به گزارش شبکه خبری هزاره سوم ، نلسون ماندلا نخستین رئیس جمهوری سیاهپوست آفریقای جنوبی و نماد مبارزه با تبعیض نژادی بین اکثریت سیاهپوست و اقلیت سفید پوست این کشور روز پنجم دسامبر در سن 95 سالگی در ژوهانسبورگ ، درگذشت . روزهای آخرحیات نلسون ماندلا قهرمان مبارزات مردم آفریقای جنوبی بر ضد نژادپرستی در شرایطی سپری شد که مردم سراسر جهان با نگرانی اخبار مربوط به وضعیت جسمانی وی را از رسانه ها پیگیری می کردند. نلسون ماندلا که حقوقدان بود ، درسال 1944 برای فعالیت علیه رژیم نژاد پرست حاکم بر آفریقای جنوبی به جنبش کنگره ملی آفریکن پیوست . خشونت و سرکوبگری رژیم منفور آپارتاید بعد از مارس سال 1960 وکشتار سیاهان معترض از سوی نیروهای امنیتی در شارپ ویل به اوج رسید.بعد از قتل عام 67 سیاهپوست در شارپ ویل ، رژیم نژاد پرست ضمن اعلام حالت فوق العاده در کشور، فعالیت جنبش کنگره ملی آفریکن و کنگره پان آفریکن را ممنوع کرد. فعالان سیاسی نیز در واکنش ، به فعالیت زیرزمینی روی آوردند و مبارزات را که تا آن زمان به صورت صلح آمیز بود ، کنار گذاردند و به مبارزه مسلحانه روی آوردند. نلسون ماندلا نیز که دوران آموزش نظامی را در الجزایر و اتیوپی گذرانده بود ، رهبری "نیزه ملت " شاخه نظامی کنگره ملی آفریکن را بر عهده گرفت.
نلسون ماندلا که به همراه الیور تامبو ، سیسیل رامافوزا و والتر سیسولو همراهان و همفکرانش بارها به اتهام خیانت به کشور دستگیر و محاکمه شده بود ، در جلسه دادگاه در سال 1964 در نطق دفاعیه جمله ای گفت که در تاریخ مبارزات سیاسی ملت آفریقای جنوبی ماندگار شده است . نلسون ماندلا گفت :" من برای آزادی و رهایی آفریقاییان می جنگم و در این مبارزه حاضرم جانم را فداکنم." وی همچنین گفت :" دموکراسی ، آرمان من است و در این مبارزه همچنان که با سلطه سفید پوستان مخالفت خواهم کرد ، علیه سلطه سیاهان نیز به پا خواهم خاست ." به اعتقاد ناظران ، این کلمات نشانه اوج آزادگی نلسون ماندلا به معنای واقعی آن است . تلاش ماندلا برای احقاق حقوق از دست رفته سیاهان آفریقای جنوبی و کل قاره آفریقا به منظور کسب حق رای در انتخابات ، سرانجام به ثمر نشست و سیاهان که اکثریت جمعیت آفریقای جنوبی را تشکیل می دهند ، روز 27 آوریل سال 1994 همگام به اقلیت سفیدپوست این کشور ، به پای صندوق های رای رفتند و برای نخستین بار ، رای دادند. کنگره ملی آفریکن که بعد از لغو قوانین تبعیض نژادی به حزب تبدیل شده بود ، در انتخابات سراسری پیروز شد و نلسون ماندلا روز دهم مه همان سال به عنوان نخستین رئیس جمهوری سیاهپوست آفریقای جنوبی سوگند یاد کرد .
ناظران معتقدند ، آنچه نلسون ماندلا را در عرصه سیاست و قدرت آفریقای جنوبی و کل قاره آفریقا جاودانه کرده است ، تعهد وی به روح دمکراسی و پرهیز از وسوسه ماندن در قدرت است . نلسون ماندلا با وجود محبوبیت فراوان بین مردم آفریقای جنوبی ، بعد از پایان دوره ریاست جمهوری اش 1999- 1994 از سیاست کناره گیری کرد و میدان را به نسل جوان این کشور سپرد. پس از آن نیز با تاسیس بنیاد ماندلا به کارهای انساندوستانه روی آورد . این بنیاد که به هدف مبارزه علیه فقر و بیماری مهلک ایدز در قاره آفریقا ایجاد شده است . سازمان ملل نیز در نوامبر سال 2009 به پاداش خدمات نلسون ماندلا ، روز 18 ژوئیه را روز تولد وی را روز بین المللی ماندلا نامگذار ی کرد و هرساله در این روز از اقدامات بشردوستانه ، تلاش برای صلح و دوستی در جهان قدردانی می شود. نکته برجسته شخصیت ماندلا ، سیاست آشتی ملی است که وی به منظور پیشگیری از آشوب و خشونت های نژادی در آفریقای جنوبی در پیش گرفت .شعار نلسون ماندلا پس از پیروزی در انتخابات چند نژادی آفریقای جنوبی و زمان تشکیل کابینه وحدت ملی این بود " ببخش ، اما فراموش نکن ."

تجلیل جهانیان از ماندلا
مرگ نلسون ماندلا ، رییس جمهوری سابق آفریقای جنوبی ، فرصتی را ایجاد کرد که جهانیان یک صدا ، رهبر مبارزات ضد آپارتاید را تجلیل نمایند و در مدح وی سخنان زیبایی را بر زبان بیاورند . در این میان ، سخنان رهبرانی که روزگاری کشورهایشان در زمره نزدیک ترین متحدان سران رژیم اپارتاید بودند ، بیش از دیگران جلب توجه می کرد. به عنوان مثال ، باراک اوباما ، ماندلا را الهام بخش در زندگی خود نامید و دیوید کامرون ، نخست وزیر انگلیس ، مرگ این مبارز خستگی ناپذیر ضد آپارتاید را خاموش شدن شمع امید انسان ها توصیف کرد .
با این حال ، تردیدی نیست مردی که مرگش ، میلیون ها انسان را در سرتاسر جهان عزادار کرد ، به مدت 27 سال در زندان رژیمی بود که از سوی آمریکا و اروپا یه شدت حمایت می شد . با نگاهی گذرا به تاریخ آفریقای جنوبی به خوبی مشخص می شود که اگر سران رژیم آپارتاید از حمایت خارجی برخوردار نبودند ، هرگز نمی توانستند بر اکثریت خشمگین سیاه حکفرمایی نمایند . در حقیقت این رژیم به این دلیل پا گرفت و گسترش یافت که از منافع اقتصادی اقلیت سفید پوست و خیل گسترده کمپانی های چند ملیتی اروپایی و آمریکایی در برابر خواست اکثریت سیاه پوست کشور محافظت نماید . همین موضوع نیز سبب شد تا با وجود بدیهی ترین موارد نقض حقوق بشر و لگدکوب شدن انسانیت و اخلاق در آفریقای جنوبی ، رژیم آپارتاید به مدت چند دهه بر سر قدرت باقی بماند . برای رسیدن به این هدف ، سران رژیم آپارتاید از حس برتری جویی نژادی در داخل و حمایت های بی دریغ کشورهایی همچون آمریکا و انگلیس برخوردار بودند . با استفاده از چک سفید امضای غرب به رژِیم آپارتاید ، شخصی همچون نلسون ماندلا به مدت 27 سال به زندان محکوم شد و صدها هزار هم وطن سیاهپوست وی به شدت ترین وجه کشته ، زخمی و شکنجه شدند .
در حقیقت در تمامی مدتی که نلسون ماندلا در سلول کوچک خود در زندانی در جزیره روبین روزگار می گذراند و به اعمال شاقه محکوم بود ، مقامات ارشد رژیم آپارتاید به پایتخت های اروپایی و آمریکایی سفر می کردند و دست دولتمردان غربی را می فشردند . با این که در همان زمان ، اعتراضات گسترده مردمی به جنایات رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی ، سراسر جهان را در برگرفته بود ، اما عمر این رژیم با کمک متحدان غربی پرترویا تا آخرین دهه قرن گذشته ادامه یافت . فقط زمانی این رژیم غیر انسانی فروریخت که حمایت های غربی از آن در برابر مبارزاتی مردی همچون ماندلا و هم رزمانش تاب تحمل نداشت . با اینکه اروپا و آمریکا در دهه 1990 تحت جبر زمانه مجبور به پذیرش خواست اکثریت سیاهپوست برای انحلال رژِیم آپارتاید شدند ، اما تا 15 سال بعد نام نلسون ماندلا همچنان در لیست تروریستی وزارت خارجه آمریکا باقی ماند .
با اینکه ماندلا سرانجام به آرزوی دیرینه خود برای پایان دادن به جدایی نژادی در آفریقای جنوبی جامه عمل پوشاند ، اما وی موفق نشد ریشه های اقتصادی آپارتاید را بخشکاند . به همین دلیل ، هنوز دیوار قطور جدایی میان اقلیت مرفه و اکثریت فقیر آفریقای جنوبی فرو نریخته است و شرکت های بزرگ غربی همچنان بخش های وسیعی از شریان اقتصادی در قوی ترین کشور قاره آفریقا را در اختیار دارند .