در نوزدهم آوریل سال ۱۹۹۶ میلادی، نظامیان رژیم صهیونیستی با جنگ افزار سنگین یک مرکز نیروهای سازمان ملل در روستای قانا را که تعداد زیادی از زنان، کودکان و مردم بی‌دفاع در آن پناه گرفته بودند، هدف قرار دادند.

مردم قانا از ترس بمباران روستایشان به مرکز نیروهای بین المللی مستقر در نزدیک این روستا پناه بردند، اما هدف بمباران وحشیانه جنگندهای رژیم اشغالگر قدس قرار گرفتند که بر اثر آن،۱۱۱ غیر نظامی لبنانی شهید و ۱۲۹ نفر دیگر زخمی شدند.

18 سال بعد اما دو روزنامه نگار مطرح رژیم صهیونیستی در این راستا با ارائه اطلاعاتی مبنی بر نقش داشتن نفتالی بینت وزیر اقتصاد رژیم صهیونیستی و رئیس حزب خانه یهودی در انجام کشتار قانا در تجاوز موسوم به خوشه خشم که در سال 1996 صورت گرفت بار دیگر این موضوع را به ویترین رسانه‌ها بازگرداندند.
 

یجئال سارینا در پیوست هفتگی روزنامه صهیونیستی یدیعوت آحارونوت نوشت که وقتی تحرکات یگان نظامی ماجلان به سرکردگی بینت در این منطقه از سوی عناصر حزب‌الله لبنان لو رفت و این گروه زیر آتش جریان مقاومت قرار گرفت، وی خواستار آتش پشتیبانی شد و موشک‌ها منطقه پناه گرفتن شهروندان لبنانی را هدف قرار دادند.

رافیف دروکر خبرنگار دیگر صهیونیستی که به این موضوع پرداخته نیز نوشت که نفتالی بینت با اشتباه بزرگ خود مشکل بزرگی را برای اسرائیل درست کرد. در پی انتشار این مطالب درگیری‌های لفظی بین دروکر و بینت در گرفت و دروکر در ضمن این  مشاجره، بینت را به فساد مالی نیز متهم کرد.

رسانه‌های رژیم صهیونیستی سعی کردند به گونه‌ای به این ماجرا بپردازند که کشتار غیر نظامیانی که در اردوگاه نیروهای بین‌المللی پناه گرفته بودند را غیر عمد جلوه دهد، آنها مدعی شدند که از پناهنده شدن صدها شهروند لبنانی به این اردوگاه اطلاعی نداشتند.

نفتالی بینت که این روزها به عنوان یکی از رهبران گروه‌های اصلی حاضر در انتخابات به شمار می‌رود، در آن سالها فرمانده یگان ماجلان بود که به مدت 8 روز به  داخل اراضی لبنان تجاز کرده بودند. شناسایی تحرکات این گروه باعث گلوله‌باران آن‌ها از سوی عناصر حزب‌الله لبنان شد و در این زمان بینت به اتاق فرماندهی عملیات اعلام کرد که موقعیت آنها لو رفته و خواستار آتش پشتیبانی برای نجات از معرکه شد، اسرائیلی‌ها مدعی هستند که پرتاب موشک گسترده که منجر به کشتار قانا شد، در پی این درخواست صورت گرفته است.

وی ضمن سخنانی در کنگره تجارت خارجی در تل‌آویو با دفاع از عملکرد خود بدون اشاره به اشغالگری صهیونیست ها در لبنان مدعی شد که 20 سال پیش به لبنان رفته است تا از ساکنان شمالی سرزمین‌های اشغالی دفاع کند. وی تأکید کرد که به این علت عذرخواهی نمی‌کند و به اقداماتی که انجام داده افتخار می‌کند.

در همین راستا ده‌ها نفر از افسران بازنشسته یگان ماجلان با حمایت از بینت اعلام کردند که صرف‌نظر از تمایلات و گرایش‌های سیاسی و حزبی خود حملاتی که بر ضد بینت در روزهای اخیر از سوی رسانه‌ها مطرح شده را مردود می‌دانند. آن‌ها عملکرد بینت را حرفه ای، خونسردانه و با مسئولیت‌پذیری و انضباط بالا دانسته و اعلام کردند که نشان دادن مسائل به صورت متناقض درست نیست و با اهداف مغرضانه برای گمراه کردن افکار عمومی مطرح می‌شود.
 

 

شاید در نگاه اول انتشار چنین گزارش هایی افشاگری برای تخریب یک کاندیدای انتخاباتی به نظر برسد، اما موج سواری راست گرایان صهیونیستی بر افراط گرایی افکار عمومی شهرک نشینان و ساکنان سرزمین های اشغالی نشان می دهد که مبارزه با امت اسلام در منطقه پیرامونی سرزمین های اشغالی و کشتار بیشترین تعداد از مردم فلسطین و لبنان بهترین تبلیغ برای جذب آراء صهیونیست های افراطی به این جریان های سیاسی است. موضوعی که نتایج آن در انتخابات کنیست خود را به خوبی نشان خواهد داد.

در حالی که نظرسنجی‌ها در مورد گرایشات افکار عمومی صهیونیست‌ها، حکایت از پیروزی جریان افراطی را در انتخابات آینده دارد و حتی نام نفتالی بینت به عنوان وزیر جنگ در کابینه آینده رژیم صهیونیستی نیز مطرح شده است، این رویکردهای رسانه‌ای نشان از بازی فریبنده‌ای برای کشاندن افکار عمومی به سمتی دارد که ماشین تبلیغاتی رژیم صهیونیستی به دنبال آن است.
 

 

روایت صهیونیست ها از کشتار اول قانا مدعی است که این حمله بعد از "مقاومت حزب‌الله لبنان" در برابر یگان ماجلان صورت گرفت! این رسانه‌ها از سوی دیگر مدعی شدند که حمله به این مرکز بین المللی در حالی صورت گرفت که آن‌ها از پناه بردن مردم به این منطقه اطلاعی نداشتند! مختصر اطلاعات عمومی از عملکرد سرویس‌های جاسوسی و ضد جاسوسی بویژه در فضای جنگی و داده‌های اطلاعاتی ماهواره‌های نظامی کذب این دروغ آشکار را روشن می‌کند، اما نکته قابل توجه در این افشاگری ساختگی، بازار گرمی برای یکی از سران راست‌گرای اسرائیلی برای تصدی پست‌های مهم در کابینه آینده رژیم صهیونیستی است.

رویکرد افکار عمومی صهیونیست‌ها نشان می‌دهد که تنها کسانی پیروز "دموکراسی صهیونیستی" خواهند بود که بیشترین آمار قتل و جنایت را در کارنامه فعالیت‌های نظامی خود ثبت کرده باشند، موج حضور نظامیان و عناصر سرویس‌های جاسوسی اسرائیل در عرصه سیاست امروز این رژیم گواه این مطلب است.
 

عرصه جدید انتخاباتی رژیم صهیونیستی جایی برای امثال یائیر لاپید رئیس حزب میانه روی "آینده‌ای هست" ندارد،  وی که در انتخابات گذشته به صورت ناگهانی 19 کرسی از پارلمان را به خود اختصاص داده و در جایگاه دوم قرار گرفت، به علت مخالفت با افزایش بودجه نظامی و امنیتی رژیم صهیونیستی و کاهش بودجه خدمات‌رسانی و اجتماعی نه تنها از سوی احزاب مختلف صهیونیستی تحریم شده و هیچ حزبی حاضر به ائتلاف با وی نیستند، بلکه نتایج نظرسنجی‌های مختلف از افت شدید آراء وی در میان هواداران گذشته‌اش نیز خبر می‌دهد. این در حالی است که یکی از مهم ترین شعارهای وی کاهش مالیات مسکن و بهبود شرایط اجتماعی و رفاهی صهیونیست ها بود.

ضد تبلیغ ظاهری برخی رسانه‌های صهیونیستی بر ضد نفتالی بینت البته با حمایت تمام قد برخی دیگر از رسانه‌ها از وی همراه شده است، در این راستا روزنامه صهیونیستی هاآرتص ضمن اشاره به جایگاه احتمالی بینت در پست وزارت جنگ در کابینه آینده اسرائیل وی را فرمانده‌ای شجاع توصیف کرد که با وجود کوتاه بودن دوره خدمت نظامی‌اش اطلاعات گسترده و خوبی از فعالیت‌های نظامی دارد و این موضوع وی را برای تصدی وزارت جنگ گزینه‌ای مناسب قرار می‌دهد.
 

دیوید زونشتاین رئیس سازمان بتسلیم که در یگان ماجلان معاون بینت بوده نیز برخی اظهارات در مورد بی‌لیاقتی وی را غیر واقعی خوانده است.

مجموعه این تحولات نشان می‌دهد که فارغ از روند دموکراتیک! در انتخابات زودهنگام پارلمان رژیم صهیونیستی تصمیم‌سازان پشت پرده جریان صهیونیسم به جمع‌بندی نهایی در مورد کابینه آینده رژیم صهیونیستی رسیده اند و ماشین تبلیغاتی این رژیم در راستای بازاریابی برای افراد مطرح در این کابینه مشغول کار شده است.