به گزارش شبکه خبری هزاره سوم به نقل از مشرق، از اواخر سال 1390، شرکت پژوی فرانسه به طور ناگهانی و پیش از موعد مقرر اجرای تحریم های آمریکا و اروپا، ارسال قطعات به ایران را متوقف کرد.

پژو اعلام کرد که تنها 1.5 درصد از درآمد جهانی این شرکت از معامله با ایران خودرو حاصل می‌شود و سرمایه‌ای در ایران ندارد و از قطع همکاری با ایران، زیان چندانی نخواهد دید.

هرچند بعدها با تعطیلی چند واحد از کارخانجات پژو در فرانسه به علت قطع صادرات به ایران، این شرکت زیان‌هایی را متحمل شد، اما بیشترین ضرر را شریک ایرانی پژو یعنی ایران خودرو دید که بخش اعظم تولیداتش را بر شراکت با پژو بنا نهاده بود.

پژو با این که از حضور دو دهه ای در بازار ایران میلیاردها دلار درآمد به جیب زده بود، اما با زیرکی از هرگونه سرمایه گذاری مستقیم در ایران خودداری کرده بود و  تا آنجا که می‌توانست به صدور قطعه به ایران اکتفا می کرد؛ به نوعی ایران خودرو در این دو دهه، خط مونتاژ خودروهای پژو بود.

به هر حال، اقدام شرکت پژو در زیر پا گذاشتن قراردادها و تعهداتش، سبب زیان بالایی برای ایران خودرو شد و در افزایش شدید قیمت خودرو در بازار ایران، نقش به سزایی داشت.

با این حال، پس از توافق هسته ای ژنو که قرار شد بخشی از تحریم های خودرویی علیه ایران تعلیق شود، شرکت پژو مجددا برای حضور در بازار ایران و به عبارت درست تر درآمدزایی از محل صادرات به ایران، اعلام آمادگی کرد.

اما هم مردم و هم مسئولان کشور با دلخوری از اقدام غیردوستانه پژو تاکید داشتند که پژو نباید به راحتی و بدون جبران خساراتی که به ایران زده، بازگردد.

در همین زمینه، بهمن ماه سال گذشته نعمت زاده وزیر صنعت، معدن و تجارت در حاشیه همایش اقتصادی سرمایه‌گذاری ایران و فرانسه گفت:  به هر حال پژو باید تاوان گذشته را بدهد و به نحوی آن را جبران کند. این شرکت باید تاوان گذشته را بدهد. ما همین طوری حاضر نیستیم چراغ سبز به این شرکت نشان دهیم و باید به نحوی گذشته را جبران کند. ما تاکید داریم که بخش صادرات در همکاری با شرکت پژو فعال شود.

اکنون اما شنیده می شود که مدیران شرکت پژو به تهران آمده‌اند و جلسه ای 10 ساعته با مسئولان ایران خودرو داشته اند و با رضایت و دست پر به پاریس بازگشته اند.

هرچند مسئولان ایران خودرو، سرمایه گذاری پژو در ایران را شرط اصلی بازگشت این شرکت به بازار ایران عنوان کرده اند، اما این شرط، صرفا یک شرط برای آینده است و مسئولان ایرانی باید پاسخ دهند که پژو برای جبران تاوان گذشته، چه تعهدی داده است؟

آیا پژو زیانی که به ایران خودرو و مشتریان آن در سه سال اخیر زد را جبران کرده است؟ آیا اظهارات نعمت زاده که گفته بود پژو باید تاوان پس بدهد، در مرحله مذاکرات نیز مطرح شده یا صرفا یک ژست رسانه ای بوده است؟

این انتظار می رفت که برای تنبیه پژو که اولین خودروساز خارجی بود که ایران را تحریم کرد، خودروسازان داخلی فعلا از چراغ سبز و ذوق زدگی برای بازگشت آن خودداری کنند.

آیا بهتر نبود ایران خودرو به جای مذاکره با پژو، اقدام به مذاکره با شرکت های بزرگ خودروسازی در ژاپن، آلمان، کره جنوبی، ایتالیا و حتی چین می کرد تا فرانسوی ها تصور نکنند که با آن همه بی مهری ها، هنوز هم در ایران برای آنها فرش قرمز پهن می‌کنند؟