به گزارش شبکه خبری هزاره سوم، سعید ساداتی: خبر گرانی و تک نرخی شدن بنزین را می توان یک شوک به مردم قلمداد کرد. شوکی که رانندگان در صفوف طویل پمپ های بنزین بهتر آن را لمس کردند. شبی که قرار بود سهمیه‌ کارت‌های سوخت شارژ شود، به یکباره بنزین نایاب شد. ساعت از ۱۲ گذشت اما خبری از تزریق بنزین نبود!

خبر پیچید که مشکل فنی است و سهمیه سوخت نهایتا تا دو روز آینده به کارت‌های سوخت واریز می شود اما بیژن حاج محمدرضا،رییس انجمن جایگاه‌داران سوخت با صداقت گفت «ما این دروغ را سر زبان‌ها انداختیم چون برخوردها تند شده بود و باید کاری می‌کردیم تا ماجرا بالا نگیرد.»

به عبارت دیگر وی اعتراف کرد «مجبور شدیم به مردم دروغ بگوییم.»
 

البته ماجرا تنها به همین یک دروغ ختم نمی شود، اوایل اسفند سال گذشته بود که نوبخت صراحتا اعلام کرد «در سال ۹۴ بنزین و گازوئیل و سایر فرآورده‌های نفتی گران نمی‌شود»
 

آزاد شدن نرخ بنزین و تبدیل قیمت از ۷۰۰ به ۱۰۰۰ تومان در حالی است که طبق مصوبه مجلس، دولت تنها اجازه داشت قیمت بنزین را در سال جدید ۵ درصد گران کند. حالا تنها یک چرتکه انداختن ساده نیاز است برای محاسبه این معادله که افزایش قیمت از ۷۰۰ به ۱۰۰۰ تومان، چند درصد می شود!
 

چند ماه قبل‌تر یعنی آذرماه ۹۳ نیز مردم به خاطر دارند که آقای نوبخت رسما اعلام کرده بود «گرچه دولت برنامه ای برای افزایش قیمت نان ندارد اما به نانوایی‌ها اجازه دادیم تا ۳۰ درصد قیمت نان را گران کنند!»
 

نانوایی‌هایی یک به یک به بهانه قیمت آزادپز قیمت خود را افزایش دادند و کَکِ هیچ مسئولی هم نگزید و قسمت خوب ماجرا آنجا بود که «دولت برنامه ای برای افزایش قیمت نان نداشت.»

اما تنها یک روز پس از اعلام رسمی گرانی بنزین و بهتر بگوییم آزاد شدن قیمت بنزین، خبر «پیشنهاد وزارت نفت به دولت برای افزایش ۱۰ تا ۲۰ درصدی قیمت گاز» بر روی خروجی خبرگزاری ها قرار گرفت و فردای آن روز تحقق یافت.
 

انتشار خبر پیشنهاد «نفتی‌ها» به هیأت دولت تنها چند ساعت در حد پیشنهاد باقی ماند و خیلی زود «تصویب» شد! از این رو باید گفت، سرعت عمل دولت در افزایش قیمت‌ها و گرانی‌ها ستودنی است!

به تمامی سیاهه بالا، اخبار ضد و نقیض حذف یارانه ها را نیز اضافه کنید. حالا مردم هر ماه و در موعد مقررِ واریز یارانه این استرس به جان‌شان می افتد که نکند نام‌شان در لیست «مرفهین بی درد» برُ خورده باشد و یارانه به آنها تعلق نگیرد!

بر این اساس بعید به نظر می رسد که گرانی گاز پایانی باشد بر سناریوی سریال گرانی‌های دولتی؛ و ظرف چند روز و حتی یکی دو ماه آینده باید منتظر انتشار اخبار دیگری از این قبیل باشیم.
 

لیستی از دسته گل گرانی‌های دولت در ماه‌های اخیر:

مرغ و تخم‌مرغ گران شد (۳ خرداد ۹۴)
 

ماه رمضان نیامده کالاهای اساسی گران شد (۴ خرداد ۹۴)
 

سیم کارت گران شد (۴ اردیبهشت ۹۴)
 

تعرفه های پزشکی گران شد (۷ اردیبهشت ۹۴)
 

افزایش قیمت ۶ قلم کالا نسبت به هفته مشابه ماه قبل (۲۵ اسفند ۹۳)
 

شب عید پرتقال گران شد (۲۷ اسفند۹۳)
 

برق ۱۰ تا ۲۰ درصد گران شد (۹ اسفند۹۳)
 

کرایه های تاکسی و اتوبوس گران شد ( ۲۵ بهمن ۹۳)
 

نان بیش از ۳۰ درصد گران شد (۱۰ آذر ۹۳)
 

مصالح ساختمانی گران شد (۲۴ فروردین ۹۳)
 

صیفی جات اندکی گران شد (۷ اسفند ۹۳)
 

آب و برق و گاز در سال ۹۴ گران خواهد شد (۲۹ آذر ۹۴)
 

اما در پایان تنها یک سؤال بوجود می آید و آن این است که دولت چه هدفی را با افزایش قیمت ها دنبال می کند؟! چرا دولتی که در سال گذشته یکی از دستاوردهای خود را کاهش نرخ تورم اعلام کرده بود، با آغاز سال جدید حاضر شده است این روند را معکوس کرده و قیمتها و به تبع آن تورم را افزایش دهد؟!

روند مذاکرات، طی دو سال گذشته چندان مورد قبول دولت نبوده است. نه استکبار از منافعش دست کشیده و حاضر نیست تحریم ها را یکجا لغو کند و نه کشور می تواند بیش از این به غرب امتیاز و اجازه بازرسی از مراکز نظامی و حساس و بازجویی از مقامات و دانشمندانش را بدهد؛ حالا دولت مانده و دو سالی که گذشت و کارهای اقتصادی بر زمین مانده و کوهی از توقعات مردمی که خود با وعده سریع به سرانجام رساندن مذاکرات و حل مشکلات اقتصادی پس از برداشته شدن تحریمها به آن دامن زد.

بی شک دولت باید این توقعات را پاسخ بدهد؛ اما چه پاسخی برای عمر بر باد رفته مردم طی دو سال گذشته دارد؟!

آیا مردم حق ندارند شک کنند که در یک سناریوی از پیش طراحی شده توسط مشاوران ارشد غرب گرا و آشنایان به شیوه های پیچیده عملیات روانی، قرار است با تحت فشار قرار گرفتن مردم در حوزه اقتصادی و گران کردن کالاهای اساسی به خیال خامشان، نظام بر اثر فشار مردمی، توافقی را بپذیرد که نه تنها تحریمها را بر نمی دارد بلکه علاوه بر تحقیر ملت، دسترسی به مراکز نظامی کشور و بازجویی از مقامات و دانشمندانش را هم می دهد؟ 

آیا دولت پس از دو سال به یک شعار قدیمی بازگشته است: «توافق بد از عدم توافق بهتر است»؟! شعاری که رهبر معظم انقلاب درباره آن صراحتا فرمودند: «معتقدیم که توافق نکردن، بهتر است از توافق بد. مطمئنّم که ملّت ایران هم آن توافقی را که در آن عزّت او محفوظ بماند، احترامش محفوظ بماند، منافعش حفظ بشود، مخالفتی ندارد، موافقت خواهد کرد؛ منتها باید این خصوصیات، «بلاشک» ملاحظه بشود؛ باید تکریم و حرمت ملّت ایران و مساله‌ی اساسیِ مهمّی که عبارت است از پیشرفت ملّت ایران، محفوظ بشود و محفوظ بماند.»
 

کسی در نیت خیر اکثریت کابینه منتخب مردم برای خدمت به آنان و حل مشکلاتشان تردیدی ندارد، اما رویدادهای ماه های اخیر حکایت از آن دارد که جریانی نفوذی در داخل دولت وجود دارد که خیر دولت و کشور و ملت را نمی خواهد. مسأله اصلی این جریان نه حل مشکلات مردم و رفع تحریم ها به عنوان اولویت های تعریف شده دولت، بلکه برقراری رابطه با آمریکا به هر قیمت ولو باقی ماندن تحریمهاست.

پیام صریح این سناریو به مردم آن است که: «علت افزایش قیمت ها، صرفا مشکلات اقتصادی ناشی از تحریم است و حل همه مسائل اقتصادی نیز در گرو توافق به هر شکل ممکن است.» این در حالی است که یکی از انتقادات حجت الاسلام روحانی در تبلیغات انتخاباتی این بود: «اینکه برخی مسئولین همه مشکلات را به گردن عوامل خارجی می‌اندازند نادرست است. چون حتی قبل از آثار تحریم‌ها نیز، اقدامات متناسب با درآمد ارزی بی‌سابقه کشور نبوده است.» (نشست هفتگی اعضای جامعه وعاظ تهران ـ ۲۱ اسفند ۹۱) 

حال باید منتظر ماند و دید که آیا همچنان سیل انتشار خبرهای مربوط به گرانی تداوم خواهد داشت؟ ادامه گرانی ها در سایر کالاها بی شک به تقویت این سناریوی احتمالی منجر خواهد شد.