به گزارش شبکه خبری هزاره سوم، جامعه کنونی ایران با مشکلات فرهنگی عدیده ای رو به رو است. اما یکی از بزرگترین این مشکلات، مسئله ازدواج که هم در اسلام و هم در متن جامعه ایرانی مورد اهمیت بوده. با بالارفتن سن ازدواج جوانان که نتیجه اخطلاط فرهنگی بین جامعه مدرن غرب و جامعه سنتی ایران است و همچنین نبود تولید مناسب فرهنگی، پدیده ای شوم به نام خانه های فساد و خانه های مجردی به وجود آمده است.

طبق نتایج سرشماری نفوس و مسکن سال 1390، در شهر تهران در گروه سنی 15 تا 39 سال 1060000 مرد مجرد (شامل بی‌همسر به دلیل فوت، بی‌همسر به دلیل طلاق، و هرگز ازدواج نکرده) وجود دارد و این ارقام برای زنان ساکن تهران در همین گروه سنی عبارت است از 840000 زن مجرد (شامل بی همسر به دلیل فوت، بی همسر به دلیل طلاق، و هرگز ازدواج نکرده) می باشد.

به درستی مشخص نیست که چه تعداد از خانوارهای معمولی تک نفره اند و زندگی مجردی محسوب می شوند و آمار دقیقی نیز از تعداد خانه های مجردی دختران و پسران در تهران در دست نیست. اما طبق اظهار نظر وزارت ورزش و جوانان ایران در سال 1391، در شهرهای بزرگ بین 25 تا 30 درصد جوانان زندگی مجردی دارند.

دخترانی که اغلب برای تحصیل و گاهی نیز برای کار به کلان شهرها می آیند معمولاً سه شکل زندگی مجردی را تجربه می کنند. یکی زندگی در خوابگاه است. خوابگاه های دانشجویی معمولاً بدون هزینه یا بسیار کم هزینه اند، شکل دوم زندگی در پانسیون است. پانسیون ها واحدهای مسکونی آپارتمانی ای خصوصی هستند که در هر اتاق آن به طور متوسط 10 تخت وجود دارد و معمولاً افراد به طور موقت به مدت چندماه در آن زندگی می کنند. شکل سوم نیز خانه ی مجردی است. دختران می توانند به صورتی تکی یا گروهی واحد مسکونی مورد نظر خود را اجاره کنند. این موضوع برای پسران نیز صادق می باشند و حجم خانه های مجردی پسران بسیار بیشتر از دختران است.

متاسفانه در سایه غفلت مسئولین، خانه های دیگر نیز در کلان شهرها به ویژه در تهران به وجود آمده است. خانه های تمام مبله که به صورت ساعتی و هفتگی اجاره داده می شوند و صاحبان این خانه ها میگویند که این خانه در مدت اجاره در اختیار شخصی است که آن را اجاره کرده و ورود آن شخص با هر کس یا در این مکان ها آزاد است! خانه های مبله ای که نرخ اجاره آنها از شبی 100 هزار تومان و ساعتی 60 هزار تومان تا نرخ های میلیونی متفاوت است اما دسترسی به آنها آنقدر آسان است که راه را برای هر کاری باز می گذارد!

رواج اینگونه زندگی ها و رواج این خانه های فساد هر روز ابعاد بزرگتری پیدا میکند. کارشناسان فرهنگی معتقدند که مقوله ازدواج کاملا فرهنگی است و بحث اقتصاد در آن نقش بسیار کمتری نسبت به آنچه در اذهان مردم بوده می باشد وشاهد آنکه رواج زندگی مجردی و عدم ازدواج در بین قشر مرفه جامعه بسیار بیشتر از دیگر اقشار است. با نگاهی به نتیجه شوم این زندگی های مجردی که در غرب اتفاق افتاده و سرانجام به فروپاشی نهاد خانواده انجامیده و مقایسه آن با آمارهای هرچند غیر رسمی و تخمینی، نشان از زنگ خطری می باشد که در گوش جامعه اسلامی-ایرانی زده می شود.