رهبر معظم انقلاب در سفر تاریخی مهر و آبان 1389 به شهر مقدس قم، در دیدار با اعضای جامعه مدرسین حوزه علمیه قم بیانات بسیار مهم و مبنایی در حمایت از دولت دهم ایراد فرمودند.ایشان در قسمتی از سخنرانیشان تاکید کردند که قصد دولت آقای احمدی نژاد قرار دادن ایران در برابر اسلام نیست چرا که هیچکس به اندازه رئیس دولت دهم، نام امام زمان و حضرت زهرا را در محافل بین المللی احیا نکرده است.حضرت آیت الله العظمی خامنه ای سپس فرمودند:
« در گذشته کارهایی انجام میگرفت که آدم حقیقتا نگران و مضطرب می شد.الان رییس جمهور با هرکسی در دنیا ملاقات کند و حرف بزند، من از حرف زدن او نگران نیستم.اطلاع هم ندارم اما نگران نیستم.می دانم که در خلاف جهت انقلاب و سیاست کلی نظام مطلبی گفته نخواهد شد.مطلبی پیش نخواهد رفت؛ ولو حالا به لحاظ تعارف دوکلمه هم یک چیزی بگویند ، اما کاری پیش نخواهد رفت ؛ این را خاطرم جمع است.»
رهبرمعظم انقلاب در ادامه نیز با تاکید سه باره مبنی بر « عدم نگرانی از آقای احمدی نژاد و دولتش و مقایسه با دولت های پیش از وی که ایشان نگران بوده اند »[1] به موضوع حساس فلسطین اشاره کرده و با تاکید بر این موضوع که در دولت قبل از آقای احمدی نژاد قصد داشته اند دو دولت (اسرائیل و فلسطین) را به رسمیت بشناسند! به « جمع بودن خاطرشان از آقای احمدی نژاد » اشاره کردند.[2]
اما به فاصله 1605 روز از این سخنرانی و در حالی که به فرموده رهبرمعظم انقلاب در اول فروردین 1392، رئیس دولت یازدهم می بایست واجد « نقاط قوت رئیس جمهور پیشین منهای نقاط ضعف وی» باشد، ایشان باز هم در یک سخنرانی در جمع عالمان دینی از نگرانی خود پرده برداشت و فرمود: « من نگرانم...»[3]
[1] متن بیانات ایشان بدین شرح است: « در گذشته اینجور نبود ؛ یک ذره غفلت می کردیم ، یکهو یک کاری انجام میگرفت.پیش من آمدند و گفتند ما میخواهیم از بانک جهانی قرض کنیم.آقایانی که توی مسائل پولی و اینها اطلاعاتی دارند ، می دانند چقدر این کار چیز خطرناکی است.احتیاجی هم نداشتیم اما گفتند میخواهیم قرض کنیم.من گفتم این کار را نکنید ، اول رییس جمهور این را به من گفت- مال هشت نه سال پیش است- بعد من گفتم این کار مصلحت نیست نکنید.رفتند ، ولی بعد دیدم دو ، سه نفر از کارشناس های اقتصادی و مسائل پولی و بانکی دولت آمدند با من صحبت کردند و گفتند آقا ما این را احتیاج داریم ؛ ناچاریم این کار را بکنیم.من دیدم این اصلا برنامه ریزی شده است؛ میخواهند این کار را بکنند.جلسه بعد که رییس جمهور پیش من آمد ، گفتم آقا اگر شما این کار را کردید، من با این کار اعلام مخالفت خواهم کرد.ترسیدند ، دیگر نکردند.کارها اینجوری بود اما امروز چنین چیزهایی پیش نمی آید.
آن وقت صدر اعظم آلمان کهل بود.او با رییس جمهور ما ارتباطات خوبی داشت.تلفنی با هم صحبت میکردند، چه می کردند ؛ من هم همین ارتباطات را تایید می کردم.او یک نفر مامور هم گذاشته بود که به ایران می آمد و صحبت می کرد و می رفت و قرار می گذاشت.
یک شب رییس جمهور به من کاغذی داد گفت ما این ها را نوشته ایم تا نماینده رییس جمهور ایران اینها را به این نماینده ای که از آلمان می آید بدهد.
من بعدا نگاه کردم دیدم نوشته شما انتظارات خود را از جمهوری اسلامی بیان کنید ؛ شما از ما چه انتظاراتی دارید؟؟ این خیلی چیز خطرناکی بود.خیلی اوقاتم تلخ شد.من پیغام دادم گفتم او غلط می کند از ما انتظارات داشته باشد.او چه کاره است.
آن وقت ، دولت آلمان تنها دولت اروپایی بود که با جمهوری اسلامی یک ارتباطی داشت.گفتم مثل آن کسانی که بلا تشبیه یک زن بدنامی را از توی آن محله بدنام بیرون می آورند و آب توبه روی سرش می ریزند و زیر حمایت خودشان می گیرند.
اینها میخواهند با جمهوری اسلامی این جوری رفتار کنند.مگر آلمان کیست که بخواهد با جمهوری اسلامی این جور برخورد کند؟
اوهم گفته بود که شماها هر کاری با اروپا دارید ، به ما بگویید تا ما این کارها را برایتان انجام دهیم.اینها هم یک فهرستی نوشته بودند که ما این را می خواهیم ، این را میخواهیم.
من گفتم شما میخواهید با بلژیک ، با ایتالیا با اتریش ارتباطات داشته باشید به این چرا میگویید؟
ببینید خطاها ، خطاهای اصولی و اساسی بود.آدم یک ذره غفلت می کرد ، چنین چیزی پیش می آمد.
این را من به شما عرض بکنم ؛ امروز چنین چیزهایی وجود ندارد.»
[2]:« آن وقت آمدند به ما گفتند – این خاطرات مال آن وقت هاست – که آقا ما میخواهیم بگوییم این دو دولت را در فلسطین قبول داریم! دو دولت! ببینید این چقدر انحراف است که کسی این را ملتفت نشود
ما یک خورده اوقات تلخی کردیم ، چه کردیم ؛ بلاخره ظرف دو سه جلسه رد و بدل کردن و گفتگو کردن و اینها ، این مسائل برداشته شد.امروز اینها نیست.آن روزها آدم توی آن مسائل خاطر جمع نبود.امروز اینجور نیست ؛ یک جهت واحدی است ، دارند یک حرکتی میکنند.»
[3] « این تیمی و هیئتی که رئیس جمهور محترم برای مذاکرات هسته‌ای گذاشته‌اند، مردمان امین و مردمان خوبی هستند. بعضی را ما از نزدیک می‌شناسیم و واقعاً مورد قبولند، بعضی را هم از حرفهایشان و از کارهایشان دورادور می‌شناسیم؛ هم امینند، هم دلسوزند؛ دارند تلاش میکنند کار میکنند؛ این را ما لازم است که منصفانه بیان کنیم. البتّه بااینکه این دوستان و این برادران برادران خوبی هستند، برادران امینی هستند و میدانیم که دارند برای صلاح کشور تلاش میکنند، درعین‌حال من نگرانم؛ چون طرف مقابل، طرف حیله‌گری است بیانات در دیدار با اعضای مجلس خبرگان رهبری 21 اسفندماه 1393