به گزارش هزاره سوم وی اظهار داشت: چشم و هم‌چشمی، رقابت‌های بدون ضابطه است و کسی که چشم و هم‌چشمی می‌کند، هویت خودش را به اطرافیان واگذار می‌کند.

وی افزود: معمولا شخصیت و هویت شخصیتی مربوط به دوران تربیتی و نوع آموزش‌ها در این دوران است. بنابراین باید گفت این آسیب با یادگیری ارتباط دارد.

وی با تاکید بر تاثیر رفتار والدین با کودک در این باره گفت: والدین باید با فرزند خود به گونه‌ای رفتار کنند که او به هویت خود اعتماد کند. رفتارهایی که حاکی از تقلید از دیگران است موجب می شود تا کودک نیز رفتار چشم و هم‌چشمی را بیاموزد.

دادخواه ادامه داد: چشم و هم‌چشمی همان تقلید از رفتارهای دیگران است که در جریان مهارت هایی که فرد آن ها را یاد می گیرد درونی می شود. این مهارت ها در خانواده و بسته به نوع فرهنگ جامعه دارد.

این متخصص بهداشت و روان گفت: در چشم و هم‌چشمی انسان خودش را با افرادی مقایسه می‌کند که ممکن است شرایط و رابطه‌هایشان با او هماهنگ نباشد و بدون در نظر گرفتن ساختار خانوادگی و ارزش های فرهنگی رایج در جامعه به تقلید از رفتار کسانی می پردازد که مولفه های فرهنگی متفاوتی نسبت به فرد تقلید کننده دارد. بپردازد.

وی افزود: این تقلید‌ها ممکن است در زمینه محل اسکان، مراسم‌ها، پوشش‌های شخصی، نوع غذا خوردن و برقراری ارتباط باشد که نوعی بی‌هویتی و پوچی را همراه دارد زیرا فرد خود واقعی‌اش نیست.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی اظهار داشت: چشم و هم‌چشمی در نهایت موجب افسردگی می‌شود. بنابراین کسانی که به این رفتار مبادرت می ورزند باید آماده این اختلال در آینده نزدیک باشند.

وی ادامه داد: علت افسردگی به تفاوت های اقتصادی و فرهنگی فرد تقلید کننده با کسی که از او تقلید می‌کند مربوط می‌شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی افزود: مشکلات اقتصادی، اختلافات زناشویی و مشکل در روابط بین فردی پیامدهای چشم و هم‌چشمی است زیرا همان طور که اشاره شد، هماهنگی اقتصادی در چشم و هم‌چشمی وجود ندارد و  فرد دچار تناقض می‌شود. این موضوع زمینه‌ساز اختلاف های خانوادگی و زناشویی می شود.

دادخواه خاطرنشان کرد: هر کس باید از ظرفیت خودش استفاده کند و چنانچه خلاف آن باشد دچار اضطراب و آسیب به خود و اطرافیانش می‌‌شود.