به گزارش شبکه خبری هزاره سوم بهرام خلفی راهنمای گردشگری که مدتی در تلاش بوده تا تورهایی برای نابینایان برگزار کند، گفت: تور برای افراد نابینا مشکلات خاص خود را دارد و هزینه‌بر است، همچنین احتیاج به صبر و حوصله دارد. وی کار خود را چنین تشریح کرد: با رایزنی‌هایی که با مدیر وقت موزه ملی داشتم، آنها اجازه دادند به برخی اشیا که امکان لمس‌شان هست در شرایط خاصی دست بزنند. پس از آن راهنمایی در اختیار گذاشتند و شرایطی را مهیا کردند تا اشیای موزه را به خوبی بشناسم و در مجموع اطلاعات جامعی گردآوری شد.

 
وی ادامه داد: یک روز قبل از بازدید، یکی یکی اشیایی را که می‌شد به آن دست بزنند جدا کرده و یا مشخص کردیم. روز بازدید هر شی را برای یک یک افراد نابینا توضیح دادیم. خلفی یادآور شد: هدایت و راهنمایی این عزیزان به صبر و حوصله نیاز دارد؛ تصور کنید بازدید از این اشیاء محدود برای یک گروه ده نفره 3 ساعت به طول انجامید. در این شرایط راهنما نباید خسته شود و همچنین نباید طوری رفتار کند که روشندلان ناراحت بشوند یعنی دانستن روانشناسی و شناخت شخصیت‌شان از ضروریات است.
 
این راهنمای گردشگری افزود: بار عام تخت جمشید، مجسمه داریوش، کتیبه‌های یونانی و برخی از گچ‌بری‌ها از قسمت‌هایی بودند که جای مانور داشتند و به خوبی درک شدند. وی در پاسخ به این سؤال که آیا بازدید از موزه ملی رضایت‌بخش بوده، گفت: دانش‌آموزان نابینا خیلی راضی بودند؛ به عنوان مثال از ایشان پرسیدم که تفاوت سرباز مادی و پارسی در چه بود؛ گفتند که از روی خط  لباس‌شان چون اندازه قد لباس‌شان متفاوت است.
 
خلفی که دوره مرمت آثار باستانی را طی کرده، گفت: زمانی پیشنهاد دادیم که در موزه اتاقی اختصاص دهند و در آن برای هر شیء مقداری از خاک همان منطقه را با همان دما و شرایط فراهم کنند و از برخی اشیاء، نمونه‌ی کپی برابر اصل تهیه کنند که تا به حال میسر نشده است.
 
خلفی در توضیح برنامه دیگر گفت: یک گروه ده نفره را که برخی نابینای کامل بودند و هر کدام یک راهنما داشتند و بعضی دیگر کم‌بینا بودند و با همراه خودشان آمده بودند یعنی در مجموع با گروهی 30 نفره به شهرستانک رفتیم. از راه بالا رفتیم و از کوچه‌باغ‌ها برگشتیم و در طی راه، تمام مسیر، درخت‌ها و صخره‌ها را هم توضیح دادیم.
 
خلفی معتقد است: نابینایان انعطاف‌پذیر هستند و خیلی خوب راه می‌آیند، حرف گوش می‌دهند و بهانه‌گیر نیستند به همین دلیل اجرای برنامه برایشان نسبت به ناشنوایان که تقریباً عصبی‌تر هستند و شلوغ می‌کنند راحت‌تر است.