تجربه ملاقات با فردریک دوچرخه سوار حرفه ای سویسی:

برخورد با تعداد زیادی از توریست های جهانگرد در طول مسیر که گاهی با دوچرخه گاهی با پای پیاده هزاران کیلومتر راه را پیموده بودند تا به اهداف عالیه خود که آَشنایی با آداب وسنن ملت هاست برسند برای اعضای تیم دونفره میثاق بسیارجذاب ودیدنی بود.

گرچه در دین اسلام موکداً به سفر کردن خصوصاً برای کسب دانش تاکید شده است اما این نوع سفر در بین ملل شرقی مورد غفلت واقع شده است .

آقامهدی برای تهیه نقشه استان گلستان به ساختمان هلال‌احمر مستقر در کنار جاده مراجعه کرد که با توریست سویسی که چند روزی میهمان دوستان هلال‌احمر بودند روبرو شد.

مشکل زبان باعث شده بود بین آنها ارتباط کافی برقرار نشود مهدی به توصیه همکاران هلال‌احمر دشت از من دعوت نمود تا با توریست سوئیسی به زبان انگلیسی به مکالمه و پرسش و پاسخ بپردازم.

مشاهده توریست‌های دوچرخه سوار خارجی چنان مهدی را منقلب می نمود که تا روزها اثر آن را در وی احساس می کردم، وقت نهار و نماز بود تصمیم داشتم در آن لحظه مزاحم دوستان هلال‌احمر نشوم و بعد از نماز خدمتشان برسم اما به اصرارعزیزان خدوم هلال‌احمر نهار نیز در کنار آنها صرف شد.

با ورود به ساختمان هلال‌احمر با استقبال گرم آقایان هادی رجبی، اسماعیل کاظمی، غلامرضا نوروزیان ومحسن رجب زاده از کارکنان مهربان آن بخش قرارگرفتم به سالن اصلی هدایت شدم و با فردریک سوئیسی آشنا شدم.

جوانی بسیار مصمم ومودب که 12000 کیلومتر را به تنهایی رکاب زده بود این همت والای انسانی برای من بسیار قابل احترام بود صحبت به زبان انگیسی ارتباطی عمیق را در مدتی کوتاه بین ما ایجاد نمود، فردریک با هوش اذعان کرد که ما را در بین راه دیده است! با وجود اینکه وی ازجهت مخالف ما در حرکت بود برایم موجب حیرت بود وی حتی بدون اینکه دوچرخه های ما را درصحن حیاط هلال احمر دیده باشد به روکش زین سفید آن اشاره داشت

از وی سئوال کردم چگونه ممکن است وی که از استان گلستان به سمت مشهد در حرکت است ما نیز درجهت عکس، قبلاً همدیگر را دیده باشیم!

فردریک که متوجه خطای برداشت من شده بود با لبخند گفت: دو روزی میهمان ایرانیان میهمان نواز در این مکان هستم برای تمدید ویزا به مشهد سفر نمودم، در بازگشت از مشهد از درون اتوبوس، حرکت شما را درمسیر حرکت، عصر دیروز شاهد بودم برایم جالب بود و امروز از ملاقات با شما احساس خوبی دارم چون آرزوی دیروزم برآورده گردید.

ضیافت نهاری دوستانه با همکاران خوب هلال احمر منطقه دشت در کناارفردریگ سوئیسی جهان گرد رکاب زن، اردیبهشت 1391

نهاری ساده اما بسیار دلچسب  شامل عدس پلو با ماست و نوشابه بود درفضایی بسیار شاد و صمیمی صرف شد فردریک نیز ازغذای ایرانی لذت برده بود و به صراحت لذتش ازغذاهای ایرانی را ابراز داشت،

فردریک بسیارصادق و بی ریا به نظرمی رسید و خوش ذوق و خنده رو بود با حوصله به سئوالات ما پاسخ  داد سئوالاتش را با تمانینه و وقار وسنجیده پرسید او را فردی احساسی و قدرشناس یافتم ملاقاتی سودمند برای طرفین و دلچسب درطول روز بود بخصوص که مهدی را به وجد آورده بود.

بیش ازنیم ساعت با توریست سخت کوش سوئیسی به صحبت پرداختم و اطلاعات ذی‌قیمتی نصیب ما شد البته وی نیز به اطلاعات خوبی دسترسی پیدا نمود نقشه کامل استان توسط دوستان هلال‌احمر به تیم میثاق و فردریک اهدا گردید وجود نقشه های استانی کمک بسزایی در راهنمایی ما در طول مسیر داشت

نمایش دوستی ومیهمان نوازی ایرانی

ظهر چهارشنبه 20 اردیبهشت 1391را از پربارترین بخش سفرمی دانم زیرا در ملاقاتی کوتاه با فردریک توریست جهانگرد سویسی که به همت دوستان مستقردر پایگاه هلال‌احمر منطقه دشت روی داد اطلاعات بسیار با ارزشی را از مسافرت 12000 کیلومتری وی که 16 کشور را پشت سر گذاشته بود به دست آوردم.

وزن بار فردیک بیش از 60 کیلوگرم بود دوچرخه وی نیز از نوع فولادی بود که بسیار سنگین وزن بود!

این برخلاف انتظار ما بود زیرا انتظار داشتم دوچرخه وی از نوع کربنی بسیار سبک باشد، وی دلایلی داشت که نشان از تجربه و آگاهی کامل وی به اهداف مسیر و توانمندی های موجود در طول مسیر را داشت.

او معتقد بود چون بخشی ازمسیرش کشورهای فقیر آسیایی  نظیر افغانستان و تاجیکستان می باشند در صورتی که تنه دوچرخه اش در مناطق کوهستانی بشکند در آن کشورها فقط از جوش عادی می تواند بهره‌مند شود و جوش کربنی وجود ندارد، براساس اطلاعات و پیش بینی وی انتخاب چنین دوچرخه ای را اجتناب ناپذیر کرده است، درایت و تیزهوشی مستر فردریک برایم قابل تحسین بود جهت تهیه گزارش از دوچرخه فردریک با اجازه وی و همراه وی به محل نگهداری دوچرخه اش رفتیم.

فردریک سویسی اردیبهشت 1391،  منطقه دشت ، پایگاه هلال احمر

فردریک 26 ساله، به نظرم نسبت به گزینش نوع دوچرخه اش بر اساس مطالعات دقیق تصمیم گیری کرده بود، بارسنگین وی شامل تمام نیازمندی های بهداشتی، پزشکی، رفاهی و .... بود.

وی با دقت و وسواس آنها را در 5 بگ(کیف) ضد آب بسته بندی کرده بود (البته کیف های ضد آب واقعی تا همچون اسباب ما هر روز از نم کشیدن آنها دچارخسران غیرقابل جبران نگردد).

دوچرخه وی از نوع دست ساز و سفارشی بود، معمولاًٌ دوچرخه های سفارشی و دست ساز چندین برابر دوچرخه های عادی هزینه در بردارند اما تمام نکات قابل پیش بینی در آنها لحاظ می شود، جنس دوچرخه جوان سویسی نیز بر اساس تفاوت های اقلیمی طراحی شده بود.

دسته های سه حالته نیز به گونه ای طراحی گردیده بود که در هرحالتی (سرعتی، رکاب زنی عادی، واستراحت) قابل استفاده بود، جنس زین دوچرخه وی از نوع چرم نرم و ویژه متعلق به شرکت بروکس انگلستان بود.

تقریباً تمام توریست های دوچرخه سواری که در طول سفر به دیدارشان شتافتیم از زین های بروکس استفاده کرده بودند به نظرم این نوع زین از انعطاف و استحکام کافی برخوردار می‌باشد که در سفرهای طولانی آسیبی به سرنشین دوچرخه وارد نمی کند، توجه ویژه فردریک به مسائل محیط زیست برای من به عنوان یک فرهنگی بسیارعبرت آموز بود.

جهانگرد سوئیسی آقای فردریک، علی قربانپور، منطقه دشت،20/2/1391

فردریک در قسمت جلوی دوچرخه کیسه کوچکی را برای جمع آوری زباله های خود در طول رکاب زنی طراحی نموده بود که مایه حیرت و بهت من شد! در حالی که در وطن عزیزم ایران کمتر کسی به موضوع محیط زیست  توجه لازمه را دارد.

وجود هزاران پلاستیک، بطری، لاستیک، قوطی نوشابه، و پسمانده میوه و غیرو در تمام طول مسیر چشمان هر منصفی را آزارمی دهد ظاهراً این موضوع امری عادی تلقی می شود که برای غلبه بر این مشکل باید کار فرهنگی بیشتری صورت بگیرد حرکت اندیشمندانه فردریک از باور وی سرچشمه گرفته بود،

برای من به عنوان یک فرهنگی ایرانی با تاریخی سراسرعظمت و فرهنگ غنی و آموزه های اسلامی درسی عبرت آموز بود.

فردریک نیزمتقابلاً از فرهنگ ملتی بزرگ که سرآمد میهمان نوازان درجهان می باشند یاد کرد او به دقت و با تعجب از انتخاب اعضای تیم میثاق، دوچرخه هایی که با شرایط اقلیمی ایران بسیار سازکار بوده و کمترین هزینه را در برداشت احساسش را پنهان نکرد با تمایل دوطرف ایمیل های خود را دراختیار یکدیگر قراردادیم تا زمینه بیشتر ارتباطات فرهنگی فی مابین تداوم داشته باشد.

مستر فردریک سویسی و آقای مهدی خانزاده در حال بررسی دوچرخه های طرف مقابل، 20/2/1391

لحظاتی بعد با میزبانان مهربان و زحمت کش ئ نیهمان خارجی ئداع گفتیم و در میان بدرقه گرم آن ها مسیر ازپیش تعیین شده را ادامه دادیم