به گزارش شبکه خبری هزاره سوم،شاید علاقمندان باغ گیاه‌شناسی ملی ایران تاکنون از طرق مختلف شنیده‌اند که چه خطر جدی در انتظار این مجموعه دلربا و زیبا است. قرار است در همسایگی شمال باغ ده‌ها برج چند ده طبقه به سوی آسمان رود درست به عرض یک خیابان فاصله با باغ.

برخی از آسیب‌های حتمی این فاجعه به قرار زیر هستند:

-پایین رفتن سطح آب زیرزمینی به دلیل برداشت آب در بالادست باغ و همینطور از بین رفتن امکان ذخیره‌سازی  آب برای باغ در زمین‌های بالادست. این در حالی است که هم‌اکنون نیز به دلیل انبوه‌سازی‌های فراوان باغ رؤیایی با مشکل کمبود آب به همان دلایل بالا روبروست.

-افزایش وحشتناک آلودگی‌های مختلف مثل هوا و صدا که به منزله سوهان روح برای موجودات باغ عمل خواهند کرد.

-از دست رفتن پایه‌هایی از گیاهان که آخرینشان در ایران و گاهی در جهان فقط در این باغ وجود دارند.

-برج‌های ساخته‌شده، طول نمای شمالی باغ را خواهند گرفت و بازدیدکنندگان به جای دیدن نمایی کوهستانی، با منظره‌ای شهری روبرو خواهند شد! این یعنی دل‌چرکینیِ مطلق برای کسانی که شهر را برای ساعاتی رها کرده‌اند تا در باغ آرامش بگیرند.

تردید نداشته باشید که این آسیب‌ها، گوهر یگانه میهن عزیزمان، این اثر ثبت‌شده ملی را که در خاورمیانه بی‌مانند است که سهم بزرگی در حفاظت، پژوهش و افزایش آگاهی و دانش طبقات مختلف مردم ایفا می‌کند با چالش جدی روبرو خواهد کرد و دیری نخواهد گذشت که زوال گونه‌های گیاهی و مهاجرت پرندگان و سایر جانوران مأمن گرفته در آن را سبب خواهد شد.

چگونه ممکن است برای این سرمایه ملی که تا دلتان بخواهد ملی است چرا که تاکنون میلیاردها تومان بودجه و همچنین وقت صدها نفر از بهترین و عاشق‌ترین انسان‌های ایران زمین صرف آن شده چنین تصمیمی گرفته شود؟

در اواخر دهه چهل که برای بنا نهادن باغ گیاه‌شناسی ملی ایران به دنبال زمین بودند، علاوه بر محل فعلی، اراضی پارک ملت نیز یکی از گزینه‌ها بود. جالب است که اراضی چیتگر برای این امر انتخاب می‌شود تا از شهر و همه تهدیدهایش دور باشد. در آن زمان! با آن اندک جمعیت تهران در مقایسه با اکنون!

خواهش می‌کنم در نشر این تهدید جدی برای باغ ما را همراهی کنید. شبکه‌های اجتماعی از آخرین امیدهای ما برای توقف پروژه بلندمرتبه‌سازی در کنار نفس‌های باغ گیاه‌شناسی ملی ایران است.