تنها یک روز پس از نخستین قهرمانی تیم متین ورامین در لیگ برتر والیبال ایران، خبر عجیبی روی خروجی سایت فدراسیون والیبال و پس از آن خبرگزاریها قرار گرفت که طی آن، محمد موسوی، بازیکن ملیپوش متین ورامین از همه فعالیتهای ورزشی محروم شد.
عصر روز پنجشنبه بود که تیم والیبال متین ورامین در ورزشگاه دوازده هزار نفری آزادی با پیروزی برابر کاله مازندران، نخستین قهرمانی خود را به دست آورد. حضور شمار فراوانی از ملیپوشان والیبال ایران در تیم متین ورامین، موجب شد تا ورامینیها پنجشنبه شادی را در والیبال ایران تجربه کنند.
اما تنها چند ساعت پس از قهرمانی این تیم، داورزنی رئیس فدراسیون والیبال با اتکا به اختیارات خود، حکم محرومیت این ورزشکار را از حضور در میدان داخلی و خارجی والیبال صادر کرد؛ این حکم شامل حضور در تیم ملی و شرکت در ارودهای ملی هم میشود.
به این ترتیب تا تشکیل کمیته انضباطی و بررسی وضعیت محمد موسوی، سرعتیزن خوب تیم ملی ایران از پوشیدن پیراهن تیم ملی محروم شد.
ماجرا اما به چند روز پیش از بازی فینال بازمیگردد؛ جایی که درخواست موسوی برای انجام ساعتی تمرین اضافه در سال آزادی با جلوگیری مسئولان سالن مواجه و به درگیری لفظی کشیده شد.
منوچهر پورحسن، رئیس سازمان لیگ والیبال درخصوص محرومیت موسوی میگوید: «ظاهرا تیم متین سالن فدراسیون والیبال را چند روز پیش برای تمرین اجاره کرده بوده که موسوی پس از پایان تمرین از مسئول سالن خواسته تا نیمساعت دیگر به تمرین خود ادامه دهد، ولی مسئول سالن این موضوع را نپذیرفته و گفته ساعت کاری من تمام شده و باید برق سالن را خاموش کنم که با ممانعت موسوی به درگیری لفظی کشیده میشود.
مسئول سالن در پی این موضوع، نزد آقای دریابیگی، مسئول دفتر داورزنی میرود و موضوع را برای او توضیح میدهد. دریابیگی هم سمت موسوی میرود تا دلیل کار او را بداند اما کار به درگیری لفظی کشیده میشود و موسوی با الفاظ بدی فدراسیون و ارکان آن را مورد فحاشی قرار میدهد. دریابیگی نیز گزارش این اتفاق را به آقای داورزنی میدهد که در پی آن رئیس فدراسیون نیز در نامهای کتبی و بر پایه قانون ۳۸ آییننامه او را تا اطلاع ثانوی محروم میکند».
آنچه اما خود موسوی بیان میکند، چیزی قریب به همین مسأله است؛ با این تفاوت که او بخش «توهین به مسئولان فدراسیون» را اینچنین بیان میکند: «با صدای بلند گفتم یک کم نباید ملیپوشان پیش شما احترام داشته باشند که پنج دقیقه بیشتر سالن را به بازیکن تیمملی بدهند؟ دریابیگی گفت: من بابت همین نیم ساعت، ۱۰۰ هزار تومان از پول اجاره متین کم کردم. من هم گفتم: برای ۱۰ دقیقه تمرین ۲۰۰ هزار تومان میدهم. برای بازیکنی که ۱۰ سال در تیمملی زحمتکشیده، نباید ۱۰ دقیقه وقت تمرین بیشتر داد؟ البته که همیشه فدراسیون حواسش به ما بوده».
اما گویا ماجرای چند روز پیش سالن آزادی آنقدرها هم مهم نبوده که موسوی گمان کند برای او ایجاد دردسر خواهد کرد و همین هم بود که با شنیدن خبر محرومیتش حسابی شوکه شد. «فکرش را هم نمیکردم این طوری شود. اتفاق خاصی نیفتاده. تنها درگیری لفظی بین من و مسئول سالن بود. همین. نمیدانم چه بگویم».
با این حال گویا همان بلند کردن صدا و اعتراض به مسئولان فدراسیون چندان به مذاق فدراسیوننشینها خوش نیامد و کمی پس از برگزاری فینال، حکم محرومیت موسوی را صادر کردند.
از مصاحبههای مسئولان فدراسیون این چنین برمیآید که امیدوارند این مسأله سوءتفاهمی بیش نبوده باشد و با تشکیل جلسه کمیته انضباطی و شنیدین سخنان موسوی مسأله کاملا حل شود و بازیکن تأثیرگذار تیم ملی ایران ـ که بیشترین امتیازها را در رقابتها بینالمللی برای تیم کشورمان به دست آورده بود ـ بار دیگر به اردو تیم ملی بازگردد.
اما هرچه بوده و این مسأله یک سوءتفاهم باشد یا یک تخلف آشکار، گویا میشد با سعه صدر و با مدیریت بهتر، آن را حل کرد و نگذاشت کار به اینجا کشیده شود. موضوع تمرین اضافه یک بازیکن ملی، کار خیلی سخت و پیچیدهای نبود و میشد به آسانی با یک رفتار درست مدیریت شود تا هم شأن بازیکن ملیپوش حفظ شود و هم کار به اینجا کشیده نشود.
اما موضوعی که بیش از این موجب تعجب اهالی والیبال شده، نحوه برخورد فدراسیون با این موضوع است. در حالی که همه امیدوارند با برگزاری جلسه کمیته انضباطی مشکل محمد موسوی برطرف شود و این تنها یک سوءتفاهم میان مسئولان بلندپایه فدراسیون و موسوی است، چرا فدراسیون والیبال باید خبری را این چنین رسانهای کند؟!
حکم «محرومیت موسوی از تمامی فعالیتهای ورزشی داخلی و خارجی» تصور چیزی فراتر از یک سوءتفاهم را به ذهن متبادر میکند و گویا سخنان موسوی علیه مسئولان فدراسیون چندان به مذاق داورزنی خوش نیامده و شاید همین حرفهای انتقادآمیز، موجب شده که او با این حکم عجیب روبهرو شده، وگرنه در ورزش ایران ـ که حرکتهای عجیبی چون ماجرای دروازهبان استقلال و بازی انزلی با جریمه نقدی مواجه میشود ـ یک انتقاد با صدای بلند به بهای همه عمر ورزشی یک بازیکن تمام میشود.