دیگر دیدن استخوان یا فلز در بینی کسی را یاد سران قبایل آفریقایی نمی اندازد. بدن خالکوبی شده هم دیگر مختص جاهل ها و جادوگران قبایل نیست. بلکه مد روز است. از هنر پیشه سینما گرفته تا ورزشکار و... حتی جوانان ساده باید به نوعی از مظاهر امروزی ها برخوردار باشند. اگر هم کسی ایرادی بگیرد از نسل امروز نیست و به نوعی متحجر محسوب می شود. حتی توجه نمی شود که برخی از این مدها چگونه سلامت جسمی و روانی فرد را از بین می برند.
به گزارش شبکه خبری هزاره سوم، اگر یک پدیده ای در جامعه مد شود تا نقطه ای از افراط پیش خواهد رفت که به یک معضل اجتماعی تبدیل می شود بی آنکه آگاهی و یا علمی از این مد در پس زمینه آن باشد . خالکوبی از زمان های دور در کشور ما و البته در سراسر دنیا وجود داشته است ولی مدتی است که این مسئله از یک قالب سنتی خارج شده و با افراطی چند برابر ، آن را به مدی غیر فرهنگی و البته غیر اخلاقی بدل ساخته است . خالکوبی مدی است که تا مرز تفکرات غیر الهی و شیطان پرستی پیش رفته و در نهایت به رفتار های منجر شده است که انسان را در سراشیبی صد در صد سقوط قرار می دهد. .
تاریخچه خالکوبی
آرایش بدن توسط ابزار های مختلف از زمان های بسیار دور رواج داشته است . خالکوبی ، تیغ زنی ، بدن شکافی ، سوراخ کاری ، نقاشی دست و پا با حنا و نقاشی با رنگ از تقسیمات آرایش بدن به حساب می آید این نوع آرایش در قرن های بعدی به روز شد و طرح های جدیدی توسط عاملین ، ابداع گردید ولی در طول تاریخ هیچ گاه به این شدت طرفدار نداشته است . خالکوبی در آیین شیطان پرستی با نماد گرایی های بسیار سعی در معرفی عقاید و تفکرات خود دارند.
در دنیای امروزی و جامعه مدرن نمی توان با مد مقابله کرد. اما می توان با آموزش های علمی و رفتاری آن را هدایت کرد. به جوانان می توان یاد داد که این نوع مدگرایی، خود باختگی است
یکی از راههای اشاعه ی آیین شیطان پرستی استفاده از آرایش های بدن ، مو ، صورت و .. می باشد. این افراد اکثرا ابروهایشان را می تراشند یا به سمت بالا طراحی می کنند، رنگ آرایششان اغلب مشکی، بنفش و قرمز تند است، پوست بدنشان را با اشکالی مانند جمجمه، صورتک های شیطانی و سمبل ها خالکوبی می کنند. این نوع خالکوبی ها که معمولا دارای جذابیت در میان جوانان است آنان را ترغیب می کند تا بدن خود را میزبان چنین طرح هایی کنند و این ظواهر کم کم در جامعه گسترش می یابد.
خالکوبی و ورزشکاران و بازیگران
یکی از دلایل گسترش خالکوبی ، استفاده ی ورزشکاران و بازیگران مشهور از این نوع آرایش است که به شدت در گسترش آن تاثیر گذار خواهد بود. همین امر سبب شده است تا این مد دردناک میان مردم همه گیر شود.
با یک بررسی اجمالی این نتیجه به دست می آید که خالکوبی فراتر از یک سنت و با یک فرهنگ در حال گسترش است و این همه تبلیغات پنهان و آشکار و البته هزینه های بسیار، همه و همه از یک جا آب می خورد . با بررسی خالکوبی های شاخص و البته مد روز که از طریق خواننده ها ، بازیگران ، ورزشکاران و البته بازی های رایانه ای به تفکرات جوانان تزریق می شود این نتیجه کسب می گردد که عقاید ضد دین و شیطان پرستی به وضوح قابل درک است .
پوست از دست رفته
خالکوبی همیشه زیبایی به همراه نمی آورد بلکه گاهی موجب از بین رفتن پوست می شود. ممکن است اطراف محل خالکوبی دانه هایی ایجاد شود و ضایعاتی مثل آثار زخم پدیدار شود. این دو عارضه، از عوارض شایعی هستند که اولی به نام گرانولوما و دومی به نام کلوئید شناخته می شوند. در حالت اول، تعدادی گره در اطراف جوهر خالکوبی تشکیل می شود. این گرانولوم ها گوشتی هستند وامکان دارد به تبع خالکوبی ایجاد شوند. در مورد دوم پلاکت های سفید و دانه دار و سفت به صورت یک تومور کلوئیدی تجمع می یابند که در این حالت آثار زخم از خطوط منطقه خالکوبی خارج می شوند.
بسیاری از ما، زمان، پول و انرژی عاطفی ارزشمندی را صرف تطبیق با معیارهایی می کنیم که چندان ربطی به ما و شکل واقعی بدن هایمان ندارد. هزینة اقتصادی و عاطفی که می پردازیم سرسام آور است. پیروی دائمی و نابخردانه از پدیده مد، آشفتگی ذهنی شدیدی به دنبال می آورد
ایجاد کهیر و حساسیت های جلدی(دانه های قرمزرنگ مثل سرخک) در نقاط دیگر بدن که نتیجه واکنش های حساسیتی تأخیری است یعنی عوارضی که بلافاصله بعد ازخالکوبی ایجاد نمی شود.
سرطان پوست هم ممکن است از عوارض خالکوبی باشد.رنگ ها و جوهر های جدید خالکوبی هر روزه به بازار می آید و بسیاری از آنها مجوز بهداشتی لازم را ندارند. این جوهرها و رنگ ها باعث تحریکات و التهابات پوستی می شوند. نکته منفی در مورد این جوهرها این است که هنوز عوارض دراز مدت استفاده از این جوهرها مشخص نشده است. این جوهرها احتمالا می توانند باعث ایجاد و بروز بعضی از سرطان ها باشند.
پشیمانی سودی ندارد
طبق بررسی های انجام شده ۲۰ درصد افراد از تاتوهای خود پشیمان و ناراضی می شوند و به دنبال راهی برای برداشتن آنها هستند. پشیمانی از تاتو علل مختلفی دارد. یکی از دلایل این است که پس از گذشت چند سال دیگر نقش و نگارها احساس «منحصربه فرد بودن» را به همراه ندارد. دلیل دیگر احساس طرد شدن و پذیرفته نشدن از سوی دیگران است.گاهی هم خالکوبی موجب اظهارنظرهای منفی در محیط کار می شود و شاید مهم ترین دلیل قرارگیری در موقعیت های جدیدی در زندگی مانند ازدواج، یافتن شغل جدید و... است که موجب پشیمانی می شود. اما این پشیمانی کاری پرهزینه، وقت گیر و دردناک است که ممکن است به نتیجه هم نرسد.
لیزر، جراحی، استفاده از محلول های شیمیایی و زخم کردن روش های مختلفی هستند که به کمک آنها می توان خالکوبی را حذف کرد. اما هرکدام از این روش ها مشکلات خاصی به همراه دارند فعلا درمان با لیزر پرطرفدارترین روش است، البته این روش معایبی مانند کمرنگ شدن بیش از حد پوست، پاک نشدن کامل، حساسیت و گرانی را دارد.
کنترل یا مقابله
هر چند پدیده مد همیشه در تاریخ بشر بوده است و منحصر به دوره معاصر نیست.اما در روزگار کنونی رنگ و لعاب دیگری به خود گرفته است. بسیاری از ما، زمان، پول و انرژی عاطفی ارزشمندی را صرف تطبیق با معیارهایی می کنیم که چندان ربطی به ما و شکل واقعی بدن هایمان ندارد. هزینة اقتصادی و عاطفی که می پردازیم سرسام آور است. پیروی دائمی و نابخردانه از پدیده مد، آشفتگی ذهنی شدیدی به دنبال می آورد. فرد تا مدت ها به صرف هزینه مالی، وقت و تفکر، جذب پدیده ای می شود که بزودی برای او کهنه خواهد شد. مد به خودی خود خوب یا بد نیست. تاریخ نشان داده هرگاه مد با گزینش و انتخاب و با توجه به فرهنگ و چارچوب های فکری و اعتقادی جامعه صورت گرفته نه تنها موجب پیدایش نارسایی های فرهنگی و اجتماعی نشده؛ بلکه به عنوان یک دستاورد اجتماعی، به رشد فرهنگ جوامع کمک کرده است.
در دنیای امروزی و جامعه مدرن نمی توان با مد مقابله کرد. اما می توان با آموزش های علمی و رفتاری آن را هدایت کرد. به جوانان می توان یاد داد که این نوع مدگرایی، خود باختگی است. جوانان ما باید با هویت دینی و ملی کشورشان آشنا شوند. این آموزش باید از مدرسه و کتب درسی آغاز شود و با رسانه های جمعی ادامه پیدا کند. آموزش صحیح می تواند ما را از صورت های افراطی رایج این گرایش، (مدپرستی) که برای افراد جامعه بسیار خطرساز است دور کند و به سمت کارکردهای مثبت آن هدایت کند.
مدگرایی مثبت یعنی اقتباس از پیشرفت های اجتماعی دیگران و به کار بردن دستاوردهای مثبت تمدنی دیگران ضمن برطرف ساختن کاستی های حیات اجتماعی، ما را از روزمرگی دور می سازد و موجب ارتقای جامعه می شود.