در همین راستا بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی برای اعضای لابی صهیونیستی در آمریکا « آیپک» در تاریخ 4/3/2014 سخنرانی کرد. وی در سخنرانی خود به مسائل امنیتی و سیاسی پرداخت؛ ولی مسئله جالب توجه اینکه نتانیاهو طبق عادت همیشگی خود بخش اعظم سخنرانی خود را صرف عوامفریبی و توجیه اقدامات رژیم صهیونیستی کرد.

نخست وزیر اسرائیل  با حمله به جبنش تحریم، آن را یهودی ستیزی خواند و مدعی شد که باید با کسانی که شعار تحریم اسرائیل را سر می دهند دقیقا همانند افراد متعصب و آنتی سمتیزم برخورد کرد. نتانیاهو در ادامه ادعاهای خود افزود: تحریم اسرائیل « برگرفته از تعصب و بی اخلاقی» است و بسیاری از انسان های "ساده لوح و نادان" به این تحریم پیوسته اند! وی سپس موضع تدافعی اتخاذ کرد و میزان ترس و دلهره خود را از این جنبش را اینگونه ابراز کرد؛تحریم مذکور در منزوی کردن اسرائیل شکست خواهد خورد.

نتانیاهو نسبت به کم اهمیت دانستن این تحریم هشدار داد و از دوستان "اسرائیل" خواست که تحت هیچ شرایطی برای مقابله با این تهدیدات تردید نکنند؛ موضع حائز اهمیت اینکه نتانیاهو 6 دقیقه آخر سخنرانی خود را به جنبش تحریم و حملات بی سابقه به آن اختصاص داد و طی این چند دقیقه 18 بار کلمه تحریم را به زبان آورد.

پر واضح است که تصمیم تاریخی انجمن مطالعات آمریکا مبنی بر تحریم آکادمیک تمام دانشگاه های اسرائیل، لرزه بر اندام رژیم صهیونیستی انداخته است و پس لرزه های آن همچنان در تل آویو ادامه دارد. بعد از این تصمیم تاریخی سه انجمن آکادمیک آمریکایی دیگر مواضع مشابهی اتخاذ کردند این تحریم ها نه تنها بیهوده نبود بلکه در راستای دستاوردهایی است که در حال حاضر همگان در جریان آن قرار دارند، دستاوردهایی که از آفریقای جنوبی تا قلب اروپا کشیده است. بسیاری از شخصیت های هنری، فرهنگی و علمی به درخواست فلسطینیان مبنی بر تحریم رژیم صهیونیستی پاسخ مثبت دادند، نتانیاهو نتوانست در سخنرانی خود اسم آنها را ببرد؛ چرا که نمی تواند این شخصیت ها را به یهودی ستیزی و رادیکالیسم متهم کند.

آیا می توان شخصیتی همچون اسقف اعظم دزموند توتو و مبارز صلح طلب و نستوه علیه انواع تبعیض نژادی که برنده جایزه صلح نوبل شده است را به افراطی گری و تعصب متهم کرد؟ آیا خیل عظیم شخصیت های علمی همچون استیون هاکینز و شخصیت های هنری را می توان متهم به تصب نژادی متهم کرد؟!

نتیجه این حملات نخست وزیر رژیم صهیونیستی به جنبش تحریم این شد که رسانه های آمریکا به این موضوع پرداختند تا جایی که روزنامه نیویورک تایمز مجبور شد به ندای فعالان و طرفداران جنبش تحریم رژیم صهیونیستی و واکنش آنها به حملات و اتهامات نتانیاهو بپردازد، اینکه صهیونیزم به سرنوشت مشخصی رسیده است و تاریخ تکرار خواهد شد ولی این بار نه به شکل کمدی و تراژدی بلکه به صورت جنبش اخلاقی که نمی توان با آن مقابله کرد.

فعالان فلسطینی زیادی این لحظه تاریخی را به لحظه تاریخی در آفریقا جنوبی تشبیه کرده اند و این دقیقا همان چیزی است که نه تنها مایه نگرانی یهودیان اشکنازی بلکه باعث نگرانی طرفداران آن نیز شده است، طرفدارانی که دارای منافع مستقیم با آنها هستند. در حال حاضر پرونده تحریم به کلی به وزارت امور استراتژیک ارجاع داده شده و باعث ایجاد سونامی در پایه های رژیم نژادپرست صهیونیستی شده است، رژیمی که با حمایت و تایید رسمی غرب به وجود آمد و آنها از حمایت خود از رژیم آپارتاید آفریقای درس نگرفتند تا اینکه نیروهای مردمی و مدنی آن را منزوی کردند.

جنبش تحریم فلسطین دارای ندای اخلاقی است که وجدان فردی تمام شهروندان جهان را مخاطب قرار می دهد. این همان چیزی است که نخست وزیر رژیم صهیونیستی و نژادپرستانی امثال او از درک آن عاجزند چرا که ساختار ایدئولوژیکی که آنها طبق آن تربیت یافته اند اجازه چنین درکی را به آنها نمی دهد، بنابراین ما به سمت لحظه تاریخی مشابهی که رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی را به زباله دان تاریخ سپرد، در حال حرکت هستم.