به گزارش شبکه خبری هزاره سوم به نقل از مجله مهر: «خاطرات گونتانامو»، که هفته‌ی پیش منتشر شد و چند روز است فضای رسانه‌های انگلیسی‌زبان دنیا را تحت تاثیر قرار داده است، را محمود ولد صلاحی ۴۱ ساله از داخل زندان گوانتانامو نوشته است.
کتابخوان در این رابطه نوشت: کتاب در سال ۲۰۰۵ به زبان انگلیسی (صلاحی در گوانتانامو این زبان را یاد گرفته است) با مداد روی کاغذ نوشته شده و در سال ۲۰۱۳ وکلای او پس از سالها جنگ با نظام قضایی-امنیتی آمریکا توانسته‌اند آن را از وضعیت فوق محرمانه خارج کنند و در حالی که خود صلاحی هنوز در زندان است، آن را به چاپ برسانند.
البته پس از اینکه بخشهایی از کتاب توسط کارشناسان C.I.A با قلم سیاه سانسور شده است. (۲۵۰۰ مورد) همین نکته الهام‌بخش گرافیست کتاب برای طراحی روی جلد و صفحات کتاب بوده است.
صلاحی مهندسی موریتانیایی است که در آلمان و کانادا زندگی کرده است و پس از اینکه در نوامبر ۲۰۰۱ برای پاسخ به سوالات پلیس موریتانی با پای خود به مرکز پلیس می‌رود، دستگیر شده و برای بازجویی توسط سیا بطور مخفیانه به اردن فرستاده می‌شود و هشت ماه در آنجا در یک بازداشتگاه مخفی بازجویی می‌شود.
سپس دو هفته برای بازجویی بیشتر به افغانستان برده شده و بعد هم به زندان گوانتانامو منتقل می‌شود. او در تمام این سه کشور مورد شکنجه قرار گرفته است و اعترافات دروغینی نیز زیر شکنجه کرده است.
با وجود اینکه در سال ۲۰۱۰ یک قاضی دادگاه فدرال دستور آزادی او را می‌دهد، وزارت دادگستری آمریکا تقاضای تجدیدنظر می‌دهد و از آزادی او جلوگیری می‌کند.
صلاحی متهم به عضویت در القاعده و همکاری برای جذب نیرو برای این سازمان است، اما هنوز در هیچ دادگاهی محکمه نشده و سیزده سال است که بدون حکم دادگاه در بازداشت است.
مجله‌ی اسلیت پیشتر در سال ۲۰۱۲ دو بخش از خاطرات او را منتشر کرده بود. همین‌طور بازپرس ارشد سابق در گوانتانامو نیز در گفتگویی با اسلیت او را بی‌گناه می‌دانست.