به گزارش شبکه خبری هزاره سوم مجله نشنال اینترست با بیان اینکه 2 ماه تا پایان مهلت توافق موقت ژنو باقی است و مذاکرات برای تدوین توافق نهایی هفته آینده آغاز می‌شود، نوشت: مجموعه قوانین مصوب کنگره، قدرت اوباما برای کاهش تحریم‌های ایران جهت نهایی کردن توافق را محدود کرده است. طبق برنامه اقدام مشترک که ماه نوامبر (سوم آذر 92) مورد توافق قرار گرفت، گروه 5+1 در توافق نهایی، لغو تمام تحریم‌های هسته‌ای در ازای محدودیت شدید برنامه هسته‌ای ایران را آغاز خواهد کرد. با این حال بر اساس قوانین آمریکا، اوباما تنها امکان لغو موقت تحریم‌ها و قدرتی اندک برای لغو واقعی همه تحریم‌ها را دارد.
نشنال اینترست با بیان اینکه این گونه عدم اطمینان نشان می‌دهد که مذاکره‌کنندگان آمریکایی در ارائه پیشنهادات دست بسته هستند نوشت: اعمال محدودیت بر قدرت رئیس‌جمهور در پایان دادن به تحریم‌ها، پایبندی آمریکا به توافق نهایی را به مخاطره می‌اندازد و در مقابل، توانایی این کشور برای تضمین پایبندی دائمی ایران را تضعیف می‌کند. اگر توانایی آمریکا برای اجرای برنامه لغو تحریم‌ها تحت یک توافق نهایی زیر سوال برود، ایران مانند هر بازیگر منطقی دیگری عمل خواهد کرد و به تمام درخواست‌های غرب پاسخ نخواهد داد.آنچه نشنال اینترست در تحلیل خود مسکوت گذاشته این واقعیت است که کنگره آمریکا- اعم از اعضای جمهوری‌خواه و دموکرات - کاملا در برابر لابی صهیونیستی ایپک منفعل هستند و در حقیقت امکان تعامل محترمانه و برابر آمریکا با ایران به شکل چند لایه قفل شده و منتفی است؛ یعنی صرف نظر از منطق استکباری دولت اوباما، کنگره و حتی اعضای دموکرات آن - هم‌حزبی‌های اوباما- نیز موضع خصمانه و مستکبرانه‌ای دارند و فراتر از همه آنها لابی صهیونیستی خط‌دهنده اصلی است که در نمایش‌هایی نظیر توافق ژنو، ضمن تقسیم کار، نقش پلیس خوب و پلیس بد را بازی می‌کنند.
یادآور می‌شود، در مقایسه با احترام و تمکینی که دولت آمریکا نسبت به کنگره قائل است، طرف مذاکره‌کننده وزارت خارجه کشورمان اصرار دارد مجلس را دور بزند!
همزمان با نشنال اینترست، روزنامه گاردین در گزارشی نوشت: دلایلی برای خوش‌بینی به مذاکرات جدید ایران و 5+1 وجود دارد. یکی از این دلایل، توقف غنی‌سازی 20 درصد از سوی ایران پس از توافق موقت ژنو بود که با رقیق‌سازی و اکسید کردن 200 کیلوگرم اورانیوم 20 درصد همراه شد. همچنین ایران پذیرفته راکتور آب سنگین اراک را باز طراحی کند، البته این مذاکرات دشواری‌های خود را نیز دارد. مذاکرات از اجزای مختلفی تشکیل شده‌اند. ایران هم‌اکنون 19 هزار سانتریفیوژ فعال دارد که احتمالا باید تعداد آنها را به 6 هزار دستگاه یا کمتر، کاهش دهد(!) این موضوع احتمالا یکی از چالش‌برانگیزترین مسائل مطرح در مذاکرات خواهد بود.