با نام ایزد نامه ام را می گشایم

من مخلص از صدر تا ذیل شمایم

هشیار سازیدم رفیقان در کمایم

تا در میان جمعتان مستی نمایم

خوانم ز سوز دل عزیزان این ترانه

گویم چه بر سر رفت از جور زمانه

تیری چو داس افکنده شد بر آشیانه

از آنکه روزی گفت یار کدخایم

در روز بیست و هفتم خرداد امسال

در کنفرانس سرخه کردم حال و احوال

پرسیدم از وی یک سوالی گشت جنجال

سرخه درو بنمود زان پرسش دو پایم

جرمم چه بود؟ عشقی که بر محمود دارم

بر جانفشانی در ره وی استوارم

با دشمنانش روز و شب در کارزارم

صد شکر شد «تکرار کوروش» ناخدایم

اهریمنان از راست از چپ از تعادل

کردند با اندیشه نابم تقابل

ثابت شد الحق نیستند اهل تعامل

زین رو ز دل مهر «فریدون» می زدایند

افسوس شد نابود عمرم در سیاست

در را امری که در آن نبود صداقت

توبه که ننمودم ادا رسم رفاقت

زین پس فقط بهر رفیقان میسرایم