به گزارش شبکه خبری هزاره سوم، شاید مسلمان شدن و برگزیدن دین اسلام به صورت شناسنامه ای باشد. اما بر کسی پوشیده نیست که اعتقادات قلبی چیز دیگری است و هر کس به دل رجوع کند و اعتقاداتش را مروری نماید، می تواند به پاسخ این سؤال دست یابد که من مسلمان شناسنامه ای هستم و یا این اسلام در وجودم رخنه کرده است؟

بر همین مبنا می توان به این نتیجه رسید که آیا ما خدا را دوست داریم و یا نداریم؟ طبیعتاً انسانی که نماز می خواند، به احترام خداوند روزه می گیرد و به اعتقادات قلباً توجه دارد، حتی اگر نواقصی در دین داشته باشد اما تلاشش در مسیر بهتر شدن باشد، خداوند را دوست دارد.

در سوره ی مائده آیه 54 خداوند می فرماید:

یا أیها الذین ءامنوا من یرتد منکم عن دینه فسوف یأتی الله بقوم یحبهم و یحبونه...

در این آیه اشاره به کسانی دارد که خداوند را دوست دارند و خدا نیز آنها را دوست دارد. آنها چه کسانی هستند که خدا دوستشان دارد؟

خدا چه کسانی را دوست دارد؟ شبی که پیامبر به معراج رفت خدا به پیامبر فرمود: من محبتم را شامل چهار گروه می کنم: کسانی که بخاطر خدا باهم دوست هستند، کسانی که به یکدیگر مهر بورزند و به یکدیگر کمک کنند(فردی به پیامبر گفت که من چکار کنم که خدا مرا دوست داشته باشد؟ پیامبر گفت: خدا کسی را دوست دارد که برای مردم نافع تر باشد.)،کسانی که بخاطر من پیوند دارند و کسانی که بر من توکل می کنند.

خدا انسانهای پاکیزه ،متقین ،صابرین ،محسنین و... را دوست دارد. اگر ما بخواهیم خدا ما را دوست داشته باشد باید ببینم که خدا چه کارهایی را دوست دارد که ما آنرا انجام بدهیم. یک آقا چه جوری خانمش را دوست دارد؟ اگرخانم همان کارهایی که شوهرش دوست دارد انجام بدهد، شوهرش او را دوست خواهد داشت. مثلا آقایی نظم و ادب را دوست دارد ولی خانم بی نظم و بی ادب است. پس نظم و ادب ،ملاک دوستی می شود. ما باید ببینیم که خدا چه کسی را دوست دارد.

 روایت داریم : خدا فردی را دوست دارد که با حیا، بردبار،باعفت و با مناعت طبع باشد. روایت داریم :کسانی که نماز را خوب ادا می کنند،خدا آنها را دوست دارد.

 روایت داریم : خدا کسانی را دوست دارد که عبادت ها را زیبا انجام می دهند. اگر من خدا را دوست دارم باید نمازم را اول وقت و با حال بخوانم.
اگر شما خدا را دوست داشته باشید خدا هم شما را دوست دارد. فرزند(حسینعلی راشد)ملا عباس تربتی کتابی بنام فضیلت های فراموش شده نوشته است که در مورد خصوصیات پدرشان است. فرد عامی به ایشان می گوید که ما پیامبر را ندیده ایم ولی او با همین ویژگی ها بوده است .ایشان خیلی متواضع بودند .

می گویند: امام سجاد(ع) نمازمی خواند و خانه آتش گرفت ولی امام متوجه نشد،مردم می گویند: ما هم نماز می خوانیم و هم خانه را مدیریت می کنیم. آیت الله اراکی می فرمود: استاد من آیت الله خوانساری می فرمود که من وقتی نماز می خوانم، رخ به رخ خدا نماز می خوانم .
ویژگی دوم این قوم این است که اینها در مقابل مومنین متواضع هستند. خدا انسانهای متکبر را دوست ندارد .حضرت امیر می فرماید: تواضع کارهای خوب دیگر را آشکار می کند ولی تکبر کارهای زشت دیگر را آشکارمی کند. یک کارگر ساده تواضع ظاهری دارد ولی بعضی شعل ها تکبر آفرین است مثلا وزارت یا عالم بودن است یا شهرت داشتن، اینها تکبر می آورد. مسئولین باید تواضع را رعایت کنند تا در مقابل مردم جاذبه داشته باشند. تواضع باعث محبویت در دلها می شود. ابهت و اقتدار با تواضع فرق دارد.

وقتی امام سجاد(ع) به کوچه می آمد کوچه راهبندان می شد زیرا ایشان خیلی ابهت داشتند . امام حسن(ع) سوار مرکب بود و فردی به او گفت که در شما کِبر می بیینم ولی امام فرمود: این که تو می بینی عزت است.
رضا شاه عده ای را مامور کرده بود که بگویند :مرگ بر مدرس، درود بر رضا شاه .مدرس روی بالکنی رفت و گفت: مرگ بر شاه ،درود برمدرس و بخاطراُبهت ایشان، همه این شعار را تکرار کردند. در اُبهت،خدا انسان را بالا می برد ولی در تواضع ما نباید خودمان را بگیریم.