محمدعلی صفاریان: دولت یازدهم با شعار تدبیر و امید روی کار آمد. این شعار یعنی یکی از رسالت های اصلی دولت و دولتمردان ایجاد امید در مردم است. حال اینکه این امید چگونه ایجاد میشود راهکارهای مختلفی دارد ولی قطعا سیاهنمایی راهش نیست.
با روی کار آمدن دولت یازدهم، موج شدید انتقادات از دولت گذشته راه افتاد. انتقادهایی که اغلب سازنده نبودند و برای تخریب دولت دهم بهکار میرفتند.
البته در میان انبوه منتقدین افرادی هم هستند که از روی دلسوزی و احساس مسئولیت زبان به انتقاد میگشایند اما شاید یا شیوه انتقاد صحیح را نمیدانند یا زمان صحیح انتقاد کردن را.
انتقاد اگر از مرز خود فراتر رود و یا در زمان مناسب خود مطرح نشود تبدیل به سیاه نمایی میشود.
مقام معظم رهبری در رابطه با مرز بین انتقاد و سیاه نمایی فرمودند: «(نامزدهای انتخابات) توجه کنند که انتقاد باید به معنى عزم و نیت براى پیمودن آینده پرتلاش و افتخارآمیز باشد، نه به معناى سیاهنمائى و منفىبافى و بى انصافى.» (۱۳۹۲/۰۳/۱۴)
بنابراین مسئولان باید دقت کنند که انتقاد اگر به سیاهنمایی تبدیل شود هم ریشه های امید در جامعه خشکیده میشود و هم اطمینان مردم به دولتمردان از بین میرود.
رهبر انقلاب در این زمینه به مسئولان توصیه کردند: «من به برادرانى که میخواهند اطمینان این مردم را به سمت خودشان جلب کنند، نصیحت میکنم که منصفانه حرف بزنند؛ انتقاد کنند، لیکن انتقاد به معناى سیاهنمائى نباشد؛ به معناى انکار کارهاى بسیار برجستهاى نباشد که چه در این دولت، چه در دولتهاى قبلى انجام گرفته است و کسانى مثل خود آنها سر کار آمدهاند و شب و روز تلاش کردهاند و آن کارها را انجام دادهاند.»( ۱۳۹۲/۰۳/۱۴)
با این وجود حسن قاضی زاده هاشمی، وزیر بهداشت از ابتدای شروع کارش در دولت یازدهم به شدت از اوضاع موجود در حوزه بهداشت و سلامت انتقاد کرده است. تا اینجا احتمالا رفتار او با سایر دولتی ها یکسان است اما اوضاع وقتی متفاوت می شود که وزیر سفیدپوش دولت تدبیر و امید هم پا را از حوزه کاری خود فراتر گذاشته و از همه بخشها و حوزه ها گلایه کرده است.
در زیر بخشی از انتقادهای وزیر بهداشت در این شش ماهه که رنگ و بوی سیاهنمایی را گرفته است را مرور می کنی:
*سالی 700 هزار نفر از جمعیت ایران زیر خط فقر می روند. در این حوزه عدالت رعایت نمی شود. (19/10/92)
* بودجه کم و پرستار و پزشک کم داریم و در ردیف کشورهای فقیر دنیا از نظر بهداشتی قرار داریم. (19/10/92)
*هزار پزشک تحصیل کرده در حال حاضر در حرفه خود کار نمی کنند زیرا حقوق آنها کم است. (19/10/92)
*تحریم ها در حوزه بهداشت فشار زیادی وارد کرده است. (19/10/92)
*مردم خسته هستند و حوصله شنیدن حرف را ندارند. (18/11/92)
* اورژانس کشور بسیار ناتوان است و برحسب ساختاری نتوانسته کشور را پوشش کامل دهد. ما در حال حاضر امداد هوایی و دریایی نداریم و در مناطق محروم و جادههای فرعی هیچ پوششی از نظر خدمترسانی وجود ندارد و آنجایی که پیشبینی شده یا پرسنل نداریم یا کم داریم و امکانات موجود بسیار فرسوده است.(6/11/92)
*شاخصهای بهداشتی و درمانی کشور وضعیت خوبی ندارد. (19/10/92)
*شیوع ایدز در کشور در 11 سال گذشته 9 برابر شده و سالانه 80 درصد افزایش داشته است و نرخ شیوع ایدز از تورم و قیمت مسکن بیشتر است. کمپ های ترک اعتیاد،زندان ها،مجموعه های کار کودکان و حاشیه های شهر به توسعه ایدز کمک می کنند و در ایران هم چرخه انتقال این بیماری از تزریق مشترک به روابط جنسی پرخطر رسیده است. ابتلای 5 درصدی کودکان کار به این بیماری هشدار دهنده است و باید گلوگا هها را کنترل کرد. (10/9/92)
*بخش مهمی از مشکلات ناشی از ضعف مدیریت است، متأسفانه در سالهای گذشته در حوزه سلامت درست مدیریت نکردهایم، نقاط ضعف زیادی وجود دارد، بسیاری از خانههای بهداشت روستایی الان تعطیل هستند، بسیاری از پزشکان ما در شهرها و به خصوص کلانشهرها رفتار زشت و زنندهای با مردم دارند که اصلاً قابل تحمل نیست و از انسانیت به دور است. بخشی هم ناشی از ضعف نظارت مجلس است. برخی نمایندگان به علت فقدان ارتباط مناسب با بدنه حوزه سلامت گاهی نگاه درستی به مسائل ندارند و متأسفانه گاهی سلامت مردم در اولویت مناسبی قرار نمیگیرد. روسای بیمارستانها به قصاب و بقال بدهکارند.(12/7/92)
*چالشهای نظام سلامت در بخشهای مختلف از جمله کمبود اعتبارات بخش بهداشت، روند افزایشی هزینه ها از جیب مردم، حقوق نگرفتن طولانی مدت پزشکان روستا، آمار فزاینده افرادی که به دلیل هزینه های درمان به زیر خط فقر می روند، میباشد. (19/10/92)
*شعار دادن، هوچی گری و حرفهای پوپولیستی زدن مشکلی را از درد مردم حل نخواهد کرد بلکه باید کمک کنیم مردم آرامش بیشتری داشته باشند.(30/10/92)
*دلیل بیماری وزارت بهداشت عقبماندگی این حوزه از نظر سرانهای است که باید در بهداشت و درمان هزینه شود. بیشک وجود صنایع، مهاجرت زیاد؛ حاشیهنشینی فراوان، نوع سوختی که استفاده میکنیم، خودروهایی که داریم و خشکسالی از دلایل آلودگی هوا در کشور است. (24/10/92)
*با اشاره به کاهش نرخ باروری: باید در زمینه سیاست های جمعیتی و افزایش جمعیت، نظرات افرادی که نسبت به افزایش جمعیت در کشور انتقاد دارند را نیز شنید و مورد توجه قرار داد.(27/9/92)
*اکنون دخل و خرج بیمارستانهای کشور با هم نمی خواند، به ازای هر تخت بیمارستانی ما روزانه 50هزار تومان هزینه اضافه پرداخت میکنیم که منبع آن دیده نشده است. سرانه درمان نیز حتی از کشورهای همسایه نیز بسیار کمتر است. قرار بود مطابق قانون برنامه توسعه پنجم سهم مردم از هزینه های سلامت از 54 درصد در ابتدای برنامه به 30 درصد برود اما متأسفانه مسیر بر عکس طی شد و اکنون سهم پرداختی مردم کمتر از 65 درصد نیست. (17/9/92)
*بیمارستانهایی نیمه تمام و رها شدهای در کشور داریم که کلنگ ساخت آنها ۲۸ سال پیش خورده است. اما به علت نبود اعتبار واقعی و نبود تعرفه به حال خود رها شدهاند. بنده 3 دهه است که با عالم سیاست بیگانه بودهام اما اکنون چند ماهی است که دوباره آلوده این عالم شدهام.واقعی نبودن تعرفههای پزشکی حاصلش این شده که عدهای تخلف میکنند،این واقعیتی است که وجود دارد و با سکوت و انکار نمیتوانیم اشتباهات برخی را نادیده بگیریم. آرزو میکنم یک روزی قانون یکپارچه شدن و قوی شدن بیمههای کشور اجرا شود. افراد و شرکتهای تجهیزات پزشکی هم هستند که مرتب برای سود خودشان پزشکان و مراکز درمانی را تحریک می کنند که وسایل پیشرفته تر بیاورند و رقابت کاذب ایجاد میکنند. این دفترچههای درمانی که می گویند 18 درصد هزینه درمان مردم را می پردازند ولی در عمل 10 درصد هم نمی پردازند. (18/11/92)
*مشکلات مردم در حوزه بهداشت و درمان در صورت تخصیص نیافتن اعتبارات هدفمندی یارانه ها به حوزه سلامت حل نخواهد شد. بخش بهداشتی و فرهنگسازی پیشگیری در نظام سلامت و الزاماتی که مانع از وقوع بیماری میشود مورد کم توجهی واقع شده است.(6/11/92)
*متاسفانه نظام شبکه بهداشت در روستاها فرسوده بوده است و باید آن را بازسازی کنیم. از همه مهمتر وضعیت حاشیه شهرها است که به دلیل مهاجرت بسیار در این سالها توسعه پیدا کرده است. به این ترتیب، ترکیب جمعیتی روستایی نسبت به شهری در اوایل انقلاب حدود 70 درصد بوده که اکنون این نسبت معکوس شده است. دلیل عمده این مهاجرتها، خشکسالی و همچنین مشکلاتی است که در روستا وجود دارد. از سوی دیگر، توسعه حاشیه شهرها هم پیوست سلامت نداشته و اکنون با محرومیت همراه است. (24/10/92)
*برای حاشیه کلانشهرها هیچ کاری نشده است.(6/10/92)
*دولت به تنهایی قادر به حل مشکلات نظام سلامت نیست.(30/9/92)
*در سالهای اخیر فشار زیادی از بابت داروهای ناباروری بر نیازمندان این داروها وارد میشد. در ماجرای واردات برنجهای آلوده، کمبود دارو و مانند آن، متاسفانه برخی سودجویان برای رونق بازار خود، اقدام به فضاسازی رسانهای و شایعهپردازی میکنند. به همین خاطر توصیه میکنم هرگز در دام خبرسازیها نیفتید. در چند سال اخیر وبا وارد کشور شد، اما به شدت اخباری که فکر میکردند، نبود و به همین خاطر وزارت بهداشت داشت در یک مسیر اشتباه و انحرافی حرکت میکرد. با وجود بداخلاقیها، نباید کارگزاران پزشکی را متهم کرد. باید حق حوزه سلامت را از دولت و مجلس بگیریم.(25/9/92)
*برنامه پزشک خانواه متأسفانه در سالهای گذشته به شدت آسیب دیده است. اقلام دارویی که در دولت قبل کمبود داشت بالغ بر 350 قلم بود. (17/9/92)
*در موضوع غذا مشکلاتمان کمشمار نیست هر چند برشمردن آنها باعث نگرانی در جامعه شود. (21/7/92)
*هزینه های درمانی در بعضی موارد کمرشکن است و باعث فقر خانواده ها می شود. در حال حاضر بالای 65 درصد هزینه های درمان از جیب مردم پرداخت می شود در صورتی که طبق برنامه چهارم و پنجم توسعه این عدد باید به کمتر از 30 درصد می رسید. در حال حاضر با کسری بودجه مواجهیم و بودجهای که برای سال 92 پیشبینی شده محقق نخواهد شد.(10/6/92)
*در مورد پزشک خانواده این پزشکان همان پزشکان عمومی بودند که تنها نام آنها عوض شده بود و معلوم نبود که هدف از ایجاد طرح پزشک خانواده چیست؟ (27/11/92)
* با انتقاد از بیمه ها به دلیل گرفتن منابع از وزارت بهداشت گفت: بیمه ها با این توجیه که ارایه کننده خدمات نباید خود خریدار خدمات باشد، منابع را از وزارت بهداشت گرفتند در حالی که خود بیمه ها نیز خریدار خدمت و در عین حال ارایه دهنده خدمات در بیمارستانهای تحت مالکیت خود آن هم گرانتر از بیمارستانهای تحت پوشش وزارت بهداشت هستند.(25/11/92)
*تبلیغات دارو که اخیراً مواردی از آن در صدا و سیما مشاهده شده است،خلاف قانون است. مسئولان در وزارت بهداشت برای برخورد با این تخلفات اقدام میکنند و نامه مینویسند اما علت اینکه به نتیجه نمیرسد این است که باید (علیه صدا و سیما) اقدام قضایی کنند که حتماً جرئت نمیکنند. (20/11/92)
*تا ۴-۵ ماه دیگر اوضاع نظام سلامت روبه بهبودی نمی رود.(19/11/92)
* انتقاد علنی از مجلس در رابطه با بودجه وزارت بهداشت در سال 93: اداره این حوزه با چنین کسری اعتبار و کمبود بودجه، میسر نیست.(18/11/93)
*در مورد برخی انتقادات درباره مدیریت نادرست در نظام سلامت گفت: مدیریت اشکال دارد اما اگر سیاستگذاران از جمله رئیسجمهور، رئیس مجلس، رئیس قوه قضائیه، نمایندگان و ... به سلامت، به معنای واقعی کلمه اهمیت دهند، بسیاری از مشکلات برطرف میشود.(15/11/92)
*یکی از مهمترین کارها تغییر نگرش و دیدگاه در مدیریت دانشگاهها، بیمارستان ها و مراکز درمانی است(25/10/92)
*در پنج ماه گذشته با حمایت رئیس جمهور اقدامات نه چندان رضایت بخش اما در خور توجهی در حوزه علوم پزشکی انجام شده است(23/10/92)
*با انتقاد از ضعف نظارتها بر کیفیت محصولات غذایی در بازار مصرف گفت: چندان نباید به فضاسازیهای برخی رسانهها در مورد برخی از اقلام غذایی وارداتی اعتنا کرد.(30/9/92)
*با مخفی کاری ها در زمینه ایدز و بیماری های مشابه در کشور نمی توان سلامت جامعه را تامین کرد. قاچاق دارو مربوط به وزارت بهداشت نیست.(25/9/92)
*مردم از کار ما در حوزه درمان راضی نیستند چون روستاها مشکل تجهیزات و نیروی متخصص دارند و در شهرها هم هزینه درمان بالاست.(22/7/92)
*اعتبارات زیادی در سالهای گذشته باید به بخش سلامت اختصاص پیدا میکرد که بخشی از آن به پروژه مسکن مهر رفته است. ما اکنون با کمبود شدید تخت ICU و پرستار مواجه هستیم، 56 درصد بیمارستان های کشور فرسوده هستند، کمبود تجهیزات در بیمارستانهای کشور قابل کتمان نیست.(14/6/92)
کثرت انتقادها باعث شده تا روند بهبود اوضاع سلامت و کارهای مثبتی که در این شش ماهه انجام گرفته دیده نشود. از سویی برای برخی از افراد جامعه این شائبه را ایجاد میکند که انتقادهای بسیار آقای وزیر از وضع موجود و گذشته برای برداشتن بار مطالبات مردمی از دوش خود است.
از سویی دیگر باید در نظر گرفت که سیاهنمایی و انتقادهای بیش از حد هم مسئولان را از انجام وظایف اصلیشان دور میکند و هم آب در آسیاب دشمن ریختن است.
حضرت آیتالله خامنهای در رابطه با سیاه نمایی ایران توسط دشمنان فرمودند: «دشمنان ملت ایران با انواع تبلیغات سعى میکنند از یک نقطهاى، به این صف مستحکم، به این حرکت مستمر، اختلال وارد کنند؛ گاهى اوقات با سیاهنمائى، گاهى اوقات با پنهان کردن موفقیتهاى درخشان ملت ایران در دوران انقلاب تا امروز؛ سعیشان این است که بگویند انقلاب نتوانست از عهده بربیاید. سعى آنها این است که سیاهنمائى کنند - این یکى از راههاست - بخصوص امروز که ملتهاى منطقه بیدار شدهاند.» (27/7/1390)
« مخدوش کردن نشانه های امید و تبدیل آنها به نشانه های یأس و تردید، و القای بن بست و سیاهنمایی، و در نهایت گرفتن پویایی جامعه یکی از خطوط مخالفان است.» (2/7/1388)
برای مثال چند نمونه از بازتابهای انتقادهای وزیر بهداشت را در رسانههای فارسیزبان دشمن که خواراک تبلیغاتی مناسبی را برای آنها فراهم آورده بود، برایتان میآوریم:
*سایت بیبیسی در روز سه شنبه 17 دسامبر 2013 - 26 آذر 1392 در ساعت 10:30 گرینویچ:
وزیر بهداشت: وزارتی که مسئول سلامت مردم است، خود بشدت بیمار است
دکتر حسن قاضی زاده هاشمی وزیر بهداشت ایران میگوید واقعی نبودن تعرفهها، ناتوانی بیمهها، کمبود اعتبارات و بدهی عظیم وزارت بهداشت سبب شده تا وزارتخانهای که مسئول سلامت مردم است خود بشدت بیمار باشد و کسری بودجه آن به حدود ۱۱ هزار میلیارد تومان برسد.
وزیر بهداشت گفت این وزارتخانه "به اندازه کل اعتبار امسالش، بدهی دارد" و در "خوشبینانهترین" حالت حداقل سه هزار میلیارد تومان از بودجه امسال به دست این وزارتخانه نخواهد رسید.
وزیر بهداشت معتقد است بیمههای فعلی در حمایت از مردم کاملا "ناتوانند".
وزیر بهداشت پیشتر گفته بود "بیمارستانهایی داریم که پول پرداخت قبض برق را ندارند و به اداره برق التماس میکنند که برق آنها را یک هفته دیگر هم قطع نکند، روسای بیمارستانها به قصاب و بقال بدهکار هستند و از آنها فرار میکنند."
*سایت بیبی سی در روز دوشنبه 18 نوامبر 2013 - 27 آبان 1392 در ساعت 13:19 گرینویچ:
نظام بهداشت و درمان ایران 'در آستانه ورشکستگی است'
دکتر سیدحسن هاشمی گفته وزارت بهداشت هم اکنون حدود ۷ هزار میلیارد تومان بدهی دارد که با سه هزار میلیارد تومان بدهی سالهای قبل، کسری بودجه وزارت بهداشت به حدود ۱۱ هزار میلیارد تومان میرسد.
"اگر نتوانیم خدمات را به قیمت واقعی عرضه کنیم و بیمهها نیز منابع تامین آن را نداشته باشند همه بیمارستانهای کشور کاملا ورشکسته میشوند، هرچند در حال حاضر نیز با این شرایط فاصله چندانی ندارند."
*سایت دویچه وله در تاریخ 16/12/2013
طی ۱۳ سال تعداد مبتلایان ایدز در ایران ۹ برابر شده است
چند روز پیش وزیر بهداشت گفته بود "شمار مبتلایان به این بیماری سالانه حدود ۸۰ درصد افزایش داشته است."
اعتراف به پنهانکاری
وزیر بهداشت، حسن قاضیزاده هاشمی، دهم آذرماه در مراسمی به مناسبت روز جهانی ایدز (اول دسامبر) به پنهانکاری در مورد این معضل در جمهوری اسلامی اعتراف کرد و گفت: «سالها سخن گفتن از ایدز در رسانههای جمعی را اجازه نمیدادیم.»
قاضیزاده در ادامه تاکید کرد، امروز نیز به دلیل توسل به روشهای غیرعلمی جهت تبلیغ روشهای پیشگیری از این بیماری و کنترل آن، اغلب مردم از این بیماری وحشت دارند و این تصویری است که در رسانهها در ذهن مردم و فکر مردم نشاندهایم.
او با اشاره به این که این بیماری در سالهای گذشته سالانه ۸۰ درصد در کشور افزایش داشته تصریح کرد: «در ایران چرخه انتقال عفونت از روش مواد مخدر تزریقی به انتقال از طریق تماس جنسی پرخطر تغییر یافته است.»
مطابق آمار رسمی مورد تایید وزارت بهداشت حدود ۵ درصد مبتلایان به ایدز در ایران کودکان کار و خیابانی هستند. وزیر بهداشت میگوید این رقم به معنای "۴۰ برابر متوسط شیوع این بیماری در جامعه" است. معاون وزیر این میزان را تا ۴۵ درصد بیشتر از ابتلا در میان جمعیت عادی عنوان کرده است.
به گفته قاضیزاده هاشمی، در ایران همچنان از بسترهای اجتماعی کنترل ایدز غفلت میشود و کمآگاهی مردم نسبت به این مسئله "به پنهانکاری وسیع بیماران دامن میزند".
*سایت دویچه وله در تاریخ 29/11/2013
دولت ایران قادربه پرداخت حقوق نیمی از کارکنان درمان نیست
حسن قاضیزاده هاشمی وزیر بهداشت گفته از حدود ۴۱۷ هزار پرسنل در مراکز درمان دولتی، دولت تنها قادر است حقوق ۲۲۰ هزار نفر از آنها را بپردازد. تامین حقوق پرسنل باقیمانده از بودجه توسعه بیمارستانها تامین میشود.
حسن قاضیزاده هاشمی وزیر بهداشت با اشاره به "ناتوانی بخش بهداشت و درمان ایران طی دهههای گذشته"، گفته است: «هر سال بر میزان این ناتوانی افزوده میشود.»
حسن قاضیزاده هاشمی همچنین علت "نارضایتی مردم از عملکرد بیمارستانهای دولتی" را "میزان اندک حقوق پرسنل" عنوان کرده است.
* سایت دویچه وله در تاریخ 8/11/2013
نسبت تخت بیمارستان به بیمار در ایران از کنیا هم بدتر است
ایران به لحاظ " نسبت تخت بیمارستان به بیمار" در میان کشورهای جهان رتبه ۱۲۶ را دارد. حسن هاشمی وزیر بهداشت جمهوری اسلامی میگوید:«همه بیمارستانهای دولتی کشور زیانده هستند و معوقات بودجهای زیادی دارند.»
*سایت ودیچه وله در تاریخ 4/10/2013
نقش هزینههای درمانی در سقوط ایرانیان به زیر خط فقر
به گفتهی وزیر بهداشت هزینه سرسامآور درمان هر سال هفت درصد جمعیت ایران را زیر خط فقر میبرد. او اولویت کاری وزارت بهداشت را ایجاد آرامش در بازار خوانده و امیدوار است مشکل دارو در ماههای آینده حل شود.
*سایت بالاترین در تاریخ پنجشنبه ۲۴ بهمن ۱۳۹۲ در یادداشتی با عنوان «وزارتخانه بدهکار و بودجه ناکافی» نوشت:
کار به جایی رسیده که خود وزیر بهداشت هم تعارف را کنار گذاشت و آذرماه گفت: "به مردم دروغ نمیگوییم؛ بیمارستانهای دولتی ورشکسته هستند. اوضاع وزارت بهداشت به هم ریخته و سردرگم است."
*همچنین سایت مذکور در تاریخ پنجشنبه ۱۷ بهمن ۱۳۹۲ نیز در یادداشت دیگری با نام « از برنامه هسته ای دفاع نکنیم مجرم ایم؟» در رابطه با اوضاع بهداشتی ایران نوشت:
... یا بیمارستان های ما، همین چند وقت پیش وزیر بهداشت گفته بود گداخانه هستند. خب اولویت چیست و کجاست؟ اولویت آیا بهداشت نیست؟
بنابراین مسئولان وظایف بسیار خطیری در این زمینه دارند چون حرفهایشان ابعاد ملی و فراملی دارد و از اینگونه سیاهنماییها دشمن استفاده میکند.
سوالی که مطرح میشود این است که به فرض تمام انتقادهای وزیر بهداشت هم درست است اما آیا این همه انتقاد آن هم در شش ماه کار درستی است؟
آیا در شرایطی که کشور به امید نیاز دارد این همه انتقاد که بوی سیاهنمایی دارد، به صلاح کشور و از وظایف وزیر است؟
آیا بهتر نبود که وزیر بهداشت بجای این همه انتقاد و سیاهنمایی به ارائه برنامههای خود و عمل به آنها میپرداخت و گزارشهای مثبت از روند توسعه و پیشرفت سلامت میداد؟
حضرت آیت الله خامنهای در دیدار با اعضای مجلس خبرگان در سال 88 فرمودند: «زیرساختهای مستحکم و آمادگی کشور برای یک حرکت جهش وار، پیشرفتهای چشمگیر علمی، تجربه سی ساله نظام، نسل جوان پرانرژی، تحصیل کرده و دارای اعتماد به نفس، و سند چشم اندازی که حرکت پیشرفت کشور را تا سال 1404 مشخص کرده، همه قله های برجسته ای هستند که معارضان جمهوری اسلامی می خواهند با القای سیاهنمایی و بن بست، آنها را به نقاط ضعف و یأس تبدیل کنند.» (2/7/1388)
در مدتی که از زمان روی آغاز به کار دولت یازدهم می گذرد، تا کنون درباره سیاه نمایی رسانه ها انتقادات فراوانی شده است. غافل از اینکه رسانه ها در اکثر موارد صرفا بازتاب دهنده اظهارات مسئولین بوده اند و طبیعی است که مسئولین برای عدم ترویج سیاه نمایی، ابتدا باید از خودشان شروع کنند.