به گزارش شبکه خبری هزاره سوم به نقل از بازار خبر، این روزها خیلی راحت فراموش می کنیم که در جامعه جهانی چقدر نابرابری وجود دارد.

تمامی شهرهایی که در این فهرست موجود هستند پایتخت های کشورهای آفریقایی هستند که نشان می دهد این مستعمره های سابق کشورهای اروپایی این روزها در چه وضعیتی قرار دارند.. این شهر ها به آب تمیز، الکتریسیته و سرویس های عمومی با سختی بسیاری دسترسی دارند اما با این حال با سرعت بسیاری در حال رشد هستند.

نگاهی داریم به فقیرترین شهرهای جهان در سال 2014

آدیس آبابا، اتیوپی

پایتخت کشور اتیوپی با جمعیتی در حدود 3.38 میلیون نفر. این شهر نسبت به سایر شهرهای این فهرست وضعیت مناسب تری دارد ولی همچنان نسبت به یک شهر معمولی بسیار ضعیف عمل می کند. کشور اتیوپی 91 میلیون نفر جمعیت دارد که به نسبت درآمدش جمعیتی بسیار بیش از حد است. این کشور از نظر سیاسی متعادل است اما وجود کشوهای همانند سودان در همسایگی آن باعث شده تا وضعیت سیاسی آن تحت تاثیر قرار گیرد.
این شهر سیستم حمل و نقل عمومی ندارد و افراد برای جابه جایی در آن با مشکلات بسیاری رو به رو هستند. یکی از دلایل مهم دیگر در سرعت پایین رشد این شهر کمبود آب است که در بسیاری از شهرهای آفریقایی مشکلی بزرگ محسوب می شود.

داکار در سنگال

شهر ساحلی داکار پایتخت سنگال است و جمعیتی در حدود 1 میلیون جمعیت دارد. این شهر کاخ ریاست جمهوری را نیز در خود جای داده است.
ماهیگیری و کشاورزی منابع اصلی درآمد این شهر محسوب می شوند و این شهر توانسته از این منابع بهره خوبی ببرد. سازمان ملل پیشرفت شهر را نسبت به بسیاری از شهرهای دیگر آفریقایی مثبت اعلام کرده است اما با درآمدی بسیار جزیی شهر داکار هنوز راه زیادی تا تبدیل شدن به یک شهر مناسب پیش رو دارد.

حراره در زیمباوره

شهر حرارخ (هراره) پایتخت کشور زیمباوه است و در سال های اخیر با نقدهای تند بسیاری مواجه شده است. بسیاری باور دارند که این شهر نسبت به بسیاری از شهرهای هم رده بهتر عمل می کند برای مثال در نگاه اول شما ظاهر شهری تمیزتر و بهتری را در حراره مشاهده می کنید اما با دقت بیشتر متوجه مشکلات بسیار آن می شوید. حراره به مقدار زیادی با کمبود آب مواجه است و در حدود 17 درصد از کل جمعیت آن در حلبی آبادهای اطراف زندگی می کنند.

دار السلام در تانزانیا

17 درصد حلبی آبادهای شهر هراره در برابر این شهر بسیار ناچیز به نظر می آیند، طبق آخرین گزارشات سازمان ملل 70 درصد از جمعیت این شهر د حلبی آباد یا مناطق شبه حلبی آباد زندگی می کنند. یکی از دلایل اصلی این میزان فقر افزایش 2 برابری جمعیت از 2 میلیون نفر به بیش از 4 میلیون نفر در 20 سال گذشته است.
وقتی که تراکم جمعیت افزایش یابد بیماری نیز گسترش پیدا می کند، در حال حاضر بیماری ایدز به شدت در این شهر شایع است.

لوساکا در زامبیا

این شهر در زمینه های همانند خانه ها، سیستم شهری و سطح زندگی به شدت فقیر است و دایما با آلودگی درگیر است.
سن امید به زندگی در زامبیا تنها 56 سال است که نشان از شرایط سخت زندگی در این کشور است. نزدیک به 1.1 میلیون نفر در زامبیا آلوده به بیماری ایدز هستند که در اثر آن 670 هزار کودک بی سرپرست متولد خواهند شد.

نیامی در نیجر

همانند بسیاری از پایتخت های آفریقایی، نیامی با رشد شدیدی در شهرهای خود مواجه است که تنها باعث افزایش فقر در این کشور شده است.
همانند بسیاری از شهرهای اروپایی شهر نیامی در سال های اخیر با رشد خوبی در اقتصاد مواجه شده است و با وجود اینکه این شهر نسبتا توانسته پیشرفت خوبی داشته باشد اما فاصله طبقاتی روز به روز در آن بیشتر می شود. فعالیت های غیرقانونی بسیاری همانند آدم ربایی ، قاچاق مواد مخدر و عملیات های تروریستی نیز در این شهر تاثیرات منفی بسیاری داشته اند. سازمان ملل پیش بینی کرده است که این ماه به 390 میلیون دلار  پول برای جلوگیری از کمبود غذا نیاز است.

باماکو در مالی

مالی کشوری است که در سال های اخیر با جنگ و خرابی بسیاری رو به رو شده است، سازمان ملل پیش بینی کرده است که بهبود وضعیت در فاصله بسیار دوری برای این شهر قرار دارد. این کشور پس از استقلال از فرانسه در دهه 1960 با مسایل بسیاری همانند دیکتاتوری مواجه شده است و سال 2012 نیز با یک کودتای ناموفق روبه رو شد.

آنتاناناریوو در ماداگاسکا

ماداگاسکار کشوری است جزیره ای در جنوب آفریقا با حیاط وحشی کاملا منحصر به فرد. به دلیل محل قرارگیری این کشور تجارت با سایر کشوهای آفریقایی به سختی انجام می شود و در مواردی باعث آسیب دیدن این کشور شده است.
شهر آنتاناناریوو در حدود 3.3 میلیون نفر جمعیت دارد که بخش بزرگی از آن در فقر زندگی می کنند. وضعیت شهری بسیار نامناسب است و حتی خیابان های این مکان آسفالت نشده اند.

کوناکری در گینه

گینه با 5.6 میلیارد دلار، فقیرترین شهر از نظر درامد ناخالص داخلی در این فهرست است. پایتحت این کشور، شهر کوناکری با مشکلات زیادی مواجه است. یکی از این مسایل عدم وجود یک سیستم مناسب حمل و نقل است که مشکلات بسیاری را ایجاد کرده است. سازمان ملل تخمین زده که در حدود 70 درصد از جابه جایی های افاد در این شهر با پای پیاده انجام می شود.

مونرویا در لیبریه

کشور لیبریه در دهه 1990 با مشکلات بسیاری همانند جنگ رو به رو شد که آسیب شدیدی به این کشور وارد کرد. لیبریه منابع سنگ های با ارزش بسیاری همانند الماس و طلا و یاقوت را در خود جای داده است که نتوانسته اند تا به بهبود وضعیت اقتصادی کمکی کنند. بسیاری از ساکنان پایتخت، مونرویا، حتی به الکتریسیته هم دسترسی ندارند و سیستم خیابانی این شهر تقریبا نا موجود است.
سیستم حمل و نقل عمومی تقریبا وجود ندارد و ساکنان باید مسافت های طولانی را پیاده طی کنند.