به گزارش شبکه خبری هزاره سوم روزنامه دست راستی وال استریت ژورنال تایید کرده که امریکا به تعهدات خود برای ایجاد برخی گشایش های اقتصادی برای ایران طبق توافق ژنو عمل نکرده است.

این روزنامه در مقاله ای به قلم «لورنس نورمن» و «نور مالاس» و «بنوآ فوکون» که روز ۱۸ فروردین ۱۳۹۳ (۷ آوریل ۲۰۱۴) منتشر شده نوشته است که هنوز بخش اعظمی از درآمدهای مسدود شده نفتی ایران که به حکم توافق ژنو قابل بازگشت به ایران است، به این کشور تحویل داده نشده است.

نویسندگان این مقاله در بیان علت این مسئه گفته اند: «بانک هایی که این پولها در آن نگهداری می شود از آن بیم دارند که در صورت انتقال این وجوه به ایران ناقض قانون تحریمهای دولت آمریکا در نظر گرفته شوند و مورد مجازات آن قرار گیرند. وانگهی هنوز نتیجه گفت وگوهای هسته ای ایران نامطمئن است و این موضوع هراس بانکهای ذینفع را مضاعف می سازد. هر موسسه مالی که قانون تحریمهای ایران را نقض کند و از سیستم بانکی آمریکا بیرون رانده خواهد شد و در نتیجه از میلیاردها دلار درآمد معاملات تجاری اش با آمریکا محروم خواهد ماند و اگر هم از این سیستم خارج نشود با جرائم سنگینی مواجه خواهد شد».

این روزنامه سپس با بیان اینکه «هم اکنون قریب به ۱۲ تن از مسئولان غربی و ایرانی و بانکداران دیپلمات و وکلای حقوقی مشغول بررسی این معضل هستند» اضافه می کند: «به دلیل تحریمهای بانکی ایران حدود ۱۰۰ میلیارد دلار از درآمدهای نفتی ایران دربانکهای کشورهای خریدار نفت ایران مسدود مانده است این تحریمها موثرترین اهرم فشار بر گرده اقتصاد ایران بوده است در توافق موقت هسته ای ایران که ماه نوامبر گذشته در ژنو تصویب شدو مقرر شده است از این ۱۰۰ میلیارد دلار توقیف شده فقط ۴/۲ میلیارد دلار طی چند مرحله به ایران بازپس داده شود پاره ای از کشورهای غربی تعلل خود در بازگرداندن این دارایی ها را تقصیر ایران می دانند و می گویند که ایران هنوز دستور العمل لازم برای اینکه این پولها تحت چه فرآیندی به ایران منتقل شود و به کدام حساب واریز شود و در چه راهی مصرف خواهد شد را صادر نکرده است بانکها قبل از اجرای کار نیاز به این اطلاعات دارند».

در واقع در اینجا مقصود وال استریت ژورنال این است که امریکا تا زمانی که نداند این پول ها در کجا هزینه خواهد شد، آن را در اختیار ایران قرار نخواهد داد.

این روزنامه در توضیح بیشتر می نویسد: «یکی از دلائل این کندی نگرانی از این بابت است که ایران در نهایت امر این پولها را در راهی مصرف کند که مطابق میل آمریکا نیست. همین مشکلی که برای ایران ظاهر شده است به خوبی ثابت می کند که اهرم تحریم نیرویی است قدرتمند و به خوبی می تواند نگرانیهای کنگره و امثالهم را مرتفع سازد».

این روزنامه سپس «عدم احساس بیش از حد بهبود اقتصادی» را یکی دیگر از انگیزه های امریکا در اجرا نکردن تعهداتش طبق توافق ژنو اعلام کرده و نوشته است: «مهمترین مزیت توافق هسته ای ثبات نسبی در اقتصاد ایران بوده است این توافق و درآمدهای نفتی ایران را هم افزایش داده است اما کنگره و بسیاری دیگر از محافل معتقدند که اگر همه تحریمها برداشته شود: ایران دیگر هیچ فشاری را برای ورود به توافق نهایی هسته ای بر روی خود احساس نخواهد کرد».

این روزنامه سپس برای اولین بار مشخصات بانک پرداخت کننده قسط اول به ایران را فاش کرده و نوشته است: «اولین قسمت از دارایی های آزاد شده ایران به مبلغ ۵۵۰ میلیون دلار در تاریخ سوم فوریه (۱۴ بهمن) از بانک ژاپنی «بنک دو کومرس و دو پلس مان» (بانک تجارت و نقل و انتقال پول ) با نام اختصاری BCP در سوییس به ایران منتقل شد اما تا روز چهارشنبه گذشته هنوز این پول بدست ایران نرسیده است».

بخشی از کارشناسان در تهران می گویند با توجه به کارنامه امریکا در عدم اجرای تعهداتش طبق توافق ژنو این کشور صلاحیت لازم برای یک توافق جامع را ندارد.