به گزارش شبکه خبری هزاره سوم به نقل از وطن امروز، هیاهو و جنجال درباره کیفیت بنزین تولید داخل و «سرطان‌زا» خواندن آن از شهریور سال 1392 پس از تقسیم وظایف بین افراد مختلف، در دستورکار برخی دولتمردان و مدیران قرار گرفت.
نخستین حرکت نمایشی در این زمینه برافراشتن پرچم سبز محیط‌زیست از سوی افرادی بود که بررسی کارنامه عملکردشان نشان می‌دهد سال‌ها قبل در برابر اقدامات نادرست هم‌حزبی‌ها و دوستان خود سیاست سکوت در پیش گرفته بودند. قربانی کردن برخی کارشناسان و ممنوع‌المصاحبه شدن آنان با ابلاغ دستور «سکوت اجباری»، سیاست دیگری بود که در حوزه نفت دنبال شد. تا جایی که پرونده یک کارشناس مجرب نفت به خاطر مصاحبه با «وطن امروز» و زیر سؤال بردن شایعات و اظهارات سبزپوشان مدعی حمایت از محیط‌زیست، با دستور یک مقام ارشد نفتی به هیات بدوی رسیدگی به تخلفات کارکنان نفت ارسال شد.
اکنون اما سندی که خبرنگار «وطن امروز» به آن دست یافته است، نشان می‌دهد در زمان مسؤولیت معصومه ابتکار در سازمان محیط‌زیست در سال 1381 و نیز همزمان با مدیریت برخی حامیان کنونی واردات بنزین، میزان بنزن در بنزین توزیع شده در تهران بیش از چهاربرابر استاندارد جهانی بوده است. مطابق این سند، اسدالله میکائیلی مدیرعامل وقت شرکت پالایش نفت تهران در تاریخ سیزدهم تیرماه 1381 در نامه شماره پ ن ت 51/211/520 با موضوع «آروماتیک و بنزن موجود در بنزین» نوشته است: مدیر محترم برنامه‌ریزی تلفیقی، سلام علیکم، احترما عطف به نامه شماره پ ن ت/ 360 مورخ 21/3/81 آزمایش اندازه‌گیری ترکیبات فوق روی نمونه بنزین تولیدی شرکت پالایش نفت تهران انجام گرفت و نتایج به شرح زیر است: آروماتیک 15/36 درصد و بنزن 65/4 درصد. اسدالله میکائیلی».
اسدالله میکائیلی هم‌اکنون عضو هیات‌مدیره شرکت پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی است.
بنزن 4 برابر استاندارد جهانی!
این روزها حامیان واردات سالانه 3 میلیارد و 650 میلیون لیتر بنزین که البته توان داخلی در تولید بنزین استاندارد را نیز با بدترین تعابیر زیر سؤال برده‌اند، اطلاعات شفاف و قانع‌کننده‌ای از وضعیت بنزین وارداتی به افکار عمومی ارائه نمی‌دهند. همچنین گفته‌های آنان مبنی بر توزیع بنزین ناپاک و خطرناک در تهران طی سال‌های اخیر، به طور جدی زیر سؤال رفته است چراکه مطابق اخبار رسانه‌ای و اظهارات چندماه قبل مقامات کنونی نفت، این بنزین اساسا در تهران توزیع نشده است. اما سال‌ها قبل که بنزین ناپاک با بنزن نزدیک به 5 درصد در تهران توزیع می‌شده است، برخی از همین افراد نه‌تنها واکنشی نداشتند بلکه چشم خود را بر آن بستند تا امروز دلسوز محیط‌زیست شوند!
چه افرادی از تولید و توزیع بنزین ناپاک در تهران مطلع بودند؟
بررسی درصد حجمی اجزای تشکیل‌دهنده بنزین در شرکت پالایش نفت تهران در سال 1381 و تا قبل از بهره‌برداری از پروژه بنزین‌سازی در دولت نهم، نشان می‌دهد میزان بنزن در شرایط خطرناک قرار داشته است. اما سؤال اینجاست که چه کسانی در آن زمان مسؤولیت داشتند یا از این موضوع مطلع بودند و چرا مشابه هشدارهایی که امروز می‌دهند را آن روز ندادند؟
به جز معصومه ابتکار و اسدالله میکائیلی که در سال 1381 دارای مسؤولیت مستقیم در این زمینه بودند، عباس کاظمی (مدیرعامل فعلی شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی)، شهاب‌الدین متاجی (مدیر فعلی برنامه‌ریزی تلفیقی شرکت ملی پالایش و پخش) و شاهرخ خسرانی (معاون فعلی مدیرعامل شرکت ملی پالایش و پخش) به عنوان مدیرعامل در دوره‌های مختلف در شرکت پالایش نفت تهران فعالیت داشتند و برخی از این افراد می‌توانستند علاوه بر کسب اطلاع دقیق از جزئیات موضوع، نسبت به آن موضع‌گیری کنند. البته هرچند روند تولید و توزیع بنزین ناپاک پس از بهره‌برداری از پروژه بنزین‌سازی متوقف شد اما بسیاری از مدیران وقت شرکت پالایش نفت تهران تا همین امروز نیز در برابر برخی اقدامات نادرست در آن زمان سکوت کرده‌اند.
پرونده چه کسانی باید به هیات بدوی برود؟
سیدعلی س ـ م از کارشناسان مجرب نفت که اوایل اسفندماه در گفت‌وگو با «وطن امروز» به فضاسازی‌های سازمان محیط‌زیست درباره بنزین تولید داخل واکنش کارشناسی و مستدل نشان داد با دستور یک مقام ارشد نفتی باید به هیات بدوی رسیدگی به تخلفات کارکنان نفت پاسخگو باشد، اما سؤال اینجاست: آیا افرادی که سال‌ها قبل تولیدکننده بنزین ناپاک بودند و نیز افرادی که با سکوت یا کتمان حقیقت، آن روند را متوقف نکردند نباید به هیچ هیات، کمیسیون و مرجعی پاسخگو باشند؟ برخی از همان افراد حتی امروز اطلاعات دروغ و نادرست درباره تولیدات گذشته و حال کشور ارائه می‌دهند و کسی با آنها برخورد نکرده و دستور ممنوع‌المصاحبه شدنشان را صادر نمی‌کند.