به گزارش شبکه خبری هزاره سوم به نقل از فارس، با روی کار آمدن دولت یازدهم، وزارت علوم به دلیل زمان زیادی که برای تعیین وزیر به طول انجامید در صدر اخبار قرار گرفت، رئیس جمهور در ابتدا جعفر میلی منفرد را به عنوان وزیر علوم به مجلس معرفی کرد که وی نتوانست رای اعتماد مجلس را جلب کند و پس از آن جعفر توفیقی که همه از وی به عنوان کاندیدای وزارت علوم یاد می‌کردند به عنوان سرپرست در وزارت علوم مشغول به کار شد.
توفیقی در زمان سرپرستی چند تن از روسای دانشگاه‌ها را تغییر داد ولی به عنوان کاندید وزارت به مجلس معرفی نشد و رضا فرجی دانا توانست پس از معرفی شدن به مجلس، رای اعتماد نمایندگان را جلب کند.
فرجی دانا از زمان جلوس بر عالی‌‌ترین کرسی وزارت علوم روسای بسیاری از دانشگاه‌ها را تغییر داد، در زمانی که جعفر توفیقی سرپرست وزارت علوم بود روسای دانشگاههای صنعتی اصفهان، علامه طباطبایی و یاسوج را تغییر داد و فرجی دانا نیز پس از رای اعتماد از مجلس روند جا به جایی‌ها در این وزارتخانه را ادامه داد.
در سال ۹۲ فرجی دانا ۳۰ رئیس دانشگاه را تغییر داد و پس از آن نیز از ابتدای سال ۹۳ دوباره روند تغییرات و عزل و نصب‌ها در دانشگاه‌ها آغاز شد به طوریکه وزیر علوم در مدت ۲۴ روز ۷ رئیس دانشگاه را تغییر داد یعنی هر ۴ روز تقریبا یک رئیس دانشگاه جا به جا شد.
وزارت علوم دولت یازدهم علاوه بر اینکه در تعداد تغییرات رکوردی را برجای گذاشت نوع تغییراتش نیز مورد توجه بود و روش‌های جدیدی را برای عزل و نصب به کار گرفت.
اولین تغییر در میان روسای دانشگاههای کشور در دولت یازدهم با حکم توفیقی سرپرست وزارت علوم در حالی به نام دانشگاه صنعتی اصفهان خورد که رئیس سابق این دانشگاه خبر برکناری خود را تنها در مکالمه ۳۰ ثانیه‌ای از توفیقی شنید.
نحوه جابه جایی‌ها به این شکل ادامه یافت که در یکی از دانشگاه‌ها زمانی که رئیس دانشگاه در اتاق خود حضور نداشت رئیس جدید بدون اطلاع قبلی به اتاق وی رفت و خود را به عنوان سرپرست دانشگاه معرفی کرد.
اعزام گروه‌های ۳ نفره برای ارزیابی کار روسای دانشگاه‌ها نیز در نوع خود جالب توجه بود که در مقطعی از زمان صورت گرفت و وزیر علوم این روش را نیز نوعی دموکراسی برای بهره‌گیری از نظرات اعضای هیات علمی برشمرد.
روش دیگر فرجی دانا برای تعیین وزیر علوم در دانشگاه تهران انجام شد، به طوریکه پس از اتمام زمان حکم فرهاد رهبر و در زمان سرپرستی محمدحسین امید شورایی متشکل از ۵۰ نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه تشکیل شد تا برای تعیین رئیس دانشگاه تصمیم گیری کند.
حال اینکه افراد این شورا چگونه و با چه شاخص‌هایی انتخاب شدند، رای گیری‌ها با نظارت چه کسی و بر چه مبنایی صورت گرفت، گزینه‌ها چطور انتخاب شدند جای سوال دارد که وزیر علوم هنوز به این سوالات و البته به اعتراض شورایعالی انقلاب فرهنگی درباره این نحوه انتخاب روسای دانشگاه پاسخ نداده است و این در حالی است که خبرهایی از تشکیل کمیته‌های مخفی در دو دانشگاه مطرح کشور می‌شنویم.
وزیر علوم در اظهار نظری اعلام کرده است بقیه روسای دانشگاه‌ها تا پایان مدت حکمشان جا به جا نمی‌شوند یعنی رئیس دانشگاه تربیت مدرس تا خردادماه و رئیس دانشگاه صنعتی شریف تا تیرماه در سمت ریاست دانشگاه پابرجا هستند.
ولی با اینکه هنوز روسای این دو دانشگاه بزرگ کشور برکنار نشده‌اند کمیته‌های مخفی در این دانشگاه‌ها تشکیل شده است تا به بررسی گزینه‌های ریاست دانشگاه بپردازند.
باتوجه به اینکه شورایعالی انقلاب فرهنگی به نحوه انتخاب رئیس دانشگاه از سوی شورای منتخبان اعتراض داشته است وزیر علوم برای تشکیل کمیته‌های مخفی در دانشگاه‌ها قبل از برکناری رئیس قبلی چه پاسخی دارد؟
آیا تشکیل کمیته تعیین رئیس دانشگاه قبل از برکناری رئیس قبلی سبب ایجاد حاشیه در دانشگاه‌ها نمی‌شود؟
گویا وزارت علوم در صدد است تا با گذشت زمان روش‌های جدیدتری از تعیین روسا را ارائه دهد.