در حالی که تحلیل گران امریکایی ایران را تشویق به انعطاف (یعنی عقب نشینی از خواسته های خود) می کنند، لحن وزیر امورخارجه ی کشورمان آشتی جویانه عنوان می شود! آیا در دولت های پیشین که ایران همواره از موضع بالاتر و طلبکارانه با غرب سخن می گفت هم از لحن دولتمردان ما برداشت ”آشتی جویانه" میشد؟!