در حالی که سه روز دیگر قرار است ایران و 5+1 یک بار دیگر و این بار در وین پشت یک میز بنشینند تا درباره پرونده هسته ای ایران مذاکره کنند، آمریکا در دخالتی آشکار در امور داخلی کشور خواستار رفع حصر سران فتنه شده است.

 در بیانیه وزارت خارجه آمریکا درباره سران فتنه مورد حمایت آنها آمده است: "ما (دولت آمریکا) همگام با جامعه جهانی این اقدام و همزمان اذیت و آزار اعضای خانواده آنها را محکوم می‌کنیم و خواستار آزادی‌شان هستیم."

اگرچه بیانیه وزارت خارجه آمریکا و دخالت در امور داخلی کشور موضوع جدیدی نیست و حتی بهانه ای به نام سالگرد حصر سران فتنه نیز چاشنی آن شده اما به سختی می توان جسارت و زیاده خواهی اخیر را با مذاکرات هسته ای و خواسته های آمریکا بی ارتباط دانست.

بعد از امضای توافق اولیه ژنو میان ایران و 5+1، آمریکایی ها بارها و بارها تلا ش کرده اند تا پای موضوعات دیگری غیر از پرونده هسته ای را به مذاکرات باز کنند هرچند دولت ایران مذاکره بر سر هر موضوع غیرهسته ای را تکذیب کرده اما به نظر نمی رسد طرف آمریکایی که اکنون زیاده خواه تر از گذشته شده، از کنار آن به سادگی عبور کند.

به نظر می رسد پذیرش برخی شرایط محدودکننده طرف های غربی مذاکره کننده با ایران در توافق ژنو، باعث شده آنها رویای احیای دوران دولت اصلاحات را دوباره در سر بپرورانند و به همین دلیل به طور مداوم در پی امتیاز گیری از ایران هستند.

با این شرایط بعید نیست موضوع پرونده حقوق بشر نیز در آینده نزدیک روی میز مذاکرات آمریکایی ها بیاید؛ موضوعی که در دوران اصلاحات با همراهی تعدادی از همراهان داخلی آمریکایی ها، به شدت روی آن مانور داده می شد. اما ریشه این زیاده خواهی آمریکایی ها کجاست؟ آیا عقب نشینی ایران آنها را جسورتر نمی کند؟