویای همین مسئله است بگونه ای که طبق سرشماری سال ۱۳۹۰ بیش از هفتاد درصد جمعیت کشور شهرنشین هستند درحالی که این نسبت در سی سال قبل معکوس بود یعنی هفتاد در صد روستا نشین بودند.

وی با اشاره به اینکه رتبه شادی و نشاط ایران ۱۱۵ در میان ۱۵۷ کشور است، تاکید کرد:در شرایط فعلی جامعه افزایش مصرف مواد مخدر صنعتی و گرایش به مصرف مشروبات الکلی ، آمار افراد دارای اختلالات روانی بیشتر شده است. ضمن این که دردنیای کنونی تکنولوژی ها پیشرفت می کنند و فرصت های شادی و به ویژه شادی های گروهی کمتر می شود به همین دلیل انسان اجتماعی در اجتماع انسانی با وجود افزایش جمعیت، تنها و تنهاتر می شود. 

رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران گفت: این تنهایی اجتماعی تاثیرات چشمگیری بر حوزه ارتباطات انسانی و سلامت روانی مردم می گذارد. اینجا وظیفه مردم است که شادی های گروهی را خلق کنند تا فشارهای ناشی از زندگی ماشینی کمتر شود و در این زمینه نباید منتظر دولت ها باشند چرا که دولت ها در ادوار مختلف نه تنها تسهیل کننده برای ایجاد فضای شاد در چارچوب مقررات نبودند بلکه بیشترین نقش خود را در ممیزی فرهنگی ایفا کردند.

به گفته وی ، برخوردهای ممیزی شده باعث شده تا امروزبیش ار هر زمانی نگران تهاجم فرهنگی، شبیخون و همچنین ناتوی فرهنگی باشیم. فرهنگی که با رویکرد های سلبی نمی توان آن را مدیریت کرد.

موسوی چلک اظهار داشت: نباید فراموش کنیم که تغییرات فرهنگی یک شبه صورت نگرفته و و یک شبه هم تاثیرات منفی آن از بین نخواهد رفت. شاید به همین دلیل است که فرهنگ به عنوان یکی از شعار های سال ۹۳ تعیین شده است تا زمینه تقویت هویت فرهنگی بیشتر فراهم شود. البته امیداوارم که این فرصت را فقط با با پارچه نوشته ها و یا فراموش کردن و یا محدود کردن ظرفیت های فرهنگی اقوام مختلف ایرانی از دست ندهیم.

وی تاکید کرد: یکی از مهم ترین اقدام ها در این زمینه استفاده از ظرفیت های فرهنگی (ملی، قومی و دینی) است که می تواند این فضای شاد و دلنشین را همراه با انتقال مؤلفه فرهنگی فراهم کند تا ریشه های تعلق اجتماعی را عمیق تر کندشادی و غم به عنوان دو پدیده روانشناختی دو روی یک سکه تصور شده و لازمه یک زندگی سالم بوده و گاهی سبقت یکی بر دیگری، در وضعیت تعادلی سیستم روحی- روانی اختلال ایجاد می کند.

وی گفت: شادی نوعی هیجان است که دراثر محرک های درونی و بیرونی، ارگانیزم را درجهت انبساط عضلانی، انبساط و بهجت روحی سوق داده ، به گونه ای که از تمایل تداومی برای ادامه چنین احساسی برخوردار است برعکس اندوه که تمایل انسان به عدم تداوم آن می باشد. شادی و نشاط مانند هر واقعیت اجتماعی دیگر، یک بعد فراگیر فیزولوژیک - روانشناختی و یک بعد اجتماعی دارند . به این معنا، با وجود تاثیر پذیری شادی و نشاط از ویژگی های درون فردی و روانی مشترک بین همه انسان ها ، متاثر از اوضاع و شرایط جغرافیایی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی و ...،برون فردی می‌باشند.حتی برخی از صاحب نظران معتقدند که شادی و نشاط یک مهارت اجتماعی بوده و بیشتر یاد گرفتنی هستندو نوع شادی کردن به یادگیری و متغیرهای محیطی و فرهنگی بستگی دارد.