به گزارش هزاره سوم بدون تردید در اذهان کسانی‌که روند امور را در منطقه به طور عام و سوریه و عراق به طور خاص دنبال می‌کنند، سوالاتی درباره ماهیت گروه تروریستی داعش که به تازگی در منطقه پای به عرصه گذاشته و اینکه چرا در مدتی کوتاه این چنین معروف شده، مطرح است.

خبرنگار ما در بغداد در این ارتباط با «احمد الشریفی»، کارشناس عراقی امور امنیتی به گفت‌وگو نشسته و نظر وی را در این خصوص جویا شده است.

الشریفی بر این باور است که گروه تروریستی داعش پس از آن که آمریکا از اقدام نظامی علیه سوریه منصرف شد، پای به عرصه میدانی سوریه گذاشت. به عبارت دیگر پس از اینکه واشگتن دریافت، اقدام نظامی علیه سوریه منافع آمریکا را نه تنها در سوریه بلکه در منطقه به خطر می‌اندازد، متوسل به ترفند دیگری شد.

این کارشناس امور امنیتی توضیح می‌دهد: امتناع آمریکا از اقدام نظامی علیه سوریه، محور دشمن سوریه و در راس آن رژیم صهیونیستی را واداشت تا معادله جدیدی را وارد عرصه میدانی سوریه کند و در آن زمان بود که شاهد پای گذاشتن داعش به عرصه سوریه شدیم.

وی می‌افزاید: در ثبات این مدعا کافی است، به این نکته اشاره کرد که نیروهای مبارزه با تروریسم در خصوص مبارزه با گروه‌های تروریستی همواره می‌گفتند که ما با افرادی مبارزه می‌کنیم که شیوه‌های مبارزاتی آنها همچون کماندوهای اسرائیلی می‌جنگند و سلاح آنها «اوزی» است که مهمترین سلاح اسرائیلی‌ها است، در حالی‌که گلوله‌ها و پوکه‌های تیرهای آنها ساخت اسرائیل است و گروه مورد نظر آنها گروه تروریستی داعش است.

الشریفی خاطر نشان کرد: این بدین معنی است که ما وارد معادله و موازنه قدرت‌های بسیار خطرناکی در عراق و منطقه می‌شویم و به همین دلیل نیازمند اداره حکیمانه امور و سپردن آن به افراد صاحبنظر و کارشناس هستیم تا وارد میدان شوند و اداره امور را به دست گیرند.

وی ادامه داد: ارتش عراق هنگامی‌که در بیابان‌ها با داعش مبارزه کرد، خسارات سنگینی را به آنها وارد کرد، به همین منظور داعش برای جلوگیری از وارد آمدن خسارات بیشتر به خود وارد شهرها شد تا ارتش عراق را به داخل شهرها بکشاند و قضیه را طایفه‌ای و مذهبی جلوه دهند. در چنین شرایطی ارتش در برابر دو گزینه قرار دارد، یا اینکه وارد شهرها شود که در این صورت احتمال افزایش تلفات غیر نظامیان وجود دارد و اگر از ورود به شهرها امتناع کند، در معرض خسارات بیش از پیش قرار خواهد گرفت.

الشریفی با انتقاد از نقش کم رنگ شوراهای بیداری در مبارزه با تروریسم در عراق گفت: این شوراها بیش از 30 هزار شغل ایجاد کردند و درخواست حقوق از دولت می‌کنند، اما هیچ نقشی از آنها در مبارزه با گروه‌های تروریستی مشاهده نمی‌شود.

وی گفت: در عراق کاملا این امر احساس می‌شد که برخی تلاش دارند، روند سیاسی در این کشور و موسسات امنیتی و نظامی آن را هدف قرار دهند و نمی‌خواهند عراق ارتش قدرتمندی داشته باشد، به همین دلیل برای مقابله با این ترفند، نیاز به دولتی آگاه و با تدبیر احساس می‌شود تا مانع ریخته شدن بیش از پیش خون‌ها در کشور شود و روند سیاسی را با آگاهی و تدبیر پیش ببرد.

الشریفی در ادامه به این نکته اشاره کرد که وقتی دستگاه‌های نظامی را برای مبارزه با گروه‌های تروریستی به مناطق بحران زده ارسال می‌کنیم، باید حمایت‌های سیاسی لازم از آنها را نیز به عمل آوریم، نه اینکه آنها را بدون حامی و پشتوانه راهی مناطق بحران زده کنیم.

این کارشناس امور امنیتی عراقی درباره مناطق غربی عراق گفت: دولت عراق درباره اوضاع جاری در مناطق غربی و مانوری که در خصوص احتمال حمله ارتش به شهرهای این منطقه انجام خواهد داد، مرتکب اشتباه استراتژیک شد، چون جایگزین‌های دیگری غیر از این گزینه نیز وجود داشت، از جمله استفاده از نیروهای محلی به جای به خدمت گرفتن 32 نیروی امنیتی برای مقابله با تنها چند صد تروریست.

الشریفی این سوال را مطرح کرد که چرا باید 32 هزار نیروی امنیتی در برابر چند صد تروریستی که از خارج استان به آن آمده‌اند، شکست بخورند؟ این نشان می‌دهد که در دستگاه امنیتی عراق شکاف‌هایی وجود دارد که موجب تضعیف نقش ارتش نیز شد و این موضوعی است که باید به دقت مورد بررسی قرار گیرد.

اما در خصوص طرح الانبار مبنی بر استفاده از فرزندان عشایر و اهالی منطقه در ارتش و نیروی پلیس الانبار الشریفی گفت: قرار است، 5 هزار نیرو به این ترتیب به 32 هزار نیروی امنیتی موجود در استان افزوده شوند، اما سوال این است که آیا این افراد مفید واقع خواهند بود، آیا افرادی سالم و معتمد هستند، افراد مزدور نیستند، قصد آنها نفوذ در دستگاه امنیتی نیست، اینها مواردی است که باید در جذب این افراد مورد توجه قرار گیرند.