غلامحسین الهام که دارای مدرک دکترای تخصصی حقوق و عضو هیأت علمی دانشگاه تهران است، با اشاره به اینکه امروز دولت مستقر تاکید بر حقوقدان بودن دارد این سوال را مطرح کرد که بر اساس قانون اساسی که مهم ترین میثاق ملی و حقوقی ملت ایران است جمهوری اسلامی چه اهدافی را دنبال می کند؟

 

 

معاون رئیس جمهور سابق در همین خصوص گفت: امروز  دولت  اعلام می کند که دولت حقوقدانان است، یعنی برسند حقوقی و گفتمان حقوقی اصرار دارد و این  هویت را از خود اعلام می کند و بروز می دهد.

 

ما هم حرفمان در همین چارچوب است. قانون اساسی یک سند حقوقی است و  این سند حقوقی در اصل دوم خود  نظام جمهوری اسلامی را تعریف کرده است.

 

الهام با تاکید بر اینکه بر اساس اصل دوم قانون اساسی جمهوری اسلامی نظامی معتقد به توحید، نبوت، معاد، عدالت، امامت و کرامت انسان ها است و این ها بنیان های نظام سیاسی ایران می باشد عنوان نمود بر همین اساس جمهوری اسلامی به دنبال تحقق سه هدف عمده می باشد.

 

وی این سه هدف  را اینگونه برشمرد: استقرار عدالت، حفظ استقلال در حوزه های مختلف و ایجاد همبستگی ملی.

 

الهام سپس به تشریح ابعادی از چگونگی حفظ استقلال کشور پرداخت و گفت: استقلال یک مقوله همه جانبه است. ما هم به دنبال  استقلال سیاسی هستیم، هم استقلال اقتصادی و هم استقلال فرهنگی.

 

دکتر الهام در تشریح چگونگی حفظ استقلال کشور بر اساس قانون اساسی به سه مؤلفه اتکا بر اجتهاد مستمر فقها بر مبنای قرآن و سنت اهل بیت،  استفاده از علوم و فنون و تجارب پیشرفته بشری و  تلاش در جهت  پیشبرد آنان و نفی نظام سلطه اشاره نمود.

 

به خاطر عقب ماندگی در تکنولوژی دائما مورد کنایه قرار می گرفتیم 

 

دکتر الهام در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به اهمیت پیشرفت در علم به عنوان یکی از مؤلفه های حفظ استقلال کشور تصریح کرد: در ایام انقلاب نهادهای وابسته غربی و عوامل رژیم سابق دائما  می گفتند  این حکومت ارتجاعی است و عقب گرد می کند و می خواهد کشور را به عقب بازگرداند و به این واسطه دائما ما را تحقیر می کردند. در همین شرایط بود که امام (رض) فرمودند: ما با مظاهر تمدن مخالف نیستیم، ما با فساد مخالفیم،  ما با فحشا مخالفیم و بر همین اساس حرکت جهاد علمی در کشور شکل گرفت.

 

الهام تاکید دارد اما مزیت ما بر غرب این بوده و است که پیشرفت علمی را همراه با پیشرفت در عدالت و معنویت تعریف کرده و به جامعه تقدیم می کنیم.

 

استقلال به معنای جنگ با دنیا نیست

 

دکتر الهام با اشاره به برخی مسائل روز گفت:  ما وقتی بر  استقلال کشور تاکید می کنیم  معنایش این نیست که می خواهیم با دنیا در جنگ باشیم. از نظر ما هیچ وقت جنگ اصالت ندارد. آنچه اصالت دارد صلح است؛ به ما سفارش شده که اگر دشمن ما  آماده صلح بود  با تواضع صلح را بپذیریم؛ ما هیچ گاه پیشگام جنگ نیستیم. منظور از آنچه در قاموس ما به عنوان جهاد وارد شده امروز در حوزه  جهاد دفاعی است. ما از همه  اصول خود دفاع می کنیم و ذلیل و تسلیم نیستیم. ضمنا زیر بار سلطه و زور هم  نمی رویم، لذا از جنگ نمی ترسیم ولی جنگ جو نیستیم؛  جنگ ضرورتی است که اگر تحمیل بشود با همه قوت از خود  دفاع میکنیم. آنچه برای ما اصالت دارد دفاع از ارزش هایمان است. لذا استقلال ابدا به معنای جنگ نیست.

 

قرآن هم از حقوق بین الملل بحث می کند 

 

سخنگوی دولت سابق در ادامه تاکید کرد : استقلال  به معنای انزوا هم نیست. ما اهل تعاملیم.  در دین ما پیامبر سفیر می فرستاد به همه اطراف و اکناف عالم. قرآن در بخشی از آیات خود در خصوص حقوق بین الملل بحث می کند. تعاملات، لازمه روابط انسانی است. به خصوص اینکه در نگاه توحیدی به انسان موضوع جغرافیا مطرح نیست. از همین  جهت  است که ما ناسیونالیست  نیستیم اما  با همه وجودمان ایران عزیز را به عنوان ظرف رشد  کمال و انسانیت دوست داریم و از آن حفاظت میکنیم.

 

دکتر الهام در ادامه با اشاره به این موضوع که ما باید در درجه اول از استقلال کشور حفاظت کنیم گفت: آنچه اصالت دارد ارزش های ما و حفظ منافع ملی است.  البته در هر جامعه ای  تاکتیک های متفاوت وجود دارد. مشکلی در تفاوت تاکتیک ها نیست یک روز  صلح است و  یک روز جنگ، یک روز امیر المومنین(ع)  در صفین می جنگد و روزی ناگذیر می شود حکمیت را بپذیرد. یک وقت امام مجتبی (ع)  صلح را می پذیرد و یک روز امام حسین (ع)  عاشورا می آفریند.

 

امام خمینی یک روز فرمود جنگ و  یک روز فرمود قطعنامه

 

وی افزود: همه این ها یک معنا دارد و در یک دستگاه قابل فهم است اما در همه جای این مسیر جهت گیری-های اصلی باید حفظ شود و این نیست که ما بگوییم موقعیتی انعطاف ناپذیر داریم و لجاجت می-کنیم. ما هوشمندیم؛ این ملت ملتی است که در زمان نفود مغول در این کشور و جنایت های آن ها توسط خواجه  نصیر الدین ها و علامه حلی ها آن قوم جنایت کار را  شیعه کرد.

 

الهام در ادامه با اشاره این نکته که البته ما وظیفه داریم  شرایطی را فراهم کنیم که به آرمان هایمان برسیم گفت: آرمان امام در جنگ  رفع فتنه  بود اما به برخی دلایل فتنه به صورت کامل رفع نشد و ما اثراتش را سال ها بعد در  افغانستان، عراق و منطقه دیدیم.

 

آیا باید به توافقنامه ژنو تن می دادیم؟

 

دکتر الهام سپس با طرح این پرسش که آیا واقعا شرایط امروز ما به گونه ای است که  باید به توافقنامه ژنو  تن بدهیم؟ اظهار داشت : این مهم ترین پرسش ما است. اما قبل از آن یک پرسش دیگر هم وجود دارد. آیا این توافقنامه یک متن روشن و شفاف دارد که مردم از آن  مطلع شده باشند؟

 

عضو سابق حقوقدانان شورای نگهبان در ادامه با انتقاد از نادیده گرفته شدن دو اصل مهم قانون اساسی توسط دولتی که ادعای حقوقدان بودن دارد گفت: قانون اساسی تاکید دارد به خاطر حفظ استقلال، آزادی سیاسی و جلوگیری از استبداد و وابستگی، روابط جهانی ما باید شفاف باشد. از این جهت قانون اساسی در دو اصل ۷۷ و ۱۲۵ تاکید می کند: هر موافقتنامه، معاهده و قرارداد بین المللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده و بعد از تصویب نمایندگان به امضای رئیس جمهور یا نماینده او برسد. لذا هیچ معاهده بین المللی نمی تواند محرمانه باشد و باید به صورت شفاف در مجلس مطرح شود. همه جلسات  مجلس هم باید علنی باشد و از طریق  رادیو برای مردم پخش بشود.

 

استاد حقوق دانشگاه تهران در ادامه توضیح داد: حتی برگزاری جلسات غیر علنی مجلس در حالت عادی خلاف قانون است  و تنها در شرایط اضطرار و با بعضی ملاحظات خاص امکان برگزاری دارد که مصوبات همین جلسات هم  بعدا باید در جلسه علنی تایید شود.

 

الهام تاکید کرد بنابر برخی ملاحظات سیاسی و دیپلماتیک مذاکره ممکن است محرمانه باشد اما توافقنامه تحت هیچ شرایطی نمی تواند محرمانه باشد. مذاکره با معاهده متفاوت است لذا دولت  اگر مجاز به مذاکره است  مجاز به  انعقاد  قرار داد بدون تصویب مجلس نیست. این حق از هیچ سندی به دست نمی آید و  مشی رهبری معظم انقلاب نیز چنین اجازه ای به دولت نمی دهد.

 

آقای رییس جمهور چه چیز را نقد کنیم؟

 

دکتر الهام در ادامه با انتقاد صریح از سخنان اخیر دکتر روحانی گفت: این تصمیم  امروز نه تنها به تصویب مجلس نرسیده  بلکه هیچ کس از متن بدون شبهه آن هم مطلع نیست.  آقای رییس جمهور میگوید توافقنامه ژنو را نقد کنید ولی توضیح نمی دهد چه چیز را نقد کنیم وقتی متنی وجود ندارد! لطفا متنی را در اختیار کارشناسان بگذارید تا نقد شود. این  سخن  هم خیلی بد است که نقادانی که بخشی از متن را نقد می کنند متهم کنیم به کم سوادی.

 

معاون دکتر احمدی نژاد در دوران ریاست جمهوری سپس به نکته ای قابل تامل اشاره کرد و گفت: آمریکایی ها استنباطاتی از قرار داد دارند که مسئولین ما دائما می گویند اشتباه است اما کسی به این نکته توجه نمی کند که خوب بالاخره  یک طرف دعوا آنها هستند و آن ها باید بخشی از این قرارداد را  اجرا بکنند و با این اختلاف برداشت از توافقنامه تازه  دعوا با آن ها بر سر این موضوع  شروع شده است.

 

دکتر الهام با انتقاد از عدم انتشار متن فارسی قرارداد ژنو به یک شبهه حقوقی پاسخ داد و اظهار داشت: حالا برخی از دولتی ها میگویند این متن یک موافقتنامه است و قرار داد نیست که لزومی به تصویب مجلس داشته باشد اما اینها هیچ فرقی نمیکند. شورای نگهبان  به عنوان مرجع تفسیر قانون اساسی گفته است حتی بیانیه هایی که می نویسید و حتی یادداشت های تفاهم اگر تعهدآور باشد مشمول اصل ۷۷ می شود و باید در مجلس تصویب گردد. در اینجا  مهم این است که تعهدی برای کشور به وجود بیاید. هر متنی که ما  را متعهد بکند باید روال قانونی خود را طی بکند. و امروز ما متعهد شده ایم به چیزی که نمی دانیم چیست!

 

مجلس به وظیفه قانونی خود عمل کند

 

دکتر الهام در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به نقش مهم مجلس در این خصوص گفت: این وظیفه مجلس است که از دولت متن کامل توافقنامه را  بخواهد.  حتی اگر محتوای این قرارداد  خوب هم  باشد وظیفه مجلس در این خصوص ساقط نیست. موافقت یا مخالفت برخی نمایندگان وظیفه اصلی مجلس را ساقط نمیکند. مجلس باید  از دولت بخواهد رسما  متنی که توافق و امضا شده را به زبان فارسی و انگلیسی در اختیار نمایندگان قرار دهد تا  در مجلس تصویب شود و به شورای نگهبان برود بعد به رییس جمهور یا وزیر خارجه داده شود تا امضا بکنند.

 

الهام تاکید کرد:  اگر این کار انجام  نشود دولت بر خلاف قانون اساسی عمل کرده است. در محتوای قرارداد مناقشه های  متعددی وجود دارد. وزیر اسبق دادگستری در بخش دیگری از سخنانش در میان نمازگزاران مسجد لولاگر تهران به نقد محتوای منتشر شده از توافقنامه ژنو پرداخت و اظهار داشت: اگر این توافقنامه را با همان مقدار سندی که از آن منتشر شده بررسی کنیشم متوجه می شویم در  هدفش هم محل مناقشه وجود دارد.

 

الهام با اشاره به اینکه این قرارداد سه مقطع زمانی را ترسیم کرده به نام  گام اول، دوره بلند مدت و گام نهایی برخی از موارد سوال بر انگیز قید شده در گام اول را اینگونه بر شمرد:

 

- تمام اورانیوم غنی شده ۲۰ درصد ایران  از بین می رود. نیمی از آن تبدیل به  اکسید می شود و نصف دیگرش را باید از ۲۰ درصد به ۵ درصد برگردانیم.

 

- هیچ خوراک جدیدی  به هیچ کدام از مراکز هسته ای نباید تزریق شود.

 

- نباید آبشار جدیدی ایجاد شود.

 

- هیچ سانتریفیوژ جدیدی نباید اضافه شود.

 

- اگر یک سانتریفیوژ موجود از کار افتاد حق نداریم به جای آن نوع پیشرفته ترش را نصب کنیم. یعنی همان نسل قبلی سانتریفیوژ را باید استفاده کنیم و پیشرفت علمی در این جهت متوقف می شود.

 

- از فرآوری مجدد سوخت باید خودداری کنیم. در فردو، نطنز و اراک هیچ اقدام جدیدی نمی توانیم انجام دهیم!

 

- همه تحقیقات علمی باید تحت نظارت باشد به نحوی که منجر به انباشت اورانیوم غنی شده نشود! و اینجا معنا و مفهوم انباشت به هیچ وجه مشخص نیست.

 

- ظرف سه ماه کشور باید همه اطلاعاتی را که طرف مقابل می خواهد تحویل دهیم؛ اطلاعاتی راجع به معادن هسته ای، تا سیاست هسته ای،  توصیف ساختمان ها و سایت های هسته ای، بازرسی های سرزده،  نوبه ای و غیر منضبط با تعریفی نامشخص به ایران تحمیل شده است.

 

الهام سپس تاکید کرد: یعنی هیچ حرکت جدیدی نمیتوانیم انجام دهیم و همه بخش های هسته ای تقریبا تعطیل می شود.

 

سخنگوی دولت سابق سپس به آنچه ایران بر اساس بخش اول توافقنامه به دست آورده پرداخت و اظهار داشت: آیا در ازای همه آنچه ما واگذار کردیم تحریم ها برداشته میشود؟ از لحاظ حقوقی صراحتی برای این مسئله وجود ندارد که تحریم ها برداشته شود. غربی ها به یک نکته اشاره کرده اند و آن اینکه میانگین میزان کنونی فروش نفت ایران که حدودا یک میلیون و دویست هزار بشکه در روز است در همین سطح باقی می ماند و آن ها اجازه نمی دهند که فروش نفت ما اضافه شود. پول این مقدار نفت فروخته شده را هم به صورت اقساط به ما بازمی گردانند! یعنی پول نفت خود ما را که نگه داشتند از طریق یک کانال مالی مشخص که خودشان به آن می گویند تجارت انسان دوستانه برای تأمین بعضی نیازهای داخلی ایران در اختیارمان می گذارند. یعنی یک سامانه کنترل شده ای درست می کنند که مثلا خریدهای ما انسان دوستانه باشد! خریدهای انسان دوستانه  هم تنها شامل مواد غذایی، دارو و مخارج پزشکی بیماران خارج از کشور می شود.

 

برنامه نفت در برابر غذا

 

دکتر الهام سپس تاکید کرد: این یعنی برنامه نفت در برابر غذا یعنی نفت در برابر دارو! آن چیزی که در عراق با جنگ تحمیل کردند در غالب توافقنامه ژنو به ما تحمیل کردند. هنوز تحریم بانک مرکزی ما که سخت ترین تحریم ها بود برداشته نشده است و آن ها تاکید می کنند کانال مالی تنها شامل بانک ها خارجی مشخص و بانک  های ایرانی غیر تحریم شده می شود و این در حالی است که خیلی از بانک های ما تحریم هستند.

 

دکتر الهام در ادامه یک سوال فنی مطرح کرد: این کانال مالی چگونه عمل میکند؟ وی در پاسخ توضیح داد: جالب است بدانیم آن ها در ابتدا بدهی های ما  به سازمان ملل و حق عضویت ها و امثال آن ر از منابع همین کانال  بر میدارند و ما مجبوریم این مبالغ را بپردازیم. این در حالی است که آمریکا بزرگترین بدهکار به سازمان ملل است چون حق عضویت های خود را نمیپردازد. این  یعنی از طریق  کانال مالی فوق الذکر پول را باز برای خودشان برمی دارند. در بخش دیگری آمده: پرداخت مستقیم شهریه به دانشگاههایی که دانشجوی ایرانی دارند. این  یعنی باز پول خودشان را برمی دارند یعنی حتی بورسیه دانشجویان ما را هم نمی دهند بلکه فقط شهریه دانشجویانی که در دانشگاه های خارجی تحصیل می کنند به جیب آن دانشگاه ها ریخته می شود!

 

ایران در صادرات پتروشیمی مشکلی نداشت

 

معاون رئیس جمهور سابق در بخش دیگری از نقد خود به توافقنامه ژنو گفت: حالا بد نیست بررسی شود که تحریم چه کالاهایی را برداشتند. یکی از این موارد  پتروشیمی است. من عرض می کنم ما مشکل جدی ای در پتروشیمی نداشتیم. ما بازارهای جدید پتروشیمی را پیدا کرده بودیم و بازار خودمان را یافته بودیم. پتروشیمی ما مشکل تحریم نداشت، طلا و فلزات هم مشکل جدی ما نبود. ضمنا مقامات آمریکایی و ۱ ۵  همه جا گفته اند  فقط تحریم های مربوط به هسته ای را حذف می کنند این در حالی است که بخش قابل توجهی از تحریم ها مواردی  است که به ادعاهای آن ها در مورد حقوق بشر  و موارد دیگر باز می گردد.  و این یعنی خیلی از تحریم ها باقی می ماند.

 

بدعت بی سابقه حقوقی

 

استاد حقوق دانشگاه تهران همچنین با اشاره به این نکته که متأسفانه  دولت ایران با قبول توافقنامه ژنو یک بدعت بی سابقه حقوقی در فضای بین الملل ایجاد کرده اظهار داشت: ما در این تعهد یک اصلی را قبول کردیم که از نظر حقوقی یک بدعت بود.  در دنیا نهادهای بین المللی داریم و ایران هم عضو آنها است و با آنها تعامل دارد. اما هیچ نهاد بین المللی تحت عنوان ۱ ۵ وجود ندارد. چند  دولت که یک نهاد بین المللی نیستند بلکه آن ها فقط شش  کشور و شش دولت  هستند؛ اما ما با این قرارداد به آن ها در عرض آژانس و سازمان ملل اعتبار دادیم!

 

مضافاً بر آن آمریکا یک تحریم های خودسرانه غیرقانونی داشت که با زور و و مثل دزد سر گردنه شرکت های اروپایی را ملزم به رعایت آن ها می کرد  اما این تحریم ها هیچ وجه  حقوقی نداشتند. ما با قبول این توافقنامه  یک دولت را معادل یک نهاد تصمیم گیر جهانی بالا آوردیم. یعنی به شیطنت شیطان میدان دادیم.

 

دکتر الهام در بخش بعدی سخنانش به نقد قسمت دوم توافقنامه ژنو پرداخته و گفت: اما در گام دوم چه کار می کنند؟ دوره زمانی بلند مدت چقدر است؟ می تواند ۲۰ سال باشد می تواند ۵۰ سال باشد، می تواند ۱۰۰ سال باشد، زمان مشخصی ندارد. تا ۱۰۰ سال دیگر مثلا باید دوران آزمایشی را طی بکنیم و آرام آرام در مورد حذف تحریم های شورای امنیت و چند جانبه بحث شود! ظرفیت غنی سازی و سطح و دامنه و محل های آن نیز باید توسط طرف مقابل مشخص شود و ما تنها برای نیازهای عملی می توانیم غنی سازی کنیم. حالا نیازهای عملی یعنی چی؟ ظاهرا فقط شامل نیروگاه هایی است که ۱۰۰درصدش را خودمان ساختیم یعنی نیروگاه هایی که دیگران برای ما ساخته اند، سوختش را خودمان نمی توانیم تولید کنیم! محل تولید و میزان غنی سازی را هم در یک مدتی که نمیدانیم چقدر هست طرف مقابل باید تعیین کند و همچنان استخوان لای زخم باقی بماند تا این مدت طی شود! تازه بعد از این می رسیم به گام نهایی و پرونده ما عادی میشود ! و باز می گردیم به نقطه اول!

 

دکتر الهام ادامه داد: یک نکته جالب دیگر اینه که این توافق یا همه یا هیچ است. یعنی یا باید همه اش را عمل کنیم یا هیچ چیزش اعتبار ندارد. حرفی که رئیس جمهور منحوس آمریکا زد بر همین اساس بود که گفت بحث اعتماد نیست بحث عمل و اجرا است؛ یعنی ما باید همه چیز را عمل کنیم.

 

عضو هیأت علمی دانشگاه تهران با مطرح نمودن این نکته که حالا آیا ضرورت دارد با این وضعیت نگران کننده  به این سمت برویم و سیستمی  که با خون به دست آوردیم را قفل کنیم به ذکر خاطره ای پرداخت و گفت: یادم می آید سال ۸۳ به تاسیسات اصفهان رفته بودم که در آن مقطع  یو اف ۶ تولید میکرد و فاصله-اش با چرخه هسته ای زیاد بود. آنجا را تعطیل و پلمپ کرده بودند. یک دانشمند جوان به من میگفت ما با زحمت رسیدیم به این نقطه که  یو اف ۶ تولید کنیم .اما حالا که به اینجا رسیدیم  عده ای آمدند و پلمپش کردند و وصلش کرده اند به یک مانیتور و به من میگویند بنشین  و مونیتور را نگاه کن که یک وقت این تاسیسات فک پلمپ نشود! آن جوان می گفت و حرفش هنوز در گوش من است که من این بی غیرتی را چه کار کنم؟

 

چطور یک شبه همه تقصیرها گردن تحریم افتاد؟!

 

الهام توضیح داد: ما چند سال پیش به نقطه مبادله رسیدیم که ۵ درصد بدهیم و ۲۰ درصد بگیریم تا چرخه تولید سوخت هم متوقف نشود اما نظام در همین حد هم به غرب اعتماد نکرد و البته درست هم بود. اما الان که غربی ها هیچ تعهدی ندادند تا سوخت  رآکتور تهران را که داروهای مورد نیاز مردم را تأمین می کند بدهند چطور باید به آن ها اعتماد کنیم؟ البته دشمن در یک سال قبل فشار آورد و مشکلاتی به وجود آمد و همین آقایان آن روز می گفتند تحریم تأثیری بر اقتصاد نداشته و بی تدبیری و بی کفایتی دولت این وضع را به وجود آورده است. حالا چگونه  یک شبه همه چیز به گردن تحریم ها افتاد؟ یا اطلاعات این افراد  ناقص بوده از کشور و بی جهت یک دولت را متهم کردند یا مقاصد دیگری وجود داشته است. چه شد که ما به اینجا رسیدیم و آیا ما الان در این نقطه باید حرکت کنیم؟ من فکر نمی کنم شرایط فعلی متناسب با ظرفیت های اقتصادی که ما در اواخر دولت دهم سراغ داشتیم  باشد.

 

ما برای دور زدن تحریم ها راههای جدیدی پیش رو گذاشتیم و دکتر احمدی نژاد در گزارش اقتصادی خود به مجلس سعی کرد نشان بدهد ظرفیت های اقتصادی کشور در جاهای دیگر وجود دارد که یک نمونه اش بحث معادن بود و خیلی خوب در اواخر دولت دهم  پا گرفته بود و حرکت جدید و جدی برای کشف منابع جدید اقتصادی و خروج از وابستگی به نفت شروع شده بود.

 

آیا می خواهیم دانش موشکی، فضایی و نانو را هم واگذار کنیم؟

 

دکتر الهام سخنان خود را اینگونه جمع بندی کرد: در هر صورت باید بدانیم با دشمنی طرفیم که بحث او هویت ماست. هسته ای موضوعی نیست که تمام بشود. اصلا آیا اگر ما از هسته ای بگذریم مسائل تمام میشود؟ آیا میتوانیم موشکی و فضایی و نانو را هم واگذار کنیم؟ دشمن می خواهد  هر چیزی که جمهوری اسلامی را در جهان به عنوان الگو معرفی کند از ما بگیرد.  ما میخواستیم بگوییم میتوان پیشرفت علمی کرد و معنویت و عدالت هم داشت این نگاه،  جمهوری اسلامی را در جهان به عنوان الگو معرفی میکند و دشمن میخواهد  همه آن را از ما بگیرد.  در هر حال این ظرفیت و توانمندی ملی و مردمی که مشکلات را تحمل کردند و منسجم بر منافع ملی پایداری نمودند و این نعمت وجود رهبری و ملت و وحدت و این تمکین فرهنگی و اعتماد مردم به رهبری را نباید از دست بدهیم. یک ضرب المثل ایرانی میگوید هر کس به امید همسایه خوابید گرسنه می ماند؛ حالا آیا میشود  به امید دشمن ماند؟ آیا ما باید منتظر بمانیم که پیشرفت اقتصادیمان را از ۱ ۵ بگیریم؟ تعامل و ارتباط آری  اما تسلیم هرگز.