به گزارش هزاره سوم  در تحلیل سی ان ان آمده است : ممکن است ایران به روند مثبت خود در جهان ادامه بدهد اما با این وجود هنوز دولت اوباما در انتقال تغییرات سیاست خود در قبال تهران به مردم آمریکا مشکل دارد.

در ادامه این تحلیل که به قلم "کرنلیوس آدباهر" از اعضای موسسه کارنگی نگاشته شده، آمده است : آخرین مثالی که می توان در این خصوص زد مربوط به ماه گذشته و زمانی است که "حسن روحانی" رئیس جمهور ایران، در مجمع جهانی اقتصاد در داووس از کشورهای غربی دعوت کرد تا ار فرصت های موجود در ایران استفاده کرده و اقدام به سرمایه گذاری در این کشور کنند. اما این پیشنهاد و دعوت با نوعی حرکت تحریک آمیز در آمریکا روبرو شد و "وندی شرمن" معاون وزیر خارجه آمریکا در کنگره این کشور با سوال و جواب نمایندگان در خصوص هراس واشنگتن از اینکه مبادا اقدام کشورهای غربی در معامله با ایران سبب از هم پاشیدن نظام کلی تحریم های موجود علیه ایران شود، روبرو شد.

به اعتقاد نویسنده این مطلب، این نوع عملکرد نوعی درک اشتباه از وضعیت موجود در جهان است و باید دید چنین اقدامات در آمریکا در داخل ایران چه بازخوردی دارند. شرمن در پاسخ به نمایندگانی که در خصوص ارتباط کشورهای غربی با ایران نگران بودند گفته بود : اغلب این هیئت هایی که به ایران سفر می کنند در حال آماده کردن خود برای روزی هستند که توافق نهایی با ایران حاصل شود. ما به این هیئت ها گفته ایم که اعتبار خود و شرکت هایشان را با این کار در معرض تهدید قرار داده اند.

آدباهر که به نوشته سی ان ان از سال ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۳ میلادی در دانشگاه تهران علوم سیاسی تدریس می کرده در ادامه تحلیل خود می نویسد : این ایده که بگوییم "به دلایل سیاسی باید از انجام روابط اقتصادی خودداری شود" امری نشدنی است و می تواند تاثیراتی منفی به دنبال داشته باشد. در حقیقت اصرارا بر این نکته که ایران هنوز برای تجارت با غرب آماده نیست بیانگر این مطلب است که سیاستگذاران آمریکایی اهمیت این نکته را که باید در شرایط فعلی ارتباط را با ایران افزایش داد نادیده گرفته اند. اهیمت این موضوع (ارتباط با ایران) زمانی بیشتر به چشم می خورد که مردم ایران خواهان رشد اقتصاد کشورشان هستند.

در ادامه این مطلب آمده است : شرکت های بین المللی که در حال سرازیر شدن به ایران هستند در حال آماده کردن خود برای زمانی هستند که تحریم ها به طور کلی رفع شوند. این امر با موضوع مقابله با موقعیت آمریکا و کم رنگ شدن آن تفاوت دارد. انجام فعالیت آماده سازی در حقیقت سبب افزایش این انتظار در میان بازرگانان و حتی مردم عادی جامعه شده که در انتهای تونل چراغی روشن است. این چنین خوشبینی می تواند همچنین به بهبود موقعیت روحانی در داخل ایران در حالی که منتقدینش در حال انتقاد از توافق تهران و ۱+۵ هستند، نیز کمک کند.

نویسنده این تحلیل در ادامه با انتقاد از سیاست های آمریکا می نویسد : بحث در مورد موضوع ایران بر سر این است که فرض کنیم کدام طرف در موضع درست و کدام طرف در موضع اشتباه قرار دارد. آمریکا باید از این نکته مطمئن شود که در موضع درست قرار دارد. این موضوع درست است که نظام تحریم ها موجب شد ایران پای میز مذاکره بنشیند، اما این نکته معلوم نیست که آیا در حالی که ایران اشتیاق خود برای مصالحه را نشان می دهد ادامه اصرار بر نظام تحریم ها همچنان رویکرد درستی باشد. در حقیقت این طرز فکر که باید فشارهای موجود علیه ایران گسترش یافته و یا حتی بر اساس نظر اعضای کنگره آمریکا تحریم ها را افزایش دهیم امری اشتباه است. اکنون در حالیکه از طریق مذاکره مستقیم وزیران خارجه کشورهای ۱+۵ با همتای ایرانی خود اندکی اعتماد میان طرفین برقرار شده تمام جهان منتظر پایان یافتن این قضیه هستند.

در ادامه تحلیل آدباهر در سی ان ان آمده است : صرف نظر از مباحث سیاسی در عمل نیز اتخاذ رویکرد افراطی برای دلسرد کردن شرکت های بین المللی از تجارت با ایران نیز چندان نمی تواند تاثیر گذار باشد. هر شخصی که مدت زمانی را در ایران سپری کرده باشد حتی قبل از پیروزی روحانی در انتخابات ریاست جمهوری، حتما متوجه حضور موفق برندهای غربی از کوکا کولا گرفته تا ایفون در بازارهای ایران شده است و این بدان معناست که در کشوری که تحت تحریم قرار دارد این شرکت ها می توانند به صورت قانونی با آن داد و ستد داشته باشند.

در حقیقت شرکت های آمریکایی با توجه به وجود ۷۰ میلیون مصرف کننده در ایران می توانند بسیار فعال بوده و با کشوری داد و ستد کنند که از نظر آنها هنوز تهدیدی برای امنیت بین الملل محسوب می شود، اما اگر نگرانی ها رفع شود این شرکت ها از طریق انتظار برای بهبود اوضاع از موقعیتی عالی در بازار ایران بهره مند خواهند بود. توجه به این نکته نیز ضروری است که در صورت بهبود اوضاع و رسیدن ایران و کشورهای ۱+۵ به توافق نهایی شاید دیگر موضع تهران برای تجارت با غرب به سهولت شرایط فعلی نباشد.

نویسنده در این مطلب سعی دارد این مطلب را به قانونگذاران آمریکایی گوشزد کند که در حالیکه شرکت های اروپایی در حال مسابقه با یکدیگر برای عقد قرارداد با ایران هستند، شرکت های آمریکایی در حال از دست دادن فرصت هستند و ممکن است با انجام توافق نهایی میان تهران و کشورهای ۱+۵ شرکت های آمریکایی دیگر فرصت مناسبی برای ورود به بازارهای جمهوری اسلامی نداشته باشند.

آدباهر در پایان می نویسد : در نظر داشته باشید که آمریکا باید قدری نرمتر با موضوع آماده شدن بخش های خصوصی برای داد و ستد با ایران برخورد کند. در این میان "هویج" توسعه اقتصادی شاید بتواند فشار بیشتری برای تغییر در مقایسه با "چماق" تحریم ایجاد کند.