به گزارش شبکه خبری هزاره سوم، وندی شرمن، مذاکره کننده ی ارشد ایالات متحده و معاون وزیر امور خارجه ی این کشور در سخنانی اظهار داشت: ”در صورتی که مذاکرات به نتیجه نرسند قطعا ایران مقصر خواهد بود." وی در ادامه ی این اظهارات که علی الظاهر به منظور فشار بر ایران بیان شدند گفت: ”قدرت های جهانی طرف مذاکره با ایران ایده ای عادلانه، قابل اجرائ سازگار با مطالبات ایران را پیشنهاد داده اند [بنابراین اکنون نوبت ایران است که بپذیرد یا خیر.]"

به نقل از رویترز، شرمن معتقد است تنها مطلوب ایران فرار از فشار تحریم های اقتصادی است و بدین منظور هر ایده ای که 1+5 پیشنهاد بدهند به سود ایران خواهد بود و ایران باید تا قبل از ضرب الاجل غرب، آنها را بپذیرد! شرمن در تاکید دوباره ی سخنان خود افزود: ”ما امیدواریم مقامات ایرانی گام های لازم برای متقاعد کردن جهان در رابطه با صلح آمیز بودن برنامه هسته ای خود را بردارند تا انزوای اقتصادی و دیپلماتیک این کشور مرتفع گردیده و سطح زندگی مردم ارتقاء یابد!"

 

وی در ادامه گفت: ”انتخاب با ایران است! اگر ایرانی ها می خواهند تفاوت نظرهای خود با جامعه ی بین الملل را حل و فصل کنند و از تحریم ها رهایی یابند بهترین فرصتشان اکنون تا قبل از 24 نوامبر است."

اما برخی دیگر نظیر استیو لوین، تحلیلگر سیاسی مشغول در واشنگتن پست و سایت تحلیلی کوارتز معتقدند اگر لازم باشد باید باز هم باید مدت زمان مذاکرات را تمدید کرد تا به نتیجه دلخواه رسید! وی در مقاله ای ضمن بررسی وضع موجود، پیشنهاداتی –به منظور موفقیت در مذاکرات- به مقامات امریکایی داد که نگاهی اجمالی به آنان خالی از لطف نیست.

وی معتقد است طی یازده سال مذاکره درخصوص برنامه هسته ای ایران که با فراز و نشیب های بسیاری همراه بود راه های متفاوتی در پیش گرفته شد. وی راه حل خود را که معتقد است تنها راه موفقیت امریکا است اینگونه تشریح می کند:

"قیمت نفت را پایین نگه بدارید

ایران برای اینکه بتواند از پس مسائل اقتصادی خود بربیاید ناچار است نفت را به قیمت هر بکه 100 دلار به فروش برساند (و این در حالی است که طبق نظر کارشناسان، قیمت واقعی نفت ایران 30 تا 40 درصد بالاتر از هر بشکه 100 دلار است!). ولی از شش هفته پیش قیمت نفت در یک سقوط آزاد به هر بشکه 90 دلار تنزل پیدا کرد. اگر رهبر ایران این بار طبق رفتار معمول رهبران جهان در شرایط مشابه رفتار کند، قطعا باید از هر معاهده ای که فشار اقتصادی را از گرده ی ایران بر می دارد حمایت نماید. [استیو لوین خود می داند که رفتار رهبر ایران تا کنون نه طبق رفتار دیگر رهبران جهان، که فقط و فقط در راستای منافع ایران اسلامی بوده است حتی اگر به مذاق برخی معاندین داخلی و خارجی خوش نیامده باشد.]

مسئول حقیقی را بشناسید

مقامات امریکایی گمان می کنند روی خوشی که حسن روحانی، رئیس جمهور ایران به آنها نشان می دهد راهگشاست. این یک باور غلط است. روحانی در مسئله ی هسته ای همانقدر نفوذ دارد که دیمتری مدودف، نخست وزیر پوتین در مسائل جاری کشورش! روحانی [در مسئله ی هسته ای] مانند مدودف یک مقام تشریفاتی است! تمایز بین اینکه چه کسی طرف اصلی ماجرا است، در حل و فصل مسئله ی اتمی ایران بسیار حائز اهمیت و راهگشاست. اگر کاخ سفید برنامه های خود را طبق چیزی بنا نهد که بر علائق و نگرانی های آیت الله خامنه ای تاثیر دارد، موفق خواهد شد چون طرف اصلی مذاکره او است.

ضربه ی نهایی

به نظر می رسد نگرانی آیت الله خامنه ای از مسائل اقتصادی فزونی یافته است. از طرفی، گمانه ها نشان می دهد تنها خط قرمز رهبر ایران در مسئله ی هسته ای، تعداد سانتریفیوژها باشد (امریکا اصرار دارد تعداد آن ها از 19000 عدد به شدت کاهش یابد ولی در مقابل آیت الله خامنه ای دولت را موظف کرده تا آنها را پنج برابر نماید.) راه حلی که باقی مانده است (با توجه به دو مقدمه ی پیشین) این است که با پایین آوردن قیمت نفت به زیر 90 دلار، نگرانی وی از مسائل اقتصادی را افزایش دهیم تا راضی شود به عددی بینابین که هم امریکا را قانع می کند و هم ایران را تن دهد. به نظر می رسد رقم 4000 عدد سانتریفیوژ راضی کننده باشد"

لوین معتقد است اینگونه، هم هیمنه ی ایران با تن دادن به خواست امریکا شکسته خواهد شد و هم با حل و فصل مناقشات، راه برای نزدیک شدن امریکا به ایران باز خواهد گردید.