به گزارش شبکه خبری هزاره سوم داریوش ارجمند، پیشکسوت عرصه تلویزیون و سینما با اشاره به این که بخشی از مشکلات اقتصادی کشور به دلیل تحریم ها است گفت: به خاطر شکم نمی توان تسلیم غرب شد. دنیا، دنیای تعامل است اما این رابطه و تعامل نباید رابطه گرگ و بره باشد.
داریوش ارجمند، پیشکسوت عرصه تلویزیون و سینما با بیان اینکه هنرمندان از همه سیاستمداران بزرگترند، گفت: سیاستمداران در طول تاریخ فراموش می شوند ولی هیچ گاه خطاط اهل صفوی فراموش نمی شود. هنرمندان به دلیل آنگه فرهنگ جامعه را می توانند متاثر از رفتار خود کنند، بسیار در جامعه موثر هستند.
وی افزود: تمام مشکلات اقتصادی کشور ناشی از فرهنگ است. به طور مثال قیمت بنزین را چند برابر می کنند ولی شما همچنان می بینید که خیابان ها مملو از خودرو است. چون فرهنگ تغییر نکرده است. لذا مشکل امروز کشور فرهنگ است و نه اقتصاد و سیاست. ما هر ضربه ای می خوریم از بی فرهنگی است. چه در عرصه اقتصاد و چه در عرصه های دیگر. بزرگمردان این سرزمین باید فکر کنند که چگونه می توان فرهنگ غنی ایرانی اسلامی ما را به ما برگردانند.
ارجمند ادامه داد: ما در قرآن می خوانیم انما المومنون اخوه، ولی در عمل آیا با هم برادریم؟ ما از فرهنگ غنی ایرانی اسلامی خود فاصله گرفته ایم. باید برگردیم به همان فرهنگ. تا آن فرهنگ برنگردد مشکلات ما حل نخواهد شد.
وی با اشاره به نام گذاری امسال در خصوص عزم ملی و مدیریت جهادی گفت: انتظار بر این است که مردم در عرصه اقتصاد و فرهنگ یک عزم ملی داشته باشند ولی زمانی که در صدر یک نظام برخی از مسئولین به یکدیگر اتهام می زنند و کج خلقی می کنند چگونه می توان انتظار داشت که مردم در این عرصه اقتصاد و فرهنگ مشارکت کنند.
ارجمند در ادامه افزود: در خصوص مدیریت جهادی، من تاکنون کمتر کسی را دیدم که معنای مدیریت جهادی را به طور دقیق بیان کند. اگر می خواهیم معنای مدیریت جهادی را بدانیم، باید اول معنای جهاد را بفهمیم. جهاد یعنی از جان و مال گذشتن در راه خدا. یک جهاد اکبر هم داریم که به معنای مبارزه با نفس است. ترکیب این دو یعنی دگرخواهی برای رضای خدا که همراه با از خود گذشتگی است. مدیریت جهادی یعنی این. آیا چنین مدیری در جامعه ما وجود دارد؟ کدام مدیر برای تحقق اهداف والای سازمانی خود از جان و مال خود برای رضای خدا می گذرد.
وی خاطر نشان کرد: برای حرکت به سمت مدیریت جهادی و ایجاد عزم ملی در عرصه اقتصاد و فرهنگ نیاز به اصلاح فرهنگ داریم. اصلاح فرهنگ هم کار یک نفر نیست. اشکال ما این است که خود محور هستیم. فکر می کنیم خودمان همه کار کشور هستیم و فقط خودمان بهتر از دیگران مسائل را می توانیم ببینیم و اجرا کنیم. این منیت باید کنار گذاشته شود.
این بازیگر مطرح سینما، با بیان اینکه تحقق عزم ملی و مدیریت جهادی باید به یک آرمان جمعی تبدیل شود، گفت: چرا ما در 8 سال جنگ تحمیلی پیروز شدیم؟ در صورتی که به لحاظ حساب و کتاب فنی، کمترین امیدی به پیروزی وجود نداشت. قبل از جنگ قدرت های بزرگ فکر می کردند که ما شکست خورده ایم. ولی چرا شکست نخوردیم. برای اینکه یک مردی در این سرزمین ما را دارای آرمان جمعی کرد. هر وقت ما در طول تاریخ دارای یک آرمان جمعی بودیم، موفق شدیم. به طور مثال همه خواستند که تیم ملی به جام جهانی برود، این تبدیل شد به یک آرمان جمعی. همه انرژی گذاشتند، از مسئولان گرفته تا مردم لذا موفق شدیم. آرمان جمعی یعنی واعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا. در هر بخشی صاحب آرمان جمعی شدیم، موفق بودیم. اگر در عرصه اقتصاد ملی می خواهیم موفق بشویم، باید بهبود اقتصاد کشور به یک آرمان جمعی تبدیل شود.
وی در پاسخ به این سوال که چگونه می توان در عرصه اقتصاد و فرهنگ به یک آرمان جمعی دست یافت؟ گفت: حافظ در یکی از اشعارش به عبارت "فردیت قوام یافته و جان های شیفته" اشاره می کند. باید این فردیت قوام یافته و جان های شیفته در جامعه را شناسایی کنیم و به آنان میدان دهیم. آنان می توانند همگان را با خود همراه کنند. برای جهاد نمی توان منتظر دیگری ماند. باید فردی و دو نفری قیام کرد. متاسفانه در دنیایی زندگی می کنیم که کمیت گرا است. یعنی کمیت بر کیفیت غلبه دارد. در صورتی که اگر به دنبال آرمان جمعی و عزم ملی هستیم باید به دنبال با کیفیت ها باشیم. تعداد برای جهاد مهم نیست، بلکه کیفیت افراد جهادگر مهم است. فرهنگ غنی ایرانی اسلامی ما نیز کیفیت گرا است. در زمان صدر اسلام یک کمیتی مانند پیامبر اکرم(ص) به لحاظ کیفی به سان تمام کمیت عالم بود لذا دنیا را با خود همسو کرد.
ارجمند همچنین در پایان سخنانش با اشاره به مسئله تحریم ها گفت: من خوش بین هستم که تحریم ها رفع خواهد شد. بخشی از مشکلات اقتصادی کشور به دلیل تحریم ها است. البته باید بگویم که به خاطر شکم نمی توان تسلیم غرب شد. دنیا، دنیای تعامل است. اما باید دقت داشت که این رابطه و تعامل نباید رابطه گرگ و بره باشد. این تحریم ها برای به زانو درآوردن کسی است که حق اش را مطالبه می کند. به نظر من این تحریم ها ادامه نخواهد یافت. چون همان طور که ما به دیگران نیاز داریم آنان نیز به ما نیاز دارند. اگر به حال و روز کشورهایی که ما را تحریم کرده اند بنگریم به وضوح مشخص است که حال آنان از ما بهتر نیست.