به گزارش شبکه خبری هزاره سوم به نقل از پایگاه «یک بیست»، در مقابل انبوه امتیازاتی که تیم مذاکره‌کننده ایرانی در توافق ژنو به طرف مقابل واگذار کرد که از بین بردن تمام ذخیره سوخت ۲۰ درصد، تعلیق غنی‌سازی ۲۰ درصد، پذیرفتن غنی‌سازی مشروط (برخلاف ماده ۴ NPT) تنها بخشی از آنهاست، گفته شد طرف مقابل نیز امتیازات بزرگی به ایران داده است که قرار است چرخ زندگی مردم را بچرخاند و حتی رئیس جمهور ادعا کرد ساختار تحریم‌ها ترک برداشته است اما اکنون که روزهای پایانی گام اول توافق ژنو را سپری میکنیم، فرصت خوبی است تا بررسی شود که آیا در این مدت امتیازی هر چند ناچیز به دست ایران رسید یا خیر؟
در ادامه تحریم‌های خصمانه غرب ۱۱ شرکت کشتیرانی ایران نیز مورد تحریم‌های غرب قرار گرفته بودند که با شکایت ایران در مجامع بین‌المللی این ۱۱ شرکت از لیست تحریم‌های اتحادیه اروپا خارج شد اما تحریم‌های یک طرفه آمریکا مبنی بر جریمه شرکت‌های معامله کننده با شرکت‌های کشتیرانی ایرانی موجب شده بود که هیچ کشوری با کشتیرانی ایران مبادله نکند. با این حال لغو تحریم بیمه ای محموله های نفتی و پتروشیمی ایران یکی از امتیازاتی بود که غرب در چارچوب توافق ژنو به ایران داد.
این امتیاز در شرایطی داده شد که اولا شرکت‌های بیمه‌ای ایران توانسته بودند تحریم‌ها را به فرصت تبدیل کنند و با بیمه کشتی‌ها و نفتکش‌های ایرانی درآمدهای ارزی بالایی را نصیب خود و کشور کنند. به طوری به گفته یکی از مدیران ارشد بیمه مرکزی فقط از بیمه نفتکش‌های ایرانی در شش ماه اول آغاز تحریم‌ها درآمدی بالای ۷۰۰ میلیون دلار نصیب شرکت‌های بیمه‌ای کشور شده بود.
دوم اینکه درست است که طبق توافق ژنو تحریم‌های بیمه‌ای کشتیرانی و نفتکش لغو شد اما هیچ یک از شرکت‌های بیمه‌ای خارجی به این دلیل که لغو تحریم‌ها شش ماهه است و در این مدت خدمات بیمه‌ای قابل اطمینان و به صرفه نیست، حاضر به بیمه کردن کشتی‌ها و نفتکش‌های ایرانی نشدند.
بنابراین کشورهای غربی و آمریکا قطعا با علم به اینکه ایران نمی‌تواند از شرایط لغو تحریم بیمه‌ای استفاده کند این امتیاز بی تأثیر را نیز در قرارداد ژنو قرار دادند.
این مورد را می‌توان به بقیه امتیازهایی که قرار بود بگیریم و نگرفتیم اضافه نماییم. به نظر می‌رسد تمام آنچه که در مقابل دسترنج خون شهید شهریاری گرفتیم یک کلاه گشاد است.