به گزارش شبکه خبری هزاره سوم به نقل از فرهنگ نیوز، موضوع فرهنگ و حواشی پیش‌آمده برای آن طی چند ماه گذشته، یکی از داغ‌ترین اخبار رسانه‌ها بوده است. هرچند کوشش شده است تا حساسیت‌های عمومی روی این مسئله به‌شدت کم شود اما حقیقت به شکلی دیگر است.
دراین‌بین متأسفانه بعضی از جریانات و برخی از افراد، گویی از مصونیت خاص برخوردار بوده و خود را مستحق انجام همه گونه فعالیت ضد فرهنگی می‌دانند!
نشریات پرشمار زنجیره‌ای که از بازوان فعال اصلاح‌طلبان محسوب می‌شوند، یادگار دوران اصلاحات و جنجال‌سازی‌های این جریان علیه فرهنگ و دین مردم کشور است.
این لشکر رسانه‌ای اکنون با سایت‌های اینترنتی متعدد داخلی تقویت‌شده است. همچنین انبوهی از سایت‌ها و نشریات مختلف تحت عنوان «اعتدال» به این جمع اضافه‌شده‌اند که دقیقاً مشخص نیست از طریق کدام منبع تغذیه می‌شوند و اصلاً ارتباطی با مجموعه دولت دارند یا نه؛ ضمن آنکه بسیاری از سایت‌های فارسی‌زبان(مستقر در خارج از کشور) که فعالیت‌های ضد نظام داشته و از افشا شدن ماهیت ضدانقلابی خود ترسی ندارند، اکنون در تلاش هستند تا هماهنگی خود را با انبوه نشریات زنجیره‌ای، به بالاترین سطح ممکن برسانند.
در آخرین پرده از این نمایش زنجیره ای، مجوزی به سردبیر نشریه توقیف شده «صدا» با حمایت کارگزاران اعطا می شود، یک نشریف فمینیستی جدید جایگزین یک نشریه فمینیستی توقیف شده با کادری هم سو و تا حدودی مشابه شده و به یک نشریه توقیف شده متعلق به نهضت آزادی و ملی – مذهبی بدون سروصدا رفع توقیف می شود! (۱) اتفاقاتی که همگی مورد استقبال شدید رسانه های ضد انقلاب قرار گرفته و این را نشانه تحول در ایران دانسته اند!
متأسفانه انتشار مطالب موهن علیه دین مبین اسلام و عقاید به‌حق شیعه، اگرچه همواره رویه رایج این جماعت است اما در دوره اخیر به‌وضوح افزایش‌یافته است.
در دوره اصلاحات این‌طور گفته می‌شد که همه‌چیز و همه‌کس را می‌توان نقد کرد و اصولاً مرزی برای اعتراض وجود ندارد. این امر تا آنجا ادامه یافت که سخنرانان اصلاح‌طلب، عقاید اسلامی خصوصاً نظرات شیعه را زیر سؤال بردند، امام حسین علیه‌السلام را قربانی خشونت جدش رسول‌الله صلی‌الله‌وعلیه‌وآله‌وسلم دانستند، تقلید را نشانه خروج از انسانیت دانستند و راهپیمایی و اعتراض را در اعتراض به خداوند تبارک‌وتعالی، مجاز شمردند!
البته این افاضات در حوزه دین و شریعت از سوی چهره‌های اصلاح‌طلب و نویسندگان نشریات زنجیره‌ای در دوره اخیر نیز به‌وضوح قابل‌مشاهده است.
رویکرد ضد فرهنگی جریان مذکور آن‌قدر آشکار است که این جماعت در روز عید غدیر گذشته، مطلبی موهن نسبت به ساحت مقدس امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام منتشر کردند که با واکنش سریع، صریح و قابل‌ستایش مردم و مراجع عظام مواجه شد.
در نمونه دیگری از رفتار بی‌پروا و ساختارشکنانه رسانه‌های زنجیره‌ای اصلاح‌طلبان، اخیراً سردبیر روزنامه شرق ضمن مصاحبه با یک سایت ضدانقلاب، عملاً پروژه به رسمیت شناختن رسانه‌هایی ازاین‌دست را کلید زده است.
موج آزادی‌های یواشکی رسانه‌های اصلاح‌طلب که طی هشت سال فعالیت دولت‌های نهم و دهم، قابل‌شناسایی بود، دوباره همچون دوره اصلاحات به آزادی‌های علنی و ساختارشکنی‌های واضح تبدیل‌شده است و این زنگ هشداری برای عرصه مظلوم فرهنگ کشور محسوب می‌شود.
در دوره‌ای که بی‌توجهی چندین ساله به مقوله فرهنگ سبب بروز مشکلاتی در عرصه‌های گوناگون همچون سینما شده است و فیلم‌های حامی فتنه۸۸ با استفاده از این فضا قدرت عرض‌اندام پیدا می‌کنند، درزمانی که درهم‌آمیخته شدن مرز میان هنر متعهد و هنر سرسپرده تبدیل به آرمان مدعیان دفاع از هنر مردمی شده است، عجیب نیست که خواص و عوام مملکت، نگران تخریب فرهنگ کشور باشند حتی اگر این نگرانی باعث برآشفتن خواب غفلت برخی افراد صاحب نفوذ شود.
اگر قرار باشد بدون تعارفات معمول و تنها با معیار حق و عدالت به سنجش اوضاع موجود بپردازیم، باید قبول کنیم که رویه نشریات اصلاح‌طلب (موسوم به نشریات یا سایت‌های زنجیره‌ای) در حقیقت تسهیل‌کننده رواج انحرافات فرهنگی و نحله‌های فکری انحرافی است.
با ادامه وضعیت موجود در سینما، تئاتر، حجاب و عفاف، و حتی عرصه نویسندگی و ادبیات و در صورت درست بودن اخبار ناخوشایند رسیده از حوزه‌های دیگر، تنها با خوش‌بینی صرف و یا فرورفتن در خواب غفلت است که می‌توان به وضع موجود خوش‌بین بود.
در حال حاضر بیم آن می‌رود که ادامه این روند، سبب زمینه‌سازی برای ترویج هر چه بیشتر تفکرات ضد دین شود و خصوصیات و بنیان‌های فرهنگ ایرانی-اسلامی را تخریب کند.
بی‌شک تخریب بنیان‌های فرهنگی کشور، منجر به از میان رفتن هویت دینی این عرصه خواهد شد و در بهترین احتمال، تنها یک پوسته از دین در فرهنگ کشورمان باقی خواهد ماند؛ پوسته‌ای که برخلاف ظاهرش، شامل محتوای دینی نخواهد بود.
شاید در نگاه نخست، پیش‌بینی سیطره فرهنگ ضد دینی و بروز انحراف، تا حدودی دور از ذهن باشد اما کافی است به تغییرات چند سال گذشته و سیر شتابان آن‌ها طی ماه‌ها اخیر توجه شد تا عمق فاجعه‌ای که در کمین فرهنگ کشور است، کاملاً نمایان شود.