این مساله اما برای فردی مانند ریاست جمهوری که تریبون های مختلف و بی شماری را در اختیار دارد، قدری تامل برانگیز است.

 

آقای روحانی مانند همه روسای جمهور قبلی، پیام نوروزی خود خطاب به ملت شریف ایران را از طریق رسانه ملی اعلام کرد و رسانه های مختلف نیز به بازنشر آن پرداختند. همچنین، بخش های مختلف خبری در رادیو و تلویزیون به کرات نسبت به انتشار پیام نوروزی رییس جمهور اقدام کردند.

 

 

با این حساب، ارسال پیامک در تیراژی میلیونی با کدام توجیه صورت گرفته است؟

 

این سوال، وقتی حساسیت زا می شود که بدانیم براساس گفته مدیرعامل شرکت ارتباطات ثابت ایران،بیش از ۱۰۰ میلیون سیم‌کارت تلفن همراه در کشور فعال است. (اینجا)

 

اگر متوسط نرخ ارسال پیامک برای هر سیم کارت را مبلغ 10 تومان درنظر بگیریم، باتوجه به چندمیلیون سیم کارت بیشتر از عدد 100 میلیون که در آمار مدیرعامل شرکت ارتباطات ثابت به آن اشاره نشده و نیز، توجه به این نکته که برای برخی دارندگان تلفن همراه تعداد بیشتر از یک پیامک با عنوان “rouhani” ارسال شده است، با یک حساب سرانگشتی پیش بینی هزینه میلیاردی برای چنین اقدامی دور از ذهن نیست

 

نکته دیگر، بحث استفاده از عنوان تجاری برای این پیامک هاست که به جای شماره، از نام لاتین “روحانی” استفاده شده است. پیگیری های خبرنگار ”خیبرآنلاین” از برخی شرکت های ارایه دهنده سرویس پیامک نشان می دهد که برای یک فرد معمولی، استفاده از این عنوان تجاری برای ارسال پیامک بین 80 تا 100 تومان برای هر پیامک هزینه دربردارد. با این حساب، یک جمع و ضرب معمولی عددی چندمیلیاردی را به عنوان صورتحساب مقابل درخواست کننده چنین سرویسی قرار می دهد.

 

اینک این پرسش ها در اذهان عمومی مطرح شده که پاسخگویی منطقی به آنها کمترین توقع مردم از خادمان خود است:

 

1- لزوم ارسال چنین پیامکی چه بوده و با کدام ادله منطقی، چنین اقدام هزینه بری با نام رییس جمهور در کشور صورت گرفته است؟

 

2- آیا رییس جمهور رسانه های ارتباطی رایگان و در اختیار مانند تلویزیون با مخاطب دهها میلیونی و… کم دارد که دست به چنین اقدامی زده است؟

 

3- هزینه این اقدام، با هر مبلغی، از کجا تامین شده است؟ آیا شخص آقای روحانی هزینه های آن را متقبل شده یا از بودجه بیت المال پرداخت شده است؟ اگر از بودجه بیت المال تامین شده، آیا از مردم راجع به خرج از جیب آنها اعلام نظر شده و رای موافق از ملت اخذ شده است؟

 

شاید عده ای بگویند که چرا در همین روزهای نخست سال، به یک اقدام کوچک اینچنینی پرداخته شده و نقد آن را بزرگنمایی مطرح کنند اما پاسخ این است که اولا توجه به مساله صرفه جویی و عدم اسراف و ریخت و پاش از همین اقدامات کوچک آغاز می شود، ثانیا وقتی مدیران ارشد دولتی نسبت به کمترین میزان اسراف حساس شوند و جلوی آن را بگیرند، این امر به مدیران رده های میانی و پایین تر نیز سرایت می کند، ثالثا آیا اقدام امیرالمومنین، امام علی(ع) در آن ماجرای معروف و نحوه استفاده از شمع بیت المال و شمع شخصی، در نگاه نخست امر کوچکی نبود؟ پس لزوم توجه به آن در نگاه امیر عدالت چه بوده است؟

 

این درحالی است که طبق براساس سیاست های ابلاغی اقتصاد مقاومتی، جلوگیری از هزینه های زاید یک اصل مهم به حساب می آید:

 

بند ۱۶- صرفه جویی در هزینه‌های عمومی کشور با تأکید بر تحول اساسی در ساختارها، منطقی سازی اندازه دولت و حذف دستگاه‌های موازی و غیرضرور و هزینه‌های زاید

 

با این همه، امید آن است که این اقدام، بدون هماهنگی با شخص رییس جمهور صورت گرفته شده باشد و براساس مرقومه های آقای روحانی و سخنرانی های وی که می کوشد خود و دولتش را تابع منویات حضرت امام خامنه ای معرفی کند، در میدان عمل نیز دقت در مطالبات امام و امت موردتوجه دولت یازدهم قرار بگیرد و در سال جدید، از همین ابتدا جلوی ریخت و پاش ها و هزینه های زاید گرفته شود.

 

با این مبلغی که خرج ارسال چنین پیامک غیرضرور شده است، می توان دهها انسان معصوم و محروم مانند “نازنین زهرای معروف” را یاری رساند و کمتر در رسانه های عمومی نسبت به یاری چنین عزیزانی مردم را به زحمت انداخت.