وی معتقد است این یافته ها به طور نگران کننده ای حاکی از آن است که نرسیدن به این اهداف می تواند موجب 38.8 میلیون مرگ ناشی از این چهار گروه اصلی از بیماری های غیرواگیر تا سال 2025 شود.

این در حالی است که این میزان 10.5 میلیون مرگ بیش از 28.3 میلیون نفری است که در سال 2010 بر اثر این بیماری ها جان خود را از دست دادند.

در پژوهش این محقق ایرانی تبار این نخستین مطالعه ای است که تاثیرات ناشی از کاهش هدفمند عوامل خطر در سطح جهانی را در کاهش مرگ پیش از موعد ناشی از بیماری های غیر واگیر بررسی می کند.

پروفسور عزتی و همکارانش با استفاده از داده های سطح کشوری در مورد مرگ و عوامل خطر و همچنین مدل های اپیدمی شناسی، تخمین زدند می توان با کاهش این 6 عامل خطر در سطح جهانی از بروز مرگ های پیش از موعد تا 25 درصد جلوگیری کرد.

میزان کاهش این عوامل خطر عبارتند از : کاهش مصرف مصرف دخانیات ( 30 درصد و بلند پروازی برای کاهش 50 درصدی)، کاهش مصرف الکل ( 10 درصد)، کاهش مصرف نمک، کاهش فشار خون بالا( 25 درصد) و متوقف سازی روند افزایش شیوع چاقی و دیابت.

این یافته ها در کل، حاکی از آن است که رسیدن به اهداف تعیین شده برای این 6 عامل خطر می تواند خطر مرگ پیش از موعد ناشی از چهار گروه بیماری های غیر واگیر تا 22 درصد در مردان و 19 درصد در زنان تا سال 2050 نسبت به سال 2010 کاهش دهد.

در سراسر جهان این بهبود معادل تاخیر یا پیشگیری از بروز دستکم 16 میلیون مرگ در افراد 30 تا 70 ساله و 21 میلیون نفر در بین افراد 70ساله و مسن تر طی 15 سال است.

این پژوهشگران می گویند بیشترین مزایای اجرای این طرح جهانی از کاهش فشار خون و مصرف دخانیات به دست خواهد آمد.

بر اساس محاسبات این دانش پژوهان، بلند پروازی بیشتر برای کاهش 50 درصدی در مصرف دخانیات تا سال 2025- بیش از هدف کنونی 30 درصدی-  می تواند خطر مرگ پیش از موعد را تا 24 درصد در مردان و 20 درصد در زنان کاهش دهد.

مجید عزتی گفت: یافته های ما نشان می دهد رسیدن به اهداف تعیین شده در مورد این عوامل خطر می تواند نقش اساسی در رسیدن به هدف سازمان ملل در کاهش مرگ و میر ناشی از چهار گروه اصلی بیماری های غیر واگیر داشته باشد.

به گفته وی اکثر این فواید در کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط مشاهده خواهد شد که می تواند از بروز 31 میلیون مرگ پیشگیری کند.

نتایج این تحقیقات درنشریه لانست منتشر شده است.