به گزارش شبکه خبری هزاره سوم،علیرضا محمد بیگی نیا دبیر آموزش و پرورش و  مدیرمسئول هزاره سوم  در یادداشتی درخصوص عدالت آموزشی نوشت:

یکی از مهم‌ترین مباحث مطرح در حوزه آموزش و پرورش مساله عدالت آموزشی است. عدالت آموزشی مفهومی انسانی، اخلاقی و البته دینی  است و به معنای ایجاد فرصتها و امکانات لازم برای برخورداری تمامی افراد جامعه فارغ از طبقه اجتماعی، پس‌زمینه‌های قومی، جنسیت، توانایی‌های شناختی، مذهب، سطح درآمد.،از یک آموزش و پرورش با کیفیت، و متناسب با استعداد‌ها و نیاز‌های فردی و اجتماعی است به گونه‌ای که از حق هیچ‌یک به نفع دیگری استفاده نشود.
عدالت آموزشی صرفا محدود به میز و صندلی و تخته سیاه نمی شود، آموزش با کیفیت وعدالت آموزشی زمانی حاصل می‌شود که هر دانش‌آموز در هر مدرسه‌ای فرصت برابر برای یادگیری و پیشرفت داشته باشد و در محیط آموزشی اش عناصر چهارگانه کیفیت معلم، کیفیت همکلاسی‌ها، کیفیت منابع یادگیری و شرایط تراکم کلاس به درستی فراهم شده باشد.
بر اساس آنچه مقام معظم رهبری اعلام کرده اند مفهوم عدالت آموزشی این است که دانش آموزان از سهم برابر خود حتی در دور‌ترین نقاط کشور و کشف استعداد‌های درخشان بهره‌مند شوند اما متاسفانه در عمل می بینیم که در مناطق محروم، تقریبا هیچکدام از مصادیق عدالت آموزشی در اختیار دانش آموزان قرار نمی گیرند.
عدم وجود عدالت آموزشی، شکاف و فاصله طبقاتی، نارضایتی و نابهنجاری  را به همراه خواهد داشت. بنابراین هرچه این پدیده بیشتر تعمیم پیدا کند و برای گسترش و بسط آن هم اندیشی شود قطعا به پایداری اجتماع کمک خواهد کرد و سبب پیشرفت و توسعه جامعه خواهد شد.
 یکی از مهمترین راهکارهای تحقق عدالت آموزشی، وجود برنامه‌ریزی بلندمدت و قابل اجرا و به کار گیری متخصصان درتصمیم گیری های آموزش و پرورش است.عامل مهم دیگر، افزایش سطح رفاه و درآمد معلمان است. عدم پرداخت حقوق مکفی از سوی وزارت آموزش‌وپرورش به معلمان، سبب گرایش آنها به تدریس خصوصی بعد از زمان مدرسه می‌شود،  در این وضعیت، معلمان عموما انرژی خود را صرف تدریس در کلاس‌های خصوصی خواهند کرد و کمتر به کلاس‌های درس در مدارس توجه می‌کنند. سازماندهی و بازبینی در اهداف و رویه‌های مدارس غیر انتفاعی، یکی دیگر از ضرورت‌های تحقق عدالت آموزشی به شمار می‌آید. علاوه بر اینها، ایجاد تغییرات اساسی در محتواهای آموزشی و توجه کافی به اقلیت‌ها، در تمام ابعاد آن از جمله زبان، قومیت، مذهب در محتواهای آموزشی است. بدیهی است برای نیل به این مهم، باید برنامه‌های درسی، با استفاده از متخصصان مختلف و عدم وجود نگاه‌های سیاسی، از این منظر نیز مورد بررسی و بازبینی قرار گیرند.