منو ببخش عزیزم به اون همه خاطره

به خوبیهای بی حد به بغض این پنجره

منو ببخش عزیزم اگه که صد نبودم

بیشتر از این به خدا عشق رو بلد نبودم

اگه نموندی برام، اگه نموندم برات

اگه که نه خوب خوب اونقده بد نبودم

مشکل ما این بودش زیادی خوب بودیم ما

با سردی ها غریبه اهل جنوب بودیم ما

مشکل ما چشمای حسود مردما بود

توی تموم دنیا برای ما جا نبود

یکی بهم گفته بود شبیه همدیگه ایم

اما نمیدونست ما غریب و غم دیده ایم

یکی بهم گفته بود مواظب خودت باش

گرگا زیادن اما تو بچه آهو نباش

مردیم و زنده شدیم خوبیمون از حد گذشت

زندگی خوبی بود فقط کمی بد گذشت

ستاره هارو هر شب بهت نشون میدادم

هر دفعه که میخواستی برا تو جون میدادم

تموم زندگیه کوچیک من تو بودی

ترانه های من رو فقط تو می سرودی

تموم زندگیه کوچیک من تو بودی

هر وقت ناراحت بودم شریک من تو بودی

وقتی که با هم بودیم ساعتا جیک میزدن

عاشقا اسم مارو همیشه تیک میزدن

تو ماه من بودی و تو حوض ماهی بودی

ریول مهربونی، سره دو راهی بودی

دل من از رفتنت دیگه به جون اومده

یه لال مادر زادم که به زبون اومده

کی میتونه غیر تو تموم هستی باشه

می خونه باشم اما اون غم مستی باشه

کی میتونه غیر من نبض تو رو بگیره

با شادیات شاد باشه از غم تو بمیره

اینی که رو به روته خود منم سایه نیست

همخونته عزیزم بدون که همسایه نیست

اسمتو خط میزنم بذار ضمیرت کنم

مال خودم که نیستی چرا اسیرت کنم

مردونه گفتم هستم دست به سرم تو کردی

فدایی بودم اما تو باورم نکردی

من میمرم آخرش با همه بیرحمی

اینها ادا نیست عزیز یه روز اینو میفهمی

مردیم و زنده شدیم خوبیمون از حد گذشت

زندگیه خوبی بود فقط کمی بد گذشت