به گزارش شبکه خبری هزاره سوم به نقل از میدان 72؛ پس از آنکه سبزها در انتخابات ریاست جمهوری دهم شکست خوردند و در جریان حرکات آنارشیستی خود نیز به دلیل در اقلیت بودن نتوانستند موفقیتی کسب کنند، در محافل بالادستی تصمیمی گرفته شد که به نقطه مثبت دولت قبل و یکی از عوامل مهم رای آوری دکتر احمدی نژاد یعنی “فساد ستیزی” او حمله کنند تا بتواند حامیان و رای دهنده ها به او را در دیدگاه خود متزلزل کنند. این حمله ها ابتدا با مورد تمسخر قرار دادن رفتارهای دکتر احمدی نژاد و سخنرانی او در باب مبارزه با مفاسد اقتصادی در همان دولت دهم شروع شد.

۳۰۰۰ هرار میلیارد را خوردند!

در مرحله ی بعد به طرح پرونده ی موسوم به اختلاس ۳۰۰۰ میلیاردی پرداخته شد. پرونده ای که در اذهان عمومی اینطور جا افتاد که ۳۰۰۰ میلیارد از اموال بیت المال توسط خاوری که منصوب دولت دهم بوده به سفارش مقامات دولتی به خارج منتقل شده و خورده شده است!

اختلاسی که در واقع ماجرای آن گرفتن وام های کلان توسط فردی خاص بود و در گذشته نیز توسط رئیس جمهور وقت به موارد این چنینی اشاره شده بود که عده ای وام های کلان گرفتند و حاضر به بازپرداخت آن نیستند. نگاهی به پرونده موسوم به ۳۰۰۰ میلیارد نشان می دهد که مجموع وامی که البته خلاف قوانین و با زد و بند گرفته شده بسیار کمتر از ۳۰۰۰ میلیارد می باشد و بیش از نیمی از آن وام هم قبل کشف جرم به بانک بازگشت داده شده بود.

در حالی که قوه قضاییه با رعایت جوانب قضیه در حال رسیدگی به این پرونده بود، عده ای از رسانه های وابسته به جریان های سیاسی با شایعه پراکنی در خصوص این پرونده به افکار نادرستی که در خصوص مدیران دولت دهم شکل گرفته بود کمک کردند. پس از آن امیر منصور آریا اعدام شد و این پرونده هم رموزش ناپیدا ماند. اگرچه تعدادی نماینده مجلس هم در این قضیه محکوم شده و برایشان احکامی صادر شد، اما با تبلیغاتی که شد همه آنچه که فساد ۳۰۰۰ میلیاردی نام گرفته به پای دولت دهم نوشته شد.

اما برای عده زیادی مشخص نشد که ۳۰۰ میلیارد ماجرایش چه بود؟

۳۰۰۰ هزار نفر را بورسیه غیرقانونی کردند!

پس از روی کار آمدن دولت روحانی و پایان وعده صدروزه در حالی که روحانی باید از عملکرد خود گزارش می داد از آنجایی که دولت وی پیرسال و بسیار غیرفعال هستند، هیچ اقدام جدی انجام نگرفته بود. وی با گرفتن مشی انتخاباتی اقدام به زیر سئوال بردن دولت قبل نمود که با نامه دکتر احمدی نژاد برای مناظره با خود رو به رو شد؛ امری که روحانی از انجام آن تا به امروز تفره رفته و حتی پاسخ مناسبی هم برای آن منتشر نکرد. در همین رابطه رهبری نیز در یکی از سخنرانی های خود به لزوم عدم تخریب عملکرد دولت قبل اشاره داشتند که امری بی سابقه می باشد.

در ادامه تخریب ها و سیاست های سبزهای آنارشیست مبنی بر فاسد نشان دادن دولت قبل، وزارت علوم روحانی که ملجاء این افراد و سهمیه خاص آنان محسوب می شود، مدعی ۳۰۰۰ بورسیه غیر قانونی در دولت قبل شد.

در جریان این ادعا، وزارت علوم خود را شاکی، داستان و قاضی پرونده جا زد و مدت های زیادی با بازی از طریق رسانه های پرشماری که برای فرافکنی در مورد عملکرد روحانی فعال هستند دست به تبلیغات سیاسی نمود.

کامران دانشجو، وزیر پیشین علوم در این رابطه در مصاحبه با فارس می گوید:” دولت سعی دارد موضوع را عوض کند. اگر به زعم خودشان دنبال افشاء فساد هستند، چه فسادی مشهودتر از این که ۳ هزار خانواده را خلاف قانون و خلاف اخلاق اینگونه تشویش ذهن کنند، این مفسده که اسامی را از درون وزارت علوم به منتشرکننده داده‌اند که کاملاً مشخص است و خود منتشرکننده هم اعلام کرده است، چرا پیگیری نمی‌شود؟”

در نهایت اما وزارت علوم تحقیقات و فناوری دولت بنفش در اطلاعیه مدعی شد: که از جمع ۳۷۷۲ نفر، ۳۶ نفر مستحق ادامه تحصیل در مقطع دکترا نیستند! یعنی حدود ۹ دهم درصد! طبیعتاً اعلام چنین رقمی پس از آن همه جنجال، یک رسوایی بزرگ برای دروغگویان و یک فضاحت تاریخی بود. پس باید بازی با اعداد آغاز می‌شد. پس براساس چند عملیات ریاضی، اعلام شد که ۸۴۰ نفر دیگر مستحق ادامه تحصیل هستند اما هزینه تحصیل آنها از محل بورس پرداخت نمی‌شود بلکه شخصاً باید این هزینه را تأمین کنند!

و مهر پایانی بر چند ماه شانتاژها و عملیات روانی که در ادامه فتنه ۸۸ و به منظور تخریب وجه دولت قبل و همچنین موضوعی برای فرافکنی نسبت به پاسخگو کردن دولت بنفش در مورد عملکردش شده است، زده شد.

آخرش نفهمیدیم چه شد! 

اگرچه هیچ وقت مقامات وزارت علوم که اقدام به انتشار غیرقانونی اسامی بورسیه ها کرده بودند در مقام پاسخگویی در خصوص این کار بر نیامدند. همانطور که در قضیه اختلاس ۳۰۰۰ میلیاردی نفهمیدیم چه ربطی به دولت دهم و مدیرانش داشت. البته در این مسیر انتظار است پرونده هایی شبیه به موارد مذکور بازهم مطرح شود چرا که دولت فعلی نشان داده است از کارآمدی لازم برخوردار نیست و باید برای فرار از پاسخگویی در خصوص عملکرد خودش به عملکرد دولت قبل حمله کند.

یکی از مواردی که باعث شد دروغ ۳۰۰۰ بورسیه غیرقانونی از سوی وزارت علوم مطرح شود، حضور قانون شکنان سبز که در انتخابات ۸۸ با خودخواهی به رای اکثریت تمکین نکرده بودند، در وزارت علوم دولت روحانی بود. روحانی که نمی تواند به صورت مستقیم از فتنه گران دفاع کند، به همراه مسئولان دولتش با طرح این سناریو سعی کردند که توپ را به زمین دیگری پرت کنند و دلیل حساسیت های مجلسیان به وزارت علوم را بورسیه های غیرقانونی بدانند تا از پاسخگویی به افکار عمومی در خصوص پیشنیه وزیر فعال در فتنه و حامی آن فرار کنند.

امری که روحانی در سخنرانی یک طرفه خود در باره آن می گوید:” بورسیه و ما اداراک البورسیه”، این موضوع البته با مقاومت و بیداری نمایندگان و استفاده از حق قانونی برای عدم رای به نیلی نقشه برآب شد و نشان داد که فرجی دانا نیز بخاطر چه موضوعی مورد استیضاح نمایندگان مردم قرار گرفته است.

بنظر می رسد اتهام زنی های این چنینی در ادامه نیز از سوی مدعیان قانون گرایی و از همه مضحک تر راستگویی تکرار شود، چرا که دولت در باتلاق ناکارآمدی خود در حال غرق شدن می باشد و انتخابات مجلس که انتخابات سرنوشت سازی برای ادامه دولت می باشد، بسیار نزدیک است.