شناسه خبر: 2195 | منتشر شده در مورخ: 1392/12/2 | ساعت: 16:08 | گروه: صفحه نخست |
فشارها بر حاتمی کیا شدت گرفت
در دولت تدبیر انتقاد نداریم؛ فقط تعریف کنید |
به گزارش هزاره سوم ابراهیم حاتمی کیا که در این دوره از جشنواره فجر با ساخت فیلم "چ" در ادای دین جمهوری اسلامی ایران به سردار بی بدیل نبردهای چریکی شهید دکتر چمران، نظرها را به خود خیره کرده بود، با بی مهری مسئولان این جشنواره، به طور تقریبا کامل از صحنه رقابت حذف شد!
شاید علت اصلی این امر، جدای از محتوای فیلم وی که با جریان فیلمسازی و روشنفکری حاکم بر سینمای ایران و همچنین نگرش اصلاح طلبانه ناسازگاری ایدئولوژیک داشت، انتقادات شدید وی از کمیته داوران جشنواره در خصوص عدم توجه به فیلم شیار 143 بود که واکنشهای متعددی را برانگیخت.
اینکه در این میان چه شد و چه ها گفته شد، شاید محل بحث نباشد. اما با روی دادن این اتفاق و عدم حضور حاتمی کیا در برنامه اختتامیه، جنگ رسمی وی با مدیران جدید فرهنگ کشور آغاز شد و باعث انتقادات تند حاتمی کیا به جریان موجود "فرش قرمز دوست" شد. محل اصلی انتقادات وی به روی کار آمدن مدیران فرهنگی کوچک بود که توانایی حضور در این عرصه را ندارند و کار تا بدانجا بالا گرفت که وی با خطاب قراردادن رییس جمهور، از وی درخواست مردان بزرگ برای عرصه فرهنگ کرد!
حرف و خطابی که ظاهرا دارد برای حاتمی کیا سنگین و گران تمام می شود و خبرهای رسیده حاکی از آن است که هجمه سنگینی در پشت پرده برای بازپس گرفتن حرفهای وی در جریان است. فشارهای متعددی که از سوی جریان ناپاک و دیکتاتورمآب هنرمندان روشنفکر نما که تحمل انتقاد معمولی یک استخوان خرد کرده فرهنگ و سینما را نیز ندارند و با دست در دست دادن با نزدیکان رییس جمهور و با کمک افرادی در داخل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بر وی تحمیل شده و عرصه را برای اظهارنظرهای بعدی اش نیز تنگ کرده است. ظاهرا آنچه این جریان خواهان آن است، این است که وی با پس گرفتن آنچه پیشتر بیان کرده بود، به تلطیف صبحتهای قبلی خود پرداخته و انتقادات خود را به سمت و سویی دیگر روانه کند!
حال باید دید ابراهیم حاتمی کیا که در جشنواره فیلم فجر، با هزینه کردن فیلم خود، شیار 143 را به همگان معرفی کرد و حالا به عنوان یکه تاز انتقادات از جریان فاسد فرهنگی در حال قد علم کردن در مقابل این نگرش است، می تواند زیر بار این فشارها طاقت آورده و یا مغلوب آن خواهد شد. چون آنچه در این میان محرز می نماید، این است که امیدی به کاهش فشارها بر وی با وجود افراد معلومالحال جریان مذکور وجود ندارد.