به گزارش شبکه خبری هزاره سوم صراط نوشت: گرانی قیمت نان در دولت تدبیر و امید، پس از آن صورت گرفت که پیش از آن، خودرو، حاملهای انرژی و برخی از کالاهای تاثیر گذار دیگر بر روند زندگی روزانه مردم، نیز اصلاح قیمت شده بودند!
سخنگوی دولت اما سه شب قبل، تدبیر دولت برای قیمت نان این چنین بیان کرده بود: "دولت هیچ تصمیمی برای افزایش قیمت نان ندارد امابه نانوایی ها اجازه دادیم از فردا قیمت نان را تا حداکثر 30 درصد افزایش دهند."
اینکه دولت راضی نیست ولی نان گران می شود، فقط یک معنا می دهد: دولت قصد دارد با زیرکی، توپ را در زمین اتحادیه نانوایان و آرد بیاندازد تا مردم را در ماجرای گرانی نان به جان این جماعت بیاندازد.
اما ماجرا بعد دیگری هم دارد. اختصاص یارانه خاص و هدفمند به آرد و نانوایان، قطعا می تواند جلوی ضرر این طیف را بگیرد و مردم را نیز از نان ارزان و البته با شیب منطقی افزایش قیمت بهرهمند سازد؛ اما این اتفاق هرگز رخ نداد.
حال با یک حساب سرانگشتی این سوال مطرح می شود که با وجود عدم تغییر میزان یارانه در طول سه سال، و از سوی دیگر، در نظر گرفتن کف تورم – یعنی 25 درصد – چرا نان به یک باره 30 درصد افزایش قیمت داشته است؟!
بنا بر آمار بانک مرکزی 30 ماه است قیمت نان ثابت است و دستخوش تغییرات عمده نشده و ناگهان نه ده و نه بیست درصد، بلکه به یکباره 30 درصد گران شده است.
این گرانی به طور اتفاقی(!) یک هفته پس از تمدید هفت ماهه توافق هسته ای صورت گرفته است.
اکنون گرانی نان، دست کم دو پیامد نامطلوب برای دولت تدبیر به ارمغان آورده است: از طرفی، این همزمانی تحلیل هایی از قبیل ارتباط میان تمدید مذاکرات و گرانی کالاهای اساسی را در میان مردم افزایش داده است. از سوی دیگر، نوسانات در قیمت نان که در برخی از استان ها تا 60 درصد گرانی را هم به دنبال داشته، در خوشبینانه ترین حالت، بی تدبیری دولت و عدم وقت شناسی را به ذهن متبادر کرده است.