به گزارش شبکه خبری هزاره سوم به نقل از رجا؛ سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا گفته است در صورت موافقت ایران با درخواست های آمریکا و امضای توافق نهایی هسته ای، تنها تحریم هایی علیه ایران لغو می شود که مرتبط با موضوع هسته ای باشد.

 ماری هارف سخنگوی وزارت خارجه آمریکا با اشاره به موضوع تحریم‌های متعدد مصوب علیه ایران اظهار داشت: "ما همیشه گفته‌ایم که در هر توافق جامعی، تحریم‌های مرتبط با موضوع هسته‌ای ایران بر روی میز مذاکره قرار دارد، اما واضح است که تحریم‌های مرتبط با حقوق بشر و تروریسم، اینگونه تحریم‌ها سرجای خود باقی بمانند."

وی در بخش دیگری از نشست خبری خود با اشاره به اینکه پس از دستیابی به توافق جامع، ابتدا به دنبال تعلیق تحریم‌های مرتبط با موضوع هسته‌ای و سپس لغو آن‌ها خواهیم بود، گفت: "در مذاکراتی که با کنگره داشته‌ایم، آن‌ها (اعضای کنگره) موافقت کرده‌اند که در صورت دستیابی به یک توافق جامع، ما نیازمند کسب اطمینان بابت پایبندی ایران به تعهداتش هستیم. و در وضعیت تعلیق (تحریم‌ها)، شما می‌توانید آن‌ها (تحریم‌ها) را بسیار سریعتر از حالت لغو تحریم‌ها، بازگردانید."

اشاره ماری هرف بر لغو تحریم های مرتبط با موضوع هسته ای در مرلحه توافق نهایی در حالی است که تحریمهای آمریکا علیه ایران از لحاظ علت (بهانه) تحریم به چهار گروه کلی تقسیم میشود:

1) تحریمهای ضد اشاعه تسلیحاتی که با برچسب [NPWMD]

2) تحریمهای ضد نقض حقوق بشر

3) تحریمهای ضد حمایت از تروریسم

4) سایر موارد

همانگونه که در توافقنامه ژنو نیز اشاره شده و سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا نیز بر آن تاکید کرده است در صورت توافق با ایران در مذاکرات گام نهایی صرفا تحریم های مربوط به موضوع هسته ای را لغو خواهند کرد.

در واقع آمریکا می تواند پس از توافق با ایران در مذاکرات گام نهایی، همچنان رژیم تحریم ها را ذیل تحریم های شماره 2 و 3 (تحریمهای ضد نقض حقوق بشر، تحریمهای ضد حمایت از تروریسم) و همچنین بخشی از تحریم های بند 1 که مربوط به موشک های بالستیک و سیستم های پرتاب موشک و ... می شود  حفظ کند.

 CISADA  چیست؟

اما مهم ترین تحریم های آمریکا کدام هستند؟ مهم ترین تحریم هایی که آمریکا علیه ایران اعمال کرده است مربوط به بخش نفت و بانکی ایران می شود که بخشی از تحریم های مربوط به این دو حوزه ذیل تحریم های CISADA تعریف می شوند .

 پس از  تصویب قطعنامه 1929 شورای امنیت سازمان ملل، کنگره آمریکا «قانون جامع تحریم‎ها، مسئولیت پذیری و محرومیت ایران» (CISADA) را تصویب کرد که با امضای اوباما در 1 جولای 2010 اجرایی شد. این قانون نیز شامل همان چهار سرفصلی است که پیش از این به آن اشاره شد.

 بر اساس این قانون شرکت‎هایی که بیش از 20 میلیون دلار در بخش نفت و گاز ایران سرمایه‌گذاری کنند یا سالانه بیش از پنج میلیون دلار در سال بنزین به ایران بفروشند.

«عملا با تصویب این بند خرید و فروش نفت ایران شامل تحریم شد».

بخش دیگری از قانون CISADA با هدف خارج کردن ایران از بازارهای مالی بین المللی تنظیم شده است.ماده 104 قانون CISADA به‌جای فشار مستقیم به ایران، تهدید و تحریم بانک‌های کارگزار خارجی را در دستور کار قرار داده است.

آنگونه که مشخص می‌شود بخشی از قسمت اصلی تحریم ها علیه ایران (تحریم های نفتی و بانکی) بر مبنای قانونCISADA  اعمال شده است. بنابر این اگر ایران بخواهد صنعت نفت و بانک خود را از قید تحریم ها رها کند باید قانون CISADA علیه ایران لغو شود.

اما نکته قابل تامل این است که کنگره آمریکا همانگونه که ذکر شده است تحریم های CISADA را علاوه بر موضوع هسته ای ایران به موضوعات دیگر همانند سلاح های کشتار جمعی، کمک گروه های تروریستی، فعالیت های سپاه پاسداران و قطعنامه های شورای امنیت پیوند زنده است.

پس آمریکا تا زمانی که دیگر موضوعات اشاره شده در قانون CISADA یعنی موضوعاتی چون حمایت از گروه های تروریستی، حقوق بشر، فعالیت های سپاه پاسداران، موشک های بالستیک ... حل و فصل نشود این قانون را که صنعت نفت و امور بانکی ایران را مختل کرده ، ملغی نمی کند.

اما علاوه بر این، «هارف» به این موضوع نیز اشاره کرد که در صورت پذیرش توافق نهایی از سوی تیم مذاکره کننده ایرانی و اجرایی کردن آن، تحریم های هسته ای لغو نمی شود بلکه به حالت تعلیق در می آید و در صورت رضایت کنگره از انجام تعهدات از سوی ایران، این تحریم ها لغو خواهد شد.

این مکانیسم عجیب و پیچیده برای از بین بردن تحریم ها ، دست دولت آمریکا و نمایندگان کنگره را باز می گزارد که با بهانه های مختلف از تعلیق و یا لغو تحریم ها علیه ایران سرباز بزنند چه آنکه تجریه توافق با آمریکا نشان داده است که این کشور به تعهدات آشکار خود در توافق هسته ای عمل نمی کند.

نمونه بارز آن تحریم شرکت ها و افراد مرتبط با برنامه هسته ای ایران است که علی رغم آنکه کاخ سفید در توافق ژنو تعهد داده بود در ازای 27 امتیاز اساسی از ایران ، افراد و شرکت های بیشتری را تحریم نکند با این حال این این تعهد خود را نادیده گرفت و تحریم های جدیدی علیه ایران اعمال کرد.

تیم مذاکره کننده هسته ای ایران هدف اصلی مذاکرات و ارائه امتیازات به طرف غربی را لغو تحریم ها عنوان کرده بود با این حال علی رغم امتیازات بزرگی که در توافقنامه ژنو به طرف غربی داده شد و برنامه هسته ای ایران را متوقف و در برخی حوزه ها با عقب نشینی مواجه کرد، نه تنها امتیاز قابل توجهی عاید ایران نشد بلکه در صورت توافق نهایی و واگذاری امتیازات بیشتر و بزرگتر به طرف مقابل رژیم تحریم آمریکا علیه ایران با تغییر چندانی مواجه نمی شود.