عبدالله امیدی، یک روانشناس گفت: شخصیت‌های خودشیفته اشتغال ذهنی نسبت به ظاهر زیبایی، هوش، ذهن و قدرت خود دارند.

وی افزود: آنها خودشان را برتر از دیگران می‌پندارند بنابراین حس همدلی این افراد با دیگران کمتر است مبتلایان به شخصیت خودشیفته به دلیل اشتغال ذهنی نمی‌توانند با افراد جامعه همدلی کنند و خودشان را به جای دیگران بگذارند.

امیدی ادامه داد: آنها خودشان را افرادی استثنایی و ویژه می‌دانند بنابراین دیگران با آنها رابطه برقرار نمی‌کنند هر چند که مبتلایان به این اختلال نیز نمی‌توانند با دیگران رابطه برقرار کنند. مبتلایان به این اختلال معتقدند که دیگران قدر آنها را نمی‌دانند.

این متخصص بهداشت روانی با اشاره به صفت «حسادت» در این افراد گفت: افرادی که به اختلال شخصیت خودشیفته مبتلا هستند به شدت و به طور مرضی حسود هستند.

وی افزود: این رفتار از آنجا نشأت می‌گیرد که مبتلایان نمی‌توانند دیگران را در جایگاهی بالاتر از خود ببینند و خود را لایق آن می‌دانند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان تصریح کرد: ویژگی دیگر این افراد، بهره‌کشی از دیگران است. آنها در مسائل کوچک خانوادگی نیز همسر و فرزندان خود را استثمار می‌کنند.

وی ادامه داد: مبتلایان به اختلال شخصیت خودشیفته به شدت از انتقاد بیزارند و بیشتر مواقع با خشم نسبت به انتقاد واکنش نشان می‌دهند. این اختلال شخصیت در مردان بیشتر از زنان است.

وی ادامه داد: درباره تأثیر ژن‌ها بر بروز این اختلال باید گفت ژن مانند رنگ مو و چشم در ایجاد این اختلال مؤثر نیست. این خلق و خو است که انتقال پیدا کرده و تحت تأثیر محیط قرار می‌گیرد.

این متخصص بهداشت روانی گفت: در بچه‌ها سرشت‌های مختلفی وجود دارد که با آ‌نها به دنیا می‌آید. برخی بچه‌هایی دنبال محرک می‌گردند و راحت با محیط کنار نمی‌آیند اینها مستعد ابتلا به اختلالات شخصیت خوشه B مانند اختلال شخصیت خودشیفته هستند.

وی خاطرنشان کرد: تنوع‌طلبی ویژگی این کودکان است که با آن بزرگ می‌شوند. بنابراین کودکانی که با سرشت تنوع‌طلبی به دنیا می‌آیند، در آینده نیز افرادی خودشیفته و تنوع‌طلب می‌شوند.