به گزارش شبکه خبری هزاره سوم به نقل از ایرنا ، آمارهای سازمان ثبت احوال کشور نشان می دهد ، میزان رشد جمعیت بالای 60 سال در ایران از سال 2011 تا 2050 بیش از 26 درصد پیش بینی شده و انتظار می رود در سال 2050 حدود 33 درصد جمعیت کشور بالای 60 سال باشند.

به عبارتی دیگر هم اکنون حدود 40 درصد جمعیت کشور سالمند هستند که در سال 1420 این رقم به حدود 60 درصد می رسد و پس از این سال نزدیک به 40 میلیون سالمند در ایران وجود خواهد داشت.

کارشناسان جمعیت بر این باورند، یکی از تبعات افزایش سالمندی در کشور، کاهش نیروی کار است و کشورهای غربی این موضوع را تجربه کرده و مهاجر پذیری را به عنوان راهکار آن در پیش گرفته اند.

آنان معتقدند افزایش جمعیت سالمندی در کشور چالش های مختلفی برای کشور در پی دارد که بحث سلامت سالمندی یکی از این موارد است.

ˈ علی اکبر محزون ˈ مدیرکل جمعیت ، آمار و اطلاعات جمعیتی به خبرنگار ایرنا می گوید: در سال های اخیر، جمعیت کشورمان از مرحله جوانی به میانسالی گذار کرده، اکنون 40 درصد جمعیت کشور را میانسالان و 31 درصد را نیز جمعیت جوان بین 15 تا 29 سال تشکیل می دهند.

وی ادامه می دهد:اگر سیاست های جمعیتی را به درستی به کار نگیریم ، جمعیت کشور در آینده نزدیک به سمت سالمندی خواهد رفت و اکنون نرخ موالید در دنیا 2/19 و در ایران 5/18 درصد است.

محزون تصریح می کند:علاوه بر این، می توانم بگویم ایران از لحاظ جمعیتی سومین کشور در منطقه است، ولی از لحاظ نرخ موالید در بین کشورهای همسایه در جایگاه هشتم هستیم.

وی می گوید:باید در بحث اقتصادی با مدیریت درست و فراهم کردن اشتغال از پتانسیل نیروهای جوان استفاده کرد، این توانایی، پتانسیل باروری هم محسوب می شود و برای تعادل جمعیت نیز حائز اهمیت است.

ˈ صادق نوروزی ˈ کارشناس اجتماعی نیز در این زمینه می گوید : پیری جمعیت پروسه ای است که در تمام کشورهای جهان اتفاق می افتد و افزایش طول عمر ، کاهش باروری و افزایش سن افراد متولد شده در دوره رشد سریع جمعیت از عوامل اصلی پیری جمعیت است.

وی می افزاید: این امر چالش های زیادی را فراروی جوامع انسانی قرار داده و نگرانی هایی را در مورد حرکت به سوی رشد اقتصادی ، هزینه های سیستم بهداشت ، درمان و پرداخت حقوق بازنشستگی و تامین رفاه سالخوردگان به همراه دارد.

نوروزی ادامه می دهد: زمانی که افراد پنجمین دهه از زندگی خود را پشت سر می گذارند، احتمال مشارکت آنها در کار و فعالیت اجتماعی کاهش می یابد و استفاده از پس انداز، باعث کاهش ذخیره دارایی آنان می شود.

ˈحبیب الله زنجانی ˈ عضو انجمن جمعیت شناسی ایران نیز در این زمینه می گوید: جمعیت فعلی جوان کشور تا 35 سال دیگر به مرز سالخوردگی وارد می شود و کشور همانطور که در تامین آموزش ابتدایی، عالی و اشتغال این گروه سنی با مشکل مواجه شد در تامین هزینه های مراقبت از سالمندی آنها نیز با مشکلات جدی روبرو می شود.

وی ادامه می دهد: پیش بینی ها نشان می دهد در صورت افزایش نرخ رشد اقتصادی در کمتر از 15 سال آینده، کشور کمبود نیروی کار را تجربه خواهد کرد.

زنجانی، افزایش بار بیماری های مزمن و هزینه های درمانی، کمبود کادر پزشکی و فنی در زمینه سالمندان و مناسب نبودن زیر ساخت بهداشتی و درمانی را از مهم ترین چالش های بهداشتی ناشی از سالمندی در کشور عنوان می کند.

وی با بیان اینکه پیر شدن جمعیت در کشور امری اجتناب ناپذیر است، اضافه می کند: پدیده سالمندی مستلزم سیاستگذاری های جمعیتی است و این سیاست ها باید در بخش های اقتصادی، اجتماعی و تعدیل ساختاری از طریق اثرگذاری بر سطح باروری و جلوگیری از کاهش آن برنامه ریزی کرد.