به گزارش شبکه خبری هزاره سوم به نقل از جهان نیوز؛

استاد مهدی مشفق کاشانی دیشب در پی حمله قلبی در بیمارستان دار فانی را وداع گفت.

وی قرار بود دیشب در انجمن شاعران ایران در مراسمی شرکت کند.

در این مراسم شاعران پیشکسوت زیادی حضور داشتند و پس از این ماجرا به خانه مهدی مشفق کاشانی رفتند تا این ضایعه را به خانواده وی تسلیت بگویند.

عباس کی‌منش ملقب به مشفق کاشانی متولد ۱۳۰۴ شهر کاشان بود. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همین شهر به پایان رساند.

چندی پیش بود که مراسم بزرگداشت وی در مؤسسه اوج برگزار شد. از استاد مشفق کاشانی دهها مجموعه شعر منتشر شده است.
به نوشته تسنیم،از رییس هیأت مدیره‌ انجمن شاعران ایران، ده‌ها مجموعه شعر چون «سرود زندگی»، «سراب آفتاب»، «آذرخش»، «آینه خیال»‌و ... منتشر شده است.

برخی از این آثار دین شرح است:

«صلای غم» تضمین ۱۲ بند محتشم کاشانی
«خاطرات» (سال ۱۳۲۴)
«سرود زندگی» (سال ۱۳۴۲)
«شراب آفتاب» (سال ۱۳۴۲)
«آذرخش» (گزینه اشعار)
«آینه خیال» (سال ۱۳۷۲)
«بهار سرخ سرود» (سال ۱۳۷۳)
«هفت بند التهاب» (سال ۱۳۷۵)
«نقشبندان غزل» (سال ۱۳۶۵)
«انوار ۱۵خرداد» (سال ۱۳۶۵)
«خلوت انس» (سال ۱۳۶۸)
تصحیح «دیوان حاج سلیمان صباحی بیدگلی» با همکاری پرتو بیضایی (سال ۱۳۴۰)
«مجموعه شعر جنگ»
تذکره‌ی شاعران معاصر
راز مستان

مشفق کاشانی از جمله شاعرانی است که در مصیبت سید و سالار شهیدان، امام حسین علیه‏السلام اشعار پر سوز و گدازی دارد. هم اکنون ترجیع بندی در مرثیه‏ی سیدالشهداء علیه‏السلام از او بجای مانده است. مشفق کاشانی در این ترجیع بند به استقبال ترجیع بند محتشم کاشانی رفته و از او پیروی نموده که بند اول آن چنین سروده شده است:

از موج فتنه چشم جهان غیرت یم است
وز تندباد حادثه پشت فلک خم است‏

صبح امید چون شب تاریک مظلم است
«باز این چه شورش است که در خلق عالم است»

«باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است»
هر جا نشان محنت و مردم به غم قرین

افکنده‏اند غلغله تا چرخ هفتمین‏

گردون فکنده بس گره از درد بر جبین
«باز این چه رستخیز عظیم است کز زمین»

«بی‏نفخ صور خاسته تا عرش اعظم است»
از لوح سینه رفته چرا نقش آرزو

فریادها شکسته ز اندوه در گلو

خورشید برده سر به گریبان غم فرو
«این صبح تیره باز دمید از کجا کزو»

«کار جهان و خلق جهان جمله در هم است»
هر جا به گوش می‏رسد آوای انقلاب

خلقی به ماتمند و جهانی در اضطراب‏

جان در تلاطم آمده دل را نمانده تاب
«گویا طلوع می‏کند از مغرب آفتاب»

«کآشوب در تمامی ذرات عالم است»
روشن به راه دید چراغ امید نیست

کس را هوای شادی و گفت و شنید نیست‏

زین ابر تیره اختر شادی پدید نیست
«گر خوانمش قیامت دنیا بعید نیست»

«این رستخیز عام که نامش محرم است»
شوری به سر فتاده که جای مقال نیست

جز غم نصیب مردم شوریده حال نیست‏

باغ حیات را پس ازین اعتدال نیست
«در بارگاه قدس که جای ملال نیست»

«سرهای قدسیان همه بر زانوی غم است»
خلق جهان ز سوز نهان نوحه می‏کنند

از دست داده تاب و توان نوحه می‏کنند

هر جا ز دیده اشک فشان نوحه می‏کنند
«جن و ملک بر آدمیان نوحه می‏کنند»

«گویا عزای اشرف اولاد آدم است»
شاهی که افتخار بدو کرده عالمین

بابش علی و فاطمه را هست نور عین‏

از شرم روی او به حجابند نیرین
«خورشید آسمان و زمین نور مشرقین»

«پرورده‏ی کنار رسول خدا حسین علیه ‏السلام»

بازخوانی پیام امام خامنه‌ای به همایش نکوداشت استاد مشفق کاشانی

حضرت آیت‌الله امام خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیامی به همایش نکوداشت استاد مشفق کاشانی تصریح کردند: شعر ایشان در خدمت هدفها قرار می‌گیرد؛ در خدمت هدفهای دینی و هدفهای انقلابی.

همایش نکوداشت استاد مشفق کاشانی روز دوشنبه ۲۱ مردادماه ۹۲ برگزار شد.

متن کامل پیام حضرت آیت‌الله امام خامنه‌ای به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

اولاً بسیار کار بجا و درستی انجام دادید که برای جناب آقای مشفق -شاعر عزیزمان- بزرگداشت گرفتید، نکوداشت گرفتید. یقیناً تقدیر و برجسته‌سازی شخصیّت و خصوصیّات برجستگان ما، کمک می‌کند به اینکه جوانان ما، کسانی که استعداد دارند و ظرفیّت دارند، بتوانند حرکت کنند و پیش بروند. وقتی از شاعر تمجید می‌شود، نفس این شاعرپرور است. شما می بینید، در دوران‌های گذشته شعرای بزرگی که مورد تشویق و تمجید حکّام وقت قرار گرفتند، موجب شده که در همان مجموعه کسان زیادی شاعر و نکته‌پرداز و مضمون ساز به وجود بیاید؛ این چیز اساسی‌ای است. بنابراین تشویق شاعران بزرگ و برجسته کردن شخصیّت آنها کمک میکند به پیشرفت ادبیّات و شعر.

جناب آقای مشفق هم از شعرای خوب زمان ما هستند. بنده البتّه از قدیم با بعضی از اشعار ایشان -در مطبوعات و اینها- آشنا بودم و شخص ایشان را هم که از اوائل انقلاب به اتّفاق آقای حمید و مرحوم شاهرخی و اینها، مکرّر آقایان را زیارت می‌کردیم؛ از شعرهایشان می‌شنیدیم، استفاده میکردیم. و غزل ایشان، غزل پخته و مضمون دار و خوش اسلوبی است؛ یعنی یکی از غزل سرایان برجسته‌ی زمان ما جناب آقای مشفق هستند؛ بیشتر سبک عراقی - و در عین حال دارای مضمون، دارای الفاظ شسته‌رفته و پخته - غزل ایشان را تشکیل می‌دهد. حالا البتّه ایشان در فنون دیگر هم شعر می‌گویند، قصیده هم می‌گویند، قطعه هم می‌گویند، لکن غزل ایشان یک برجستگی ویژه‌ای دارد. در جلسات شعری‌ای که بنده در آنجاها حضور داشته‌ام و توانسته‌ام بشنوم از شعرها، شعر ایشان همیشه یک شیرینی و برجستگی و زیبایی خاصّی داشته. جا دارد که از ایشان حقیقتاً تشویق بشود.

علاوه بر جنبه‌ی شعری محض، دو خصوصیّت دیگر هم در آقای مشفق هست که قابل توجّه است: یکی اینکه شعر ایشان در خدمت هدفها قرار می‌گیرد؛ در خدمت هدفهای دینی و هدفهای انقلابی. از اوّل انقلاب - از قبل انقلاب هم شاید همین‌جور بوده؛ امّا آنچه من اطّلاع دارم در دوران انقلاب ]است[- شعر ایشان، چه شعر مذهبی و به اصطلاح شعر آئینی‌ای که ایشان گفتند در مدایح و در موضوعات مربوط به ائمّه (علیهم السلام)، و چه شعرهایی که درباره‌ی مسائل انقلاب گفتند، همه‌ی اینها شعرهای مفید و اثرگذاری است. آن بیت اوّل همین غزلی که الان ایشان گفتند، به نظر من می‌ارزد به خیلی از شعرها و گفته‌ها و نوشته‌ها؛ در وقتی که دشمن و بعضی از دوستهای نادان سعی می‌کنند فضاها را تیره و تار جلوه بدهند، می‌گویند اگر هوش و گوشی وجود دارد، اینجا پنجره ها باز است. اینها خیلی نکات مهمّی است. در غزل ایشان همیشه در طول این زمانها آدم مشاهده می‌کند.

نکته‌ی دوّم شخصیّت خود ایشان است؛ ایشان یک انسان محترم و آراسته به اخلاق خوب، به رفتار خوب محسوب می‌شوند و ما در طول این حدود سی وچند سال که با ایشان آشنا هستیم و مرتبطیم و از ایشان شنیدیم و گاهی با ایشان نشست و برخاست کردیم، همیشه این رفتار را از ایشان ملاحظه کردیم.

امیدواریم ان‌شاء الله خداوند به ایشان سالهای طولانی عمر بدهد؛ ایشان را، آقای حمید را - این پیش‌کِسوتهای شعر معاصر را- بایستی ارجمند داشت و عزیز داشت؛ ان‌شاء الله آینده‌ی ادب و شعر فارسی هم به همین مناسبت و به همین میزان پیشرفت داشته باشد.

والسّلام علیکم و رحمه الله