۱- اربعین و آذرماه گذشت. اسفند شد و فصل اکران های خصوصی فیلم «محمد رسول‌الله» رسید؛ یک اکران در خاطرم جاودانه شد. «سردار قاسم سلیمانی»، خانواده عماد مغنیه از جمله فرزند کوچک ایشان، «مصطفی مغنیه» و افراد دیگری نیز از جریان مقاومت در اکران فیلم حضور داشتند. جملاتی را که شنیده ام، «نقل به مضمون» می کنم که آن سردار بزرگ پس از اکران فیلم در سالن وزارت ارشاد از جای برخاست و در کمال تواضع گفته بود: «سال ها فکر می کردم کاری که دوستانم در حوزه جبهه نبرد انجام می دهند، جهاداکبر است اما بعد از دیدن «محمد رسول‌الله»(ص) آقای مجیدی، دریافتم که «جهاداکبر» را ایشان در حوزه فرهنگ و هنر انجام می دهند.»

و جملات دیگر در وصف این کارگردان بزرگ ایرانی و فیلم ارزشمند «محمد رسول‌الله»(ص) بیان کردند و در پایان این اکران خاطره انگیز سردار به نشانه سپاس از مجیدی انگشتر خود را به مجیدی هدیه دادند. وصف و بازگویی نحوه مواجهه تاریخی خانواده شهید مغنیه با این فیلم و اصرار دخترشان که در آن جلسه حضور نداشت برای مشاهده این فیلم که منجر به سفر چندی پیش آنها به تهران شد؛ زوایای دیگری از جلسه و ماجراست که به وقتش عوامل فیلم آن را بازگو خواهند کرد.

غرض از بیان آن اکران خاطره انگیز این بود که سردار سلیمانی در کمال خضوع جهاداکبر را در فیلم مجیدی دیده بود اما کیست که نداند مجاهدتهای سردار موجب این آرامش و امنیت شده است و بستری را فراهم کرده که بزرگانی چون مجیدی بتوانند به خوبی و با چیره دستی فیلمی بسازند که مجاهدتی بزرگ و عامل عزت امت اسلامی شود.

باید بر دستان «سلیمانی» و «مجیدی» بوسه زد که ایثارگرانه در این فضای پر از هیاهو مجاهدت کردند و اکنون انگشتر قاسم سلیمانی در دستان «مجیدی» است. این انگشتر در دستان مجاهدان عرصه اقتصاد، سیاست و فرهنگ می تواند باشد تا امت اسلامی جهشی بزرگ را تجربه نماید.

٢- تاکنون در دنیای اسلام دو فیلم برای وجود پربرکت حضرت پیامبر(ص) ساخته شده است. یکی پیامبرِ«مصطفی عقاد»(۱۹۷۶) و این بار «محمد رسول‌الله» مجیدمجیدی(۲۰۱۵). کار ماندگار و به یادماندنی «عقاد» برش هایی زیبا از دوران زندگی پیامبر بود و داستانی یکدست نبود اما روایت مجیدی هر چند در مورد دوران کودکی حضرت ختمی مرتبت(ص) است اما روایتی یک دست و فیلم دارای داستان و سناریویی کامل است.

۳- فیلم با استحکام و قوت این باور اصیل را بیان می دارد که محمد(ص) پیامبر خاتم است و سایر ادیان پیش از او منسوخ و آنچه خدا از اکنون از بندگان می خواهد، ایمان به «اسلام» است. در طول فیلم یک یهودی که شباهت های بسیاری با صهیونیست های امروزی دارد؛ تمام تلاشش را در محو محمد(ص) انجام می دهد. با این همه برخلاف همه فیلم های هالیوود، هیچ جسارت و توهینی به ادیان و بزرگان آنها نمی شود و تعامل زیبای اسلام با مسیحیت و حتی یهودیت را می بینید. به نظرم حتی اگر یک مسیحی نیز فیلم «محمد رسول‌الله» را ببیند حس خصومت و دشمنی را نخواهد داشت. در میان یهودیت هم لایه های افراطی و خشن آن(به قرائت من صهیوینست ها) نیز به روشنی از سایر یهودیان جدا شده است.

۴- زنده به گور کردن دختران، یکی از دردناکترین روایت های تاریخ بشری است. مجیدی این ماجرای سیاه را به گونه ای روایت می کند که بیننده در کلام محمد(ص) «امید» را یافته و در نهاد وجودی مخاطب جوانه می زند. چیزی که متاسفانه بسیاری از فیلم سازان ایرانی از آن بی بهره بوده و گویی امید تنها پارامتری است که به آن نمی اندیشند.

روایت بی همتای مجید مجیدی از اتفاق بزرگ عام‌الفیل، حمله سپاه ابرهه به کعبه و صحنه جذاب فیلم از دفاع ابابیل و همچنین سکانس‌ها و دیالوگ های مربوط به تولد حضرت محمد(ص)، جوشیدن آب زمزم، شکستن زنجیره ‌بت‌های داخل کعبه و درخشش آسمان پرستاره همراه با موسیقی متن بیننده را مات و مبهوت خود می نماید و حتی صحنه‌ دویدن شتر به سمت منزل عبدالمطلب و نشستن در حیاط منزل و چگونگی روایت وصال حلیمه، دایه پیامبر به ایشان یا قسمتهایی از فیلم که مربوط به زنده به گور کردن دختران است و نحوه برخورد مهربانانه رئوفانه و رحیمانه پیامبر، همه و همه چیره دستی مجیدی را نشان می دهد که توانسته قطره کوچکی از مهربانی های محمد(ص) به روی پرده سینما بیاورد.

۵- شاید برخی دغدغه مندان نگران این باشند که با جوسازی های جریان وهابیت در کشورهای اسلامی مانع از اکران این فیلم شوند اما تجربه نشان داده همه این جوسازی ها موجب خواهد شد فیلم در قالب های غیررسمی و در فضای وب با اقبال جهان اسلام دیده شود.

اما چه شگفت انگیز و معجزه آسا که وقتی همه دنیا از هالیوود تا داعش دست به دست هم داده تا چهره خشن از اسلام و پیامبر مهربانی ها را به تصویر بکشند؛ فیلم «محمد رسول‌الله» این فضا را شکسته و کار مخلصانه اینگونه است به موقع می آید و به موقع دل ها را از زنگار و غبار روزگاران می زداید.