به گزارش هزاره سوم به نقل از کیهان، مهدی نوربخش در تحلیلی می‌نویسد: متأسفانه اینک دوستان نهضت آزادی به طور رسمی در داخل کشور هیچ فعالیتی ندارند. اما به‌عنوان تشکیلاتی که گاهی باید تصمیماتی بگیرد می‌توان گفت که هنوز امتداد دارد. نهضت آزادی هنوز تشکیلات خود را دارد اما فعالیت رسمی نمی‌کند. در این رابطه اما توقعات ما از آقای روحانی چه باید باشد؟
وی می‌افزاید: چند روز پیش نقل‌قولی از آقای هاشمی‌رفسنجانی دیده شد، توقعات این بوده که خیلی زودتر، آقای روحانی دست به کار اقدامات و تغییراتی در داخل می‌شد.
وی ادامه می‌دهد: روحانی باید فعال‌تر شود و اگر در جاهایی مثل قوه قضائیه هم دستش نمی‌رسد و نمی‌تواند مثلاً برای زندانی‌ها کاری بکند اقلاً به عنوان دولت اعلام کند که این روند مورد رضایت دولت نیست. این حداقل کاری است که او می‌تواند بکند. متأسفانه گاهی اوقات حرف‌های دو پهلویی (مثلاً از آقای پورمحمدی وزیر دادگستری) شنیده می‌شود؛ اینها نشان می‌دهد که اولا هنوز بر سر این مسائل به جمع‌بندی نرسیده است. اگر روحانی به جمع‌بندی رسیده بود اجازه نمی‌داد که آقای پورمحمدی چنین اظهارنظری کند. اگر افراد دولت در زمینه‌ای صحبت می‌کنند باید نظر دولت باشد و نه نظر خودشان، چون اینها افراد کابینه هستند.
در ادامه این نوشته با دعوت به پیگیری روشن افراطیون مدعی اصلاحات در دولت خاتمی آمده است: روحانی شروع کند به رسیدگی به وضعیت زندانیان. ما باید درخواستمان برای آزادی زندانیان سیاسی بالا برود. هر روزنامه‌ای، اگر حرفی زد بسته نشود. حالا اگر وضعیت سران جنبش سبز به سادگی قابل حل نیست و پیچیدگی‌هایی دارد ولی به آزادی زندانیان اهمیت دهد؛ در حالی که او سکوت کرده است.
چند روز پیش ما شاهد توقیف نشریه آسمان بودیم. او باید بیشتر فعال شود.
نوربخش در ادامه این نوشته انتقادی خاطرنشان می‌کند: اگر اسم مواضع روحانی را و سکوت او را «کوتاهی» نگذاریم من ترجیح می‌دهم حرف آقای رفسنجانی را تکرار کنم که کارها «خیلی کند» پیش می‌رود. به این ترتیب تحول‌خواهان [اسم مستعار جریان برانداز] اطمینان خود به دولت را از دست می‌دهند و این به نفع ایشان نیست. الان چندین حزب مثل مجاهدین انقلاب و مشارکت تعطیل هستند، نهضت آزادی که از اول هم نمی‌توانست فعالیتی بکند؛ اینها نشانه‌های خوبی نیست. روحانی باید این زندانیان و احزاب را آزاد کند.
یادآور می‌شود ارگان گروهک ملی- مذهبی که از سال گذشته و در آستانه انتخابات، تظاهر به حمایت از هاشمی را به‌عنوان «استفاده از فرصت وی با وجود فراموش نکردن سوابق انقلابی هاشمی» را در دستور کار خود قرار داده بود، چند روز پیش نوشت: «هاشمی رفسنجانی از کندی سرعت سیاست‌ها و اقدامات دولت روحانی در سیاست داخلی دلخور و گله‌مند است. طبق همین شنیده برخی نزدیکان هاشمی می‌گویند وی نارضایتی خود را در چند نوبت به رئیس جمهور اعلام کرده است. شایان ذکر است هاشمی رفسنجانی در هفته‌های گذشته نیز در برخی موارد در سخنرانی و دیدارهای عمومی‌اش از کندی اقدامات وزارت کشور انتقاد کرده بود.»
هل دادن دولت به سمت رادیکالیزم و غافل شدن از مسئولیت‌های اصلی، شیوه‌ای بود که جریان نفاق در دولت اصلاحات نیز در پیش گرفت و آن دولت را به ناکارآمدی و سیاست بازی کشاند.