به گزارش شبکه خبری هزاره سوم، محمدسعید ایزدی دبیر شورای عالی شهرسازی و معماری کشور با بیان اینکه مفهوم انسان­ محوری در سه دهه گذشته از نظام برنامه ­ریزی شهری ایران حذف شده ­اند، اظهار کرد: انسان محوری و شهروند محوری اصلی‌ترین ارکان نظام برنامه‌ریزی شهری است این در حالی است که در نظام برنامه ­ریزی شهری طی 3 دهه گذشته در کشور ایران، با نادیده گرفتن شهروندان، توجه به کالبد شهری بیشتر در مرکز توجه برنامه­ ریزان بوده است.

وی ادامه داد: تمرکز صرف به کالبد شهری سبب شده تا پس از گذشت سال ­ها، شهرهای کشور حال و روز خوشی نداشته باشند و در پهنه های مختلف با مسائل جدی از جمله تنزل کیفیت زندگی روبه­ رو شوند.

معاون وزیر راه و شهرسازی تصریح کرد: طی سال­های گذشته غفلت از حلقه انسان ­محوری، واحد همسایگی و محله محوری به عنوان اصل اساسی نظام برنامه ­ریزی شهری در الگوهای تجربه شده و موفق دنیا، منجر به شکل­ گیری ساختمان ­هایی شده است که به دلیل عدم برخورداری از کیفیت لازم برای زندگی نیازمند تجدید نظر و بازخوانی طرح­ های شهری هستند.

وی در عین حال به لحاظ فاکتور ایمنی و تاب­ آوری شهرها در ساخت و سازهای شهری اشاره کرد و افزود: نکته مهم دیگری که در جریان برنامه ­ریزی شهری اساسا به آن بی ­توجهی شده است مساله ایمنی و تاب­ آوری شهرها است. حذف این فاکتور از مفاهیم اصلی توسعه شهری سبب شده تا هم­ اکنون بیش از 140 هزار هکتار بافت فرسوده و 2 هزار و 700 محله ناکارآمد در نقاط شهری کشور به وجود آید.

ایزدی افزود: البته این محدوده ­ها تنها نقاط بحرانی شهرهای کشور نیستند. بلکه در کنار بافت­ های فرسوده و ناکارآمد شهری، در سایر محلات شهری مشکلات عدیده ­ای از بابت ایمنی و بحران وجود دارد که هر چه سریع تر نیازمند بازنگری و بازخوانی هستند. باید از طریق بازخوانی مفاهیم برنامه­ ریزی شهری، تلقی خود را از شهر تغییر دهیم. چرا که اگر تلقی ما از شهر مجموعه‌ای از راه‌ها و خیابان‌ها باشد فارغ از انسان محوری شهرهای ما همین شهرهای کنونی خواهد بود. اما ما معتقد هستیم شهر سازمانی اجتماعی است که در این سازمان اجتماعی باید کیفیت مقدم بر کمیت باشد.
وی به مقدمات اولیه برای بازسازی بافت­ های ناکارآمد شهری اشاره کرد و گفت: برای شروع مسیر بازنگری، در ۳ ماه گذشته با همکاری جامعه مهندسان مشاور و انجمن صنفی مهندسان معمار و شهرساز هم‌اندیشی و تجدید نظر در نظام برنامه‌ریزی شهری مورد توجه قرار

افزوده شدن مفهوم «انسان محوری» و «شهروند محوری» به جریان بازآفرینی شهری ، وجه تمایز الگوی جدید نوسازی و بازسازی بافت فرسوده شهرهاست.

به گزارش پایگاه خبری بانک مسکن- هیبنا، محمدسعید ایزدی دبیر شورای عالی شهرسازی و معماری کشور با بیان اینکه مفهوم انسان­ محوری در سه دهه گذشته از نظام برنامه ­ریزی شهری ایران حذف شده ­اند، اظهار کرد: انسان محوری و شهروند محوری اصلی‌ترین ارکان نظام برنامه‌ریزی شهری است این در حالی است که در نظام برنامه ­ریزی شهری طی 3 دهه گذشته در کشور ایران، با نادیده گرفتن شهروندان، توجه به کالبد شهری بیشتر در مرکز توجه برنامه­ ریزان بوده است.

وی ادامه داد: تمرکز صرف به کالبد شهری سبب شده تا پس از گذشت سال ­ها، شهرهای کشور حال و روز خوشی نداشته باشند و در پهنه های مختلف با مسائل جدی از جمله تنزل کیفیت زندگی روبه­ رو شوند.

معاون وزیر راه و شهرسازی تصریح کرد: طی سال­های گذشته غفلت از حلقه انسان ­محوری، واحد همسایگی و محله محوری به عنوان اصل اساسی نظام برنامه ­ریزی شهری در الگوهای تجربه شده و موفق دنیا، منجر به شکل­ گیری ساختمان ­هایی شده است که به دلیل عدم برخورداری از کیفیت لازم برای زندگی نیازمند تجدید نظر و بازخوانی طرح­ های شهری هستند.

وی در عین حال به لحاظ فاکتور ایمنی و تاب­ آوری شهرها در ساخت و سازهای شهری اشاره کرد و افزود: نکته مهم دیگری که در جریان برنامه ­ریزی شهری اساسا به آن بی ­توجهی شده است مساله ایمنی و تاب­ آوری شهرها است. حذف این فاکتور از مفاهیم اصلی توسعه شهری سبب شده تا هم­ اکنون بیش از 140 هزار هکتار بافت فرسوده و 2 هزار و 700 محله ناکارآمد در نقاط شهری کشور به وجود آید.

ایزدی افزود: البته این محدوده ­ها تنها نقاط بحرانی شهرهای کشور نیستند. بلکه در کنار بافت­ های فرسوده و ناکارآمد شهری، در سایر محلات شهری مشکلات عدیده ­ای از بابت ایمنی و بحران وجود دارد که هر چه سریع تر نیازمند بازنگری و بازخوانی هستند. باید از طریق بازخوانی مفاهیم برنامه­ ریزی شهری، تلقی خود را از شهر تغییر دهیم. چرا که اگر تلقی ما از شهر مجموعه‌ای از راه‌ها و خیابان‌ها باشد فارغ از انسان محوری شهرهای ما همین شهرهای کنونی خواهد بود. اما ما معتقد هستیم شهر سازمانی اجتماعی است که در این سازمان اجتماعی باید کیفیت مقدم بر کمیت باشد.

وی به مقدمات اولیه برای بازسازی بافت­ های ناکارآمد شهری اشاره کرد و گفت: برای شروع مسیر بازنگری، در ۳ ماه گذشته با همکاری جامعه مهندسان مشاور و انجمن صنفی مهندسان معمار و شهرساز هم‌اندیشی و تجدید نظر در نظام برنامه‌ریزی شهری مورد توجه قرار گرفته است که در 3 سطح شهر و سرزمین و محله مورد تجدید نظر و بازنگری قرار گیرد.

وی تاکید کرد: به رغم تهیه طرح‌های متعدد بالادستی مشاهده می کنیم که آن طرح‌ها به شدت دچار عدم هم‌ پیوندی با طرح‌های پایین دست هستند. چرا که تلاشی برای گفت و گو با مردم محلات صورت نگرفته است. این در حالی است که در دهه ۸۰ تجربه ارزشمندی در نظام برنامه‌ریزی از محلات شهرهای زاهدان، سنندج و برخی شهرها آغاز شد و در این راه به نظام کارآمدی دست یافتیم که مبنای آن برنامه‌ریزی مشارکتی و هم‌ پیوندی با خواست‌های مردم و از سویی دیگر طرح‌های بالادستی در حوزه شهری و شهرسازی بود.

به گفته وی تجربه‌های گذشته نشان می‌دهد که هرکدام از شهرها نیازمند نظام برنامه‌ریزی خاص خود هستند که البته این نظام باید در هم‌پیوندی با طرح‌های بالادستی خود باشد.
در عین حال در طول دولت یازدهم تلاش شد برای گنجاندن مباحث تاب­ آوری شهری در مفاهیم نظام برنامه ­ریزی شهری، پهنه‌های پر خطر را شناسایی کنیم و شهرداری را مجاب کردیم تا ساخت و ساز را در مناطق پر خطر انجام ندهد. در حال حاضر پهنه‌های پر خطر شهر تهران شناسایی شده و شناسایی پهنه‌های پر خطر البرز، اصفهان، شیراز و تبریز در دستور کار است.