به گزارش شبکه خبری هزاره سوم ، مصحف فاطمه را باید یکی از نشانه های علمی حضرت فاطمه (س) دانست که به علت این دانش شهودی و علم لدنی به عنوان ‌« محدثه» ملقب گردید. سرچشمه ی علم حضرت زهرا(س)، علم لایتناهی الهی و درک گستره دانش ایشان برای کسی غیر از معصومان (ع) ممکن نیست.
امام رضا علیه السلام به نقل از پدران بزرگوار خویش به نقل از رسول اکرم(ص) فرمود: جبرئیل(ع) نزد من آمد و گفت: « ای محمد (ص) خداوند می فرماید اگر علی(ع)را نمی آفریدم، برای دخترت فاطمه(س) همتایی در روی زمین نبود، خواه آدم(ع) و یا سایر مردم بعد از او.» امام رضا (ع) همچنین می فرماید: پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم می فرماید:"ما زوّجت فاطمة الّا لما امرنی الله بتزویجها؛ من فاطمه علیه السّلام را به ازدواج در نیاوردم، مگر پس از آن که خداوند مرا به ازدواج او فرمان داد.(1)
مطابق روایات، مصحف فاطمه(س) کتابی است مشتمل بر اخبار آیندگان و اسراری که توسط جبرئیل یا فرشته دیگر به حضرت فاطمه(س) القاء شده و همچنین وصایای حضرت زهرا(س) که حضرت علی(ع) آن را تنظیم و تدوین نموده است و بر اساس اعتقادات شیعه این مصحف نزد امامان(ع)محفوظ می باشد.
در روایت آمده است که وقتى پیامبر(ص) وفات یافت، فاطمه (سلام الله علیها) بسیار اندوهگین بود. از این رو خداوند فرشته اى را بر وى فرستاد تا او را دلدارى داده و با او سخن بگوید: فاطمه (سلام الله علیها) این جریان را به امیر المؤمنین (علیه السلام) گزارش داد، على (علیه السلام) فرمود: هر گاه آمدن فرشته را احساس کردى و صدایش را شنیدى، به من بگو. پس فاطمه (سلام الله علیها) به امیر المؤمنین (علیه السلام) خبر داد و آن حضرت هر چه مى شنید مى نوشت، تا آنکه از آن سخنان مصحفى ساخت، ولى در آن مصحف، چیزى از حلال و حرام نیست، بلکه در آن، علم به پیشامدهاى آینده است. (2)
امام رضا(علیه السلام) درباره عظمت و اهمیت این مصحف شریف و جایگاه مهم آن به عنوان یکی از علایم و نشانه های امامت مى فرماید: : للإمام علامات یکون أعلم الناس، و احکم الناس، واتقی الناس، واحلم الناس، واشجع الناس، واسخی الناس، واعبد الناس و ... و یکون عنده مصحف فاطمة(سلام الله علیها)؛ امام نشانه هایى دارد. دانشمندترین مردم است. در داورى، پرهیزکارى، بردبارى، شجاعت، عبادت و سخاوت، سرآمد روزگار است... و در نهایت می فرماید: مصحف حضرت فاطمه (سلام الله علیها) نیز در دست او مى باشد.(3)
پانوشتها:
1. عیون اخبار الرضا علیه السّلام، ج 2، ص 59
2. اصول کافى، ج 1، ص 24
3. اثبات الهداه، شیخ حر عاملى، ج 7، ص 388