گناه به معنى خلاف است و در اسلام هر کارى که بر خلاف فرمان خداوند باشد، گناه محسوب مىشود. گناه هر چند کوچک باشد چون نافرمانى خداست، بزرگ است.
به گزارش شبکه خبری هزاره سوم، رسول اکرم (ص) در سخنى به ابوذر فرمودند: «کوچکى گناه را ننگر، بلکه بنگر چه کسى را نافرمانى مىکنى» (بحار الأنوار: ۷۷ / ۱۶۸ / ۶)
در بخشی از احادیث و روایات معصومین (ع) هشدارهای جدی درباره دوری از لذت بردن از گناه و معصیت سخن گفته شده و به مومنان سفارش شده که در مقابل اگرمرتکب معصیتی شدند توبه کنند تا مبادا شیرینی زودگذر گناه آنها را در دنیا و آخرت گرفتار کند.
بر این اساس امام على علیهالسلام در روایتی میفرمایند: «هر که از معاصى خداوند لذّت برد، خداوند او را به خوارى افکند». (غرر الحکم: ۸۸۲۳)
امام سجّاد (ع) نیز فرمودند: «از شاد شدن به گناه بپرهیز، که شاد شدن به گناه از ارتکاب آن بدتر است». (بحار الأنوار: ۷۸ / ۱۵۹ / ۱۰)
همچنین از امام باقر (ع) - درباره آیه «… بر آنچه مىکردند پاى نفشارند» - فرمودند: « اصرار بر گناه این است که بنده گناه کند و آمرزش نطلبد و در فکر توبه هم نباشد. این اصرار (بر گناه) است».